முதல் முத்தம் மழையின் சாட்சி
அந்த நாள் கிராமத்தில் மாலை முதலே கருமேகங்கள் வானத்தில் குவிந்திருந்தன. பறவைகள் கூச்சலிட்டுக் கொண்டு தங்கள் கூண்டுகளுக்குத் திரும்பின. வானம் முழுக்க இருண்டு, இடியோசை இடையிடையே குரல் கொடுத்து கொண்டிருந்தது.
மாலை ஆறு மணிக்குள் பெரிய மழை பெய்தது. வீட்டு மாடத்தில் இருந்த சேலைகள், போர்வைகள் அனைத்தையும் உள்ளே கொண்டு வந்துவிட்டார்கள். பக்கத்து வீட்டுக்காரர் கூட, "இன்னிக்கு நல்ல மழை, வயலுக்கு பயன் ஆகும்" என்று மகிழ்ச்சியோடு பேசி கொண்டிருந்தார்கள்.
ஆனால் அந்த மழை, முருகனும் செந்தமிழும் வாழ்ந்த அந்த வீட்டில் வேறொரு விதமான நினைவுகளை உருவாக்கப்போகிறது.
🏠 சூழல்
முருகன் வயது இருபத்தி எட்டு. வயலில் உழைப்பதால் கருமையான வலிமையான உடல்.
செந்தமிழ் அவனது மனைவி, வயது இருபத்தி மூன்று. கருப்பாக ஒளிரும் தோல், நீண்ட கூந்தல், பளிங்கு போல புன்னகை. புடவை, மலர், கண்ணோட்டம் — அவளைக் கண்டாலே யாரும் கண்களை விலக்க முடியாத அழகு.
அந்த மாலை, மழை வேகமாகப் பெய்துகொண்டிருந்தது. மாடத்தின் மேல் பனியுடன் கலந்த மழைத்துளிகள் சப்தமிட்டு விழுந்தன. செந்தமிழ் வீட்டுக்குள் இருந்தாலும், மழை சத்தம் அவளை ஈர்த்தது.
“முருகா… மாடத்துக்குப் போயி பாருங்கோ… என்ன சுகமா இருக்குனு பாருங்கோ…” என்று அவள் அழைத்தாள்.
முருகன் சிரித்தான்.
“நீங்க எப்பவும் மழைன்னா மாடத்துக்கே வரணும் அப்படிதான் நினைச்சுக்கிறீங்க. மழை சத்தம் கேக்குது இல்ல?” என்றான்.
“அதுக்காகத்தான்… அந்த சத்தத்திலே ஒருவித மந்திரம் இருக்கு…” என்று அவள் சொன்னாள்.
இருவரும் மாடத்தில் போனார்கள். மழை இன்னும் தாராளமாகப் பெய்துகொண்டிருந்தது. பக்கத்து வீடுகளின் கூரைகள் வழியே நீர் ஓடி விழும் சப்தம், மின்னலின் ஒளி, காற்றின் சில்லென்ற வீச்சு — அந்தச் சூழலை இன்னும் மயக்கும் வண்ணம் மாற்றியிருந்தது.
நெருக்கம் ஆரம்பிக்கும் தருணம்
செந்தமிழ் மாடத்தில் நின்றபடி, கரம் நீட்டி மழைத்துளிகளைத் தொட்டாள். துளிகள் அவளது விரல்களைத் தாண்டி, முகத்தில் விழ, அவள் சிரித்தாள்.
அவளது சேலை சற்றே ஈரமாகி, உடம்போடு ஒட்டத் தொடங்கியது.
முருகன் பக்கத்தில் நின்று அவளைப் பார்த்தான். அவனது கண்களில் ஆழமான ஈர்ப்பு.
“செந்தமிழே… நீங்க மழையோட சேர்ந்து இன்னும் அழகா இருக்கீங்க…” என்றான் மெதுவாக.
அவள் சற்றே வெட்கப்பட்டாள்.
“எப்பவும் உங்க வாய் பேசினா இப்படித்தான்… ஆனா இப்போ… இப்போ வேற மாதிரி கேக்குது…” என்று அவள் மெதுவாகப் பதிலளித்தாள்.
முருகன் அருகே வந்து அவளது கையைப் பிடித்தான்.
அந்தத் தொடுதல், மழையின் குளிர் சூட்டோடு கலந்து, அவளது உடம்பில் மின்சாரமாய் பரவியது.
அவள் சற்றே சிரித்தாள்.
“மழை சத்தமா இருக்குதே… யாரும் நம்ம சத்தம் கேட்க முடியாது போல இருக்கு…” என்றாள் கண்களைத் தாழ்த்திக் கொண்டு.
அந்த ஒரு வாக்கியம் முருகனின் ஆசையை இன்னும் தூண்டியது.
💫 முதல் முத்தத்திற்கு முன்
முருகன் அவளது தோளில் கை வைத்தான். மழைத்துளிகள் அவளது கூந்தலில் வழிந்து கழுத்தில் விழ, அவன் அதைத் தொட்டான்.
“இப்படி குளிரா இருந்தாலும், உங்க உடம்பு மட்டும் சூடா இருக்குது…” என்று கிசுகிசுத்தான்.
செந்தமிழ் மூச்சை சற்றே இழுத்தாள்.
“முருகா…” என்று மெதுவாகக் குரல் குலுங்கியது.
அவள் கண்களை மூடி, முகத்தை கீழே தாழ்த்திக் கொண்டாள். ஆனால் அவளது உதடுகள் நடுங்கியபடி இருந்தன.
முருகன் அவளது முகத்தைத் தூக்கி, கண்களை நோக்கியான்.
அந்தக் கண்களில் ஆசை மட்டுமில்லை. காதலும் கலந்திருந்தது.
அவன் மெதுவாக அவளது உதடுகளுக்கு அருகே சென்றான். மழைத்துளிகள் அவன் முகத்திலும், அவளது முகத்திலும் சொட்டின.
இருவரின் மூச்சும் ஒன்றோடு ஒன்று கலந்தது.
அந்த நொடியில், மாடத்தின் மழை சத்தம் மட்டுமே கேட்க, முருகன் அவளது உதடுகளை மெதுவாகத் தொட்டான்.
அது அவர்களின் முதல் முத்தம் மழையின் சாட்சியாய் மாடத்தில் நடந்தது.
அந்த ஒரு முத்தம் அவர்களின் உள்ளத்தையே தலைகீழாக மாற்றியது.
மழை தொடர்ந்து பெய்துகொண்டிருந்தாலும், அவர்களின் மனதில் பரவிய சுகம் வேறு.
செந்தமிழின் கன்னங்கள் சிவந்து, அவள் கண்களை மூடியவாறு முருகனின் மார்பில் சாய்ந்தாள்.
முருகன் அவளைத் தழுவி பிடித்து, மழையோடும், இரவோடும் ஒன்றாக கலந்தான்.
0 Comments