தடவிய இடங்களில் தீண்டலின் இசை -2

 

                                  இரவில் எழுந்த ராகம்- 2

அந்த இரவின் கறுப்பு தனிமையில், மெழுகுவர்த்தியின் ஒளி மட்டுமே அவளது தோலைப் பாதிக்கிற நிலை.
அவன் அருகில் நின்றதும், அவளின் மூச்சு சற்று வேகமாகியது.
உடலின் பதில், வார்த்தைகளைத் தாண்டியது.

"மாலவி..."
"நீ என் கை புறப்படக்கூடாது என்று சொல்ற மாதிரி இருக்கே..."
என்றார் ஆரவ், அவளது விரல்களை தன் விரல்களுக்குள் நசுக்கிக் கொண்டு.

மாலவி ஏதும் சொல்லவில்லை. அவள் வாயால் பேசவில்லை.
ஆனால் அவள் விரல்கள் – அவன் உள்ளங்கையில் ஒரு மெல்லிய இழுப்புடன் பதிலளித்தன.

இப்போதுதான் விரல்கள் பேச ஆரம்பித்தன.

✨ தோளில் தொடும் இசை

ஆரவின் வலது கை, அவளது தோளில் சிறிது நேரம் இருக்க, அவளது தோல் பதட்டமாக இழுக்க ஆரம்பித்தது.
அவளின் கழுத்து வழியாக கை சறுக்க, ஒரு சுறுசுறுப்பு முழு மேனியில் பரவியது.
மாலவியின் உள்ளாடை, இப்போது ஈரத்துடன் சிலுந்தியிருந்தது – மழையாலா? ஆசையாலா?

"உன் தோலை என் விரல்கள் வாசிக்குது..."
"ஒவ்வொரு தடவலும் ஒரு எழுத்து மாதிரி..."
என்றார்.

அவள் கண்கள் மூடியபடியே மெதுவாக தலையை சாய்த்தாள். அவன் அருகில்.

💓 நெஞ்சு நெருக்கம்

ஆரவ் அவளது நெஞ்சு பக்கம் விரல்களை சறுக்க, அவளது மூச்சு குறுக்கி ஓடியது.
அவள் உடலின் பிசைப்பு – விரல் தொடுதலால் உருக ஆரம்பித்தது.
அவனது கை அவளது உள்ளாடை வழியாக உரசியபோது, மாலவியின் கை அவனது கை மேல் இறுக்கமாக பதிந்தது.

"அப்படியே... நிறுத்தாதே..."
மென்மையாக சொன்னாள்.

மௌனத்தில் காமம் பெருகியது.

🛏 மெத்தை மீது விழுந்த மழை

அவர்கள் இருவரும் மெத்தையில்.
மழை கண்ணாடியில் தட்டிக் கொண்டே இருந்தது.

மாலவியின் மேல் பஞ்சு துணி மெல்ல அகற்றப்பட்டது.
அவளது தோல் மீது ஒளியிலே ஒரு பனிக்கட்டியைப் போல பளிச்சென தெரிந்தது.

ஆரவின் உதடுகள், அவளது கழுத்து வழியாக கீழே சறுக்கின.
அவள் உடம்பு பிசைந்தது.

"இதை நாங்க செய்ததா... இல்ல இது நடந்ததா?"
என்றான் அவன்.

அவள், வியக்கவைக்கும் மென்மையில் சொன்னாள்:

"இது... நம்மைத் தேர்ந்தெடுத்த உணர்வு..."

🔥 உடலின் உரையாடல்

விரல்கள் இப்போது வார்த்தைகளை விட வேகமாக பேசின.
அவனது உதடுகள் அவளது நெஞ்சை வாட்டிக் கொண்டு இருந்தன.
அவளது விரல்கள் அவனது முதுகை நக்கிக் கொண்டிருந்தன.
கண் மூடாமலேயே இருவரும், ஒருவருக்கொருவர் வாசித்தார்கள்.

ஆசை – சடலமல்ல, ஒரு இசை.
உடல் மட்டும் இல்லை. உள்ளமும் கலந்து இருந்தது.

"உன்கண்கள் மட்டும் திறந்திருக்கும் வரை..."
"நான் பேச மாட்டேன்..."
என்றான் ஆரவ்.

மாலவி கண்களை மூடினாள்.

🌌 காதல்? வேட்கை?

அந்த இரவு ஒரு தூக்கம் அல்ல.
ஒரு கனவு.
ஒரு விழிப்பு.

மாலவியின் உடல், ஒவ்வொரு தடவலுக்கும் புது இசையாக பதில் அளித்தது.
அவளது பின் கழுத்து, இடுப்புப் பகுதி, தொடைகள், அவள் உயிரோடு இருந்த ஒவ்வொரு உறுப்பு...
தனிப்பட்ட கவிதையாக ஆயின.

அவள் முழுமையாக திறக்கப்பட்டாள்.
ஆரவின் உடல் அவளில் பிணைந்தது.