Skip to main content

அக முகனின் ரகசியம் - 6

 மரணத்திற்குப் பின் வாழும் சித்தர்







பழனி மலையின் அடிப்பகுதி திடீரெனக் குலுங்கியது.
அசுரர்களின் அரண்மனையில் ஏறழகன் இயக்கிய யந்திரத்தின் அதிர்வு, குகைகளின் ஆழத்திலிருந்தே பரவியது.
அந்த ஒலி சாதாரண நில அதிர்வு அல்ல – அது ஒரு பழைய உறக்கத்தை எழுப்பும் அழைப்பு.

புலிப்பாணி சித்தர்.

மூன்று ஆயிரம் ஆண்டுகளாக, அவருடைய உடல் அந்த சுனையின் அருகே புதைக்கப்பட்டிருந்தது. ஆனால் அந்த உடல், சாதாரண மனித உடல் போலச் சிதைந்தது இல்லை.
போகர் சித்தரின் வேண்டுகோளின்படி, புலிப்பாணி தனது உடலை நவரச பஞ்சலோகம் கலந்த யோக விதிகளால் அசையாமல் பாதுகாத்திருந்தார்.
அதனுள் – உயிரற்ற நிலையில் இருந்தும், ஒரு அறிவியல்-ஆன்மீக நினைவகம் செயல்பட்டு வந்தது.


🌊 சுனையின் அதிசயம்

சுனையின் நீர் திடீரென வட்டமாக சுழலத் தொடங்கியது.
அனிருத், அருணா, ரகுல் – மூவரும் அந்தக் காட்சியைக் கண்டதும் அசர்ந்து நின்றனர்.

"இது… ஒரு இயற்கை நிகழ்ச்சி அல்ல,"
என அனிருத் மெதுவாகச் சொன்னார்.

நீரின் நடுவில், ஒரு ஒளிக் கதிர் மேல் நோக்கி எழுந்தது.
அந்த ஒளிக்குள், ஒரு மனித உருவம் தெளிவாகி வந்தது –
சாம்பல் நிற ஜடை முடி, மஞ்சள்-செம்மண் நிற உடை, மார்பில் விரிந்த ருத்ராட்சம்.
கண்களில் யுகங்களின் அமைதி.

புலிப்பாணி சித்தர் – உயிரற்ற நிலையில் இருந்து உருவெடுத்த அறிவு.


🕉️ புலிப்பாணியின் குரல்

"நான் உயிரோடு இல்லை… ஆனால் இன்னும் இருக்கிறேன்,"
அவரது குரல் குகை முழுவதும் எதிரொலித்தது,
"இது புலன்களுக்கு அப்பாற்பட்ட யோக அறிவியல்.
என் இறுதி பணி – அக முகனை கெட்டவர்களின் கையில் விழாமல் காப்பது."

அவரது பார்வை, அசுரர்களின் அரண்மனை திசை நோக்கி திரும்பியது.

"ஏறழகன்… அவர் எனது பழைய சீடர்களின் இரண்டாம் தலைமுறை.
பேராசையின் வழி சென்றவன்.
அவர் அந்த சிலையைப் பெற்றால், மனித மனங்களையே கட்டுப்படுத்துவார்."


⚔️ ஆவி மற்றும் மனிதன் கூட்டணி

அனிருத் உடனே முன்வந்தார்.

"அவரை நிறுத்த எங்களுக்கு வழி காட்டுங்கள், சித்தரே."

புலிப்பாணி சித்தர் மெதுவாகத் தலையசைத்தார்.

"நீங்கள் தேடுவது மூன்றாவது குறி.
அது அரண்மனையின் மையப் பகுதியில்,
ஒரு 'மனப்பார்வை சோதனைச் சுழலில்' மறைந்திருக்கிறது.
அந்த சுழல் உங்கள் உள்ளத்தையே எதிரி ஆக்கும்."

அருணா கவலைகொண்டு கேட்டாள்:

"நாங்கள் அந்த சோதனையைத் தாண்ட முடியாவிட்டால்?"

புலிப்பாணி:

"அப்போது… உங்கள் நினைவுகள் உங்களை சிறைபிடிக்கும்.
அதை உடைக்க… உங்களுக்குள் இருக்கும் ‘அறம்’ மட்டும் போதும்."


🔥 மறைந்திருக்கும் ஆற்றல் பரிமாற்றம்

சுனையின் நீர் மீண்டும் பிரகாசித்தது.
புலிப்பாணி தன் கரங்களை நீட்டினார்.
ஒளி-அலை ஒன்று அனிருத்தின் நெஞ்சுக்குள் புகுந்தது.

"இது என் அவசர உளவியல் ஒளிபொருள்.
உங்களுக்கு மூன்று முறை மட்டும் –
மனப்பார்வையை முறியடிக்கும் சக்தியைத் தரும்.
ஆனால் தவறாகப் பயன்படுத்தினால், அது உங்களையே அழிக்கும்."


🌩️ அசுரர்களின் அரண்மனையில்

இதற்கிடையில், ஏறழகன் மூன்றாவது குறி இருக்கும் மையச் சுழலுக்கு வந்துவிட்டான்.
நளினி இன்னும் மனப்பார்வை சிக்கலில் சிக்கி இருக்கிறாள்.
சுழல், ஏறழகனின் மனதில் இருந்து ஒரு விலங்குவடிவத்தை உருவாக்கியது –
பெரும் கருங்கடல் பாம்பு, எரிவிழியுடன்.

ஏறழகன் சிரித்தான்.

"இவை எனக்கு பயமில்லை.
நான் இதையே உருவாக்கினேன்."

அவன் அந்த உருவத்தை தன் கட்டுப்பாட்டுக்குள் கொண்டு வந்தான்.
அது ஒரு சித்தர் உருவாக்கிய சோதனை என்றாலும்,
அதை ஒரு அசுர மனம் தன் ஆயுதமாக மாற்றிக் கொண்டது.


🌌 இரண்டு உலகங்கள் இணையும் தருணம்

அனிருத் குழுவும் அங்கு வந்தடைந்தது.
சுழல் பரப்பின் விளிம்பில் அவர்கள் நின்றனர்.
அனிருத்தின் உடலில் புலிப்பாணியின் ஒளி பிரகாசிக்கத் தொடங்கியது.

புலிப்பாணியின் குரல் எதிரொலித்தது:

"இப்போதே – உங்கள் உள்ளம் சுத்தமா என்பதை நிரூபிக்கவும்."


🌀 மனப்பார்வை மோதல்

சுழலில் காலடி வைத்தவுடன், அனிருத்தின் கண்முன்
அவன் தன் வாழ்நாளின் பெரிய தோல்விகளையும், குற்ற உணர்வுகளையும்,
தவறாக எடுத்த முடிவுகளையும் கண்டான்.
அது அவனைத் தள்ளி வீழ்த்தும் அளவுக்கு சக்தி வாய்ந்தது.

ஆனால் அவன் குரல் எழுப்பினான்:

"என் பயங்கள் நான் அல்ல.
நான் என் செயல்."

ஒளி அவனின் உள்ளத்திலிருந்து வெடித்தது.
சுழல் அதிர்ந்தது.
மூன்றாவது குறி – ஒரு பஞ்சலோகச் சுருள் – காற்றில் தோன்றியது.


🏁 அத்தியாய முடிவு

அனிருத் அந்தச் சுருளை எடுத்தவுடன்,
ஏறழகன் புன்னகையுடன் சொன்னான்:

"நீங்கள் தான் எனக்காக அதை எடுத்துக் கொடுத்தீர்கள்."

புலிப்பாணியின் குரல் கடைசியாகக் கேட்டது:

"அடுத்தது… யார் அந்த சக்தியைப் பெறுவார்கள் என்பதைத் தீர்மானிக்கும்."

குகை முழுவதும் கருங்காற்று சுழல,
அத்தியாயம் முடிவடைகிறது.


Comments

Popular posts from this blog

அக முகனின் ரகசியம் - 2

 போகர் வரலாற்றின் வாசல் மாயமலை – பாண்டிய நாட்டின் வடமேற்கே, கி.மு. 4500 இருள் மறையும் முன் விடியும் அந்த நொடிகளில், மலைமீது பசுமைத் தவழ்ந்தது. மழை பெய்ததைப் போல மண் வாசனை. காற்றில் கற்பூரம், அகில், சாம்பிராணி வாசனை கலந்திருந்தது. இது போகர் இருந்த இடம் – மாயமலையின் ஒரு தவமலையாய் மாறிய குகை. போகர் – அவன் சாமர்த்தியம் காலத்தின் எல்லையை கடந்தது. அவர் ஒரு சித்தர், ஒரு ஆலிமைஞானி, ஒரு யான்றவியல் நிபுணர். கிரேக்க, சீன, ஈகிப்து நாடுகளில் பயணம் செய்து, மருந்தியல், உளவியல், கணிதம், நவசக்தி யந்திரம் என எல்லாவற்றையும் கற்றவர். ஆனால் இப்போது, அவர் செய்வது மற்றதைக் காட்டிலும் விநோதமானது. அவர் முன் இருந்தது – ஒரு சிறிய சிலை. ஆனால் அது வெறும் கல் சிலை அல்ல. "அகம் முகன்" – என்னும் உயிருள்ள சிலையை உருவாக்கும் பணியில் இறுதி கட்டத்திற்கு வந்திருந்தார். அந்த சிலையின் முகம் பூமியின் ஒவ்வொரு உயிரையும் பிரதிபலிக்கும் அழகு. இரண்டு கண்களில் சூரியனும் சந்திரனும் நிறைந்தது. அவர் அந்த சிலையின் உள்ளே ஒரு நவசக்தி பிணைப்பு நுணுக்கமாக சேர்த்தார் – இது பாமரர்களால் புரிய முடியாத விஞ்ஞானம். அ...

அவளது இழை போல மெல்லிய இரவு-4

 அவள் பெயரை உச்சரிக்கையில்... என் இதயம் பதறும் அந்த இரவின் வெப்பம் கூட இன்னும் விக்னேஷின் விரல்களில் பழகிக்கொண்டிருந்தது. ஆனால் அந்த விகாரத்தைவிட... அவளது பெயரின் ஒலி தான் அவன் மனதில் ஒலித்துக்கொண்டிருந்தது. "ஸ்ருதி..." அந்த வார்த்தையை மெதுவாய் சொன்னதுமே, அவன் உடம்பே பதறியது. ஒரு மெல்லிய அதிர்வோடு அவளது வாஞ்சையும், நெருக்கமும் அவனுள் விழுந்தது. அவள் அருகில் இருந்தாள். நனைந்த கூந்தலுடன், மென்மையான புடவையில், இரவின் அமைதிக்குள்ளே மூச்சாக கலந்து... “நீ என் பெயரை உச்சரிக்கும்போது... ஏதோ புதிதாக தோணுது,” – அவள் மெளனமாகச் சொன்னாள். “எனக்கே என் குரல் மாறுகிற மாதிரி இருக்கு. உன் பெயருக்குள்ளே தான் ஏதோ மாயம் இருக்கு போல...” – விக்னேஷ் பதிலளித்தான். அவளது கண்களில் ஓர் சிரிப்பு விழுந்தது. முகத்தில் புன்னகை இல்லை, ஆனால் விழிகள் சிரித்தன. அவளது விரல்கள் விக்னேஷின் மார்பைத் தொட்டன. பசுமையாக. பாசமாக. “நீ இப்ப என்ன நினைக்கிற?” – அவள் கேட்டாள். “நான் உன் பெயரையே நிறைய தடவை என் மனசுக்குள்ள பேசிக்கிட்டு இருக்கேன். ஒவ்வொரு முறையும் அது வேற மாதிரி இருக்கு. ஒருமுறை சத்தமா,...

🌳 அரசமரம் அடியில் — ஒரு கிராமத்து பேய் மர்மக் கதை

 ஒரு கிராமத்து பேய் மர்மக் கதை 1. ஊரின் ஓரத்தில் திருவண்ணாமலை மாவட்டத்துக்கு அருகே, ஒரு சிறிய கிராமம் – பெரியகுண்டான் பாளையம் . ஊரின் எல்லைமீதே ஒரு பேரரசமரம் , வயதிற்கு 300 ஆண்டுகள் என்றார்கள். மரம் பச்சையாக இருந்தாலும், அதன் அடியில் யாரும் அமரவில்லை. அங்கு தூங்கியவர்கள் விழித்திருக்கவில்லை எனக் கூறும் பழைய சொல் ஓரத்தில் நிலவியது. மக்கள் அதைப் “அவளுடைய மரம்” என்று தான் அழைத்தனர். 🧕 2. அந்த மரத்தின் வரலாறு ஒருகாலத்தில், அதே இடத்தில் இருந்தது ஒரு கண்ணகி அம்மன் கோவில் . ஆனால் ஒரு நாள், தீ விபத்தில் முழுமையாக அழிந்தது. கோவில் எரிந்த பிறகு, ஒரு 17 வயது பருவப்பெண் மர்மமாகவே காணாமல் போனாள். அவளின் பெயர்: மங்கை . அவள் கடைசி முறையாக அந்த அரசமரத்தின் அடியில், ஒற்றை விளக்குடன் அமர்ந்திருந்ததைக் கண்டு சிலர் சத்தியமாகச் சொன்னார்கள். அதற்கு பிறகு, அந்த மரம் நிசப்தமாக இருந்தது. ஆனால் நடுவிரவில் கீதங்கள் கேட்டதாக கூறியவர்கள் இருந்தனர். 🔦 3. ரவி – ஊருக்கு வந்த வாசி ரவி , சென்னை வசிப்பவர், புகைப்படக் கலைஞர். "மறைந்து போன நம்பிக்கைகள்" என்ற தலைப்பில் புகைப்படத் திட்டம...