மம்மியின் மர்மம் – மதுரையை மீட்கும் போராட்டம் - 5

 பகுதி 9: மாயவலைகள் – மறைந்துபோன கோட்டை வழிகள்

🕯️ மதுரை – அடிமாணிக்கோட்டை பக்கவழி

அர்ஜுனும் சாய்னாவும் பழைய நாயக்கர் கால கட்டடத்தின் பின்புற வாசலில் நின்றிருந்தனர்.

அந்த இடத்தில் பல்லாயிரம் ஆண்டுகளாக யாரும் கால் வைக்காத ஒரு சூழல்.

கட்டடம் முற்றிலும் இடிந்தது போலத் தோன்றினாலும்,

அதன் அடியில் ஒரு மாயவலை பாதை உள்ளது என்று முனிவர் சுவடுகள் சொல்கின்றன.

“இது தான் அவன் மறைந்த பாதை – சக்திக்கான நிழல் வாயில்.”

என்றாள் சாய்னா.

அர்ஜுன் மெதுவாக கத்தியைத் தொட்டு அந்த வாசலை அணைந்தான்.

கத்தி வெளிர் ஒளி விட்டது.

அந்த நொடியிலே சுவர் பிளந்து, ஒரு நிழல் பாதை திறந்தது.

மயக்கமூட்டும் சுரங்கப்பாதை – கண்ணைக் குழப்பும் ஓவியங்கள், சுழலும் நிலை, பிசாசு குரல்கள்.

🔮 வழிகாட்டும் மாயம்

அந்த பாதையில் நுழைந்தவுடன், நிலத்தின் மேல் தாமரை வடிவ சரணங்கள் தென்பட்டன.

ஒவ்வொன்றும் ஒரு உயிரின் வடிவத்தை பிரதிநிதித்துவப்படுத்தின:

• முயல் – நேரத்தை குறிக்கிறது

• நாய் – நம்பிக்கையின் சோதனை

• மன்னன் – ஆசையின் சோதனை

• கண்ணாடி – நிஜத்தை காட்டும் சோதனை

“இதெல்லாம் சோதனைகள் போல இருக்கு…” என்றாள் சாய்னா.

அவர்கள் பாதையில் நடக்கத் தொடங்கிய போது,

முதலில் ஒரு கதவு – மேல் எழுதியிருந்தது:

“உன் இதயத்தில் வஞ்சகமிருந்தால்,

இங்கே நுழையவே கூடாது.”

அர்ஜுன் கதவைத் தொட, அது தானாகவே திறந்தது.

🧩 முதல் சோதனை – “நம்பிக்கையின் வளைவு”

மூடிய அறையின் நடுவில் ஒரு கண்ணாடி மேஜை.

அதன்மீது அர்ஜுனும் சாய்னாவும் இருந்தனர்.

ஆனால் அந்த கண்ணாடியில் ஒரு வேறு மரணக்காட்சி தெரிந்தது.

அதில் –

அர்ஜுன், சாய்னாவை கத்தியால் தாக்குவது காட்டப்பட்டது.

சாய்னா அதைக் கண்டு பீதி அடைந்தாள்.

“இது... இது என்ன மாயம்?”

அர்ஜுன் திடமாக கண்ணாடியில் நின்றான்.

அவன் கையிலிருந்த கத்தி நிழல் கத்தியாய் மாறியது.

அவன் கண்கள் சிவந்தன. ஆனால் அவன் உயிரும் உணர்வும் ஒரே கூச்சலுடன் கூவியது:

"நான் அது செய்யமாட்டேன்! இது என் நம்பிக்கையைப் பரிசோதிக்கிற தந்திரம்தான்!"

அந்த நிமிடம் கண்ணாடி உடைந்தது.

அறை முழுவதும் ஒளிமயமாயிற்று.

🐍 இரண்டாம் பாதை – “நாக வழி”

அடுத்த அறை முழுக்க நாகச் சித்தரங்கள்.

அதன் மையத்தில் ஒரு சிறிய குழி – அதில் ஒளிரும் பசுமை நீர்.

சாய்னா அதனைத் தூக்கி வாசித்தாள் –

“இது ஒரு நாக விசத்தால் கலந்த பரிசோதனை நீர்.

இதை அர்ஜுன் குடிக்கவேண்டும் –

அவனது உள்ளத்தில் இருப்பது உண்மைதான் என மெய்ப்பிக்க.”

அர்ஜுன் சிறிதும் தயங்காமல் குடித்தான்.

அவன் கைகள் நடுங்கின. குருதியில் நாக வடிவங்கள் போல குழப்பமுற்ற ஓட்டங்கள் பரவின.

ஆனால் அவன் விழி மட்டும் உறுதியாக இருந்தது.

“உண்மையான வீரன் தான் இந்த பாதையை கடக்க முடியும்,”

ஒரு மர்ம குரல் கேட்டது.

🧭 சிதறும் பாதை – நிழல்களின் தாக்கம்

பாதையின் கடைசி பகுதியில் ஒரு சுவரில் “நிழல் கோபுரம்” எனும் சின்னம்.

அந்த சுவரை தொட அந்த இடம் முழுவதும் நிழல்களால் சூழப்பட்டது.

அவற்றில் ஒன்று –

அர்ஜுனின் வடிவத்தில் இருந்தது.

அது சாய்னாவிடம் சத்தமிட்டு சொன்னது:

“அவனை நம்பாதே.

அவனோட ரத்தமா நீ வாழப்போகிறேன்னு தெரியலே...”

சாய்னா சற்று தயங்கினாள்.

அர்ஜுன் மெதுவாக அருகில் வந்தான்.

அவன் கையை அவளது நெஞ்சில் வைத்தான்.

"நான் என் ரத்தத்தை இல்லையெனினும், என் உயிரை தர தயாரா இருக்கிறேன்.

அது உனக்காகவே."

அந்த நிமிடம், நிழல் வேடிக்கை நொறுங்கியது.

🕳️ மறைந்த வாயில் திறக்கிறது...

அந்த சோதனைகள் முடிந்ததும்,

பாதையின் இறுதியில் ஒரு சிறிய கருப்பு கல்லாறை வாயில் திறந்தது.

அதன் மேலிருந்த கல்வெட்டில் எழுதப்பட்டிருந்தது:

"இது தான் சக்தியின் முதற்கண்.

இங்கிருந்து தான் அவன் உயிர் வேராகி,

நகரம் முழுவதும் பரவியது."

அது – மம்மியின் சுடுகாட்டின் மூலநோக்கு.

📡 மறுபுறம்...

அதே நேரத்தில், Karun-Chudhai குழுவினர் அந்த பாதையின் மறுபக்க நுழைவாயிலை கண்டுபிடித்துவிட்டனர்.

அவர்கள் பயணமாகி வருகிறார்கள்.

அவர்கள் கையில் நவீன விஞ்ஞான கருவிகள், கதிர்வீச்சு கவசங்கள், மற்றும் ஒரு சாதனம் –

"மரண ஒலி கேட்பான்" – மம்மியின் குரலை ரெகார்டு செய்யும் கருவி.

பகுதி 10: மாதவையின் குரல் – பழைய ஓலைச் சுவடுகள் தெரிவிக்கும் உண்மை

பசுமை ஒளியில் மூடிய ஒர் அறை

அர்ஜுனும் சாய்னாவும் சோதனைகளை கடந்து,

மாயவலை கோட்டையின் மையம் போன்ற ஒரு இடத்தில் நுழைந்தனர்.

அந்த அறை – மூன்று நிலைகளை கொண்ட ஒரு வட்ட வடிவ மண்டபம்.

மையத்தில் – ஒரு சிறிய தாமிரப் பெட்டி, அதன் மேல் தொங்கியிருந்தது ஒரு பச்சை கற் நகை.

அது மெதுவாக துடித்துக்கொண்டு இருந்தது.

அதன் அருகே ஒரு எழுத்து:

“மாதவையின் குரல்”

“மாதவை?” – சாய்னா மெதுவாக உரைத்தாள்.

📜 மாதவை யார்?

அவள் ஓலைச்சுவடுகளை திரும்பத் திரும்ப பார்வையிட்டாள்.

அவள் கையில் ஒரு நூற்றாண்டுக்கு முந்தைய மடல் இருந்தது.

அதில் பாண்டிய அரண்மனையில் உள்ள ஒரு பெண்மணி – மாதவை – எழுதியிருந்தாள்.

“நான் அவனுக்கு காதலித்தேன்.

ஆனால் அவன் மீது சாபம் இருந்தது.

நான் அவனைத் தூண்டாமல் இருந்திருந்தால்,

இப்போது அவன் தூங்கிக்கொண்டிருப்பான்.”

சாய்னாவின் குரல் மெதுவாக சோர்ந்தது.

“இது… ஆரவாணனின் காதலி மாதவையோ?”

அர்ஜுன் அந்தப் பெட்டியைத் திறந்தான்.

அதற்குள் ஓர் பழைய ஒலி சங்கிலி கோடு.

அதை இயங்க வைத்த போது, அந்த அறையில் ஒரு பெண்குரல் ஒலிக்கத் தொடங்கியது.

🎙️ மாதவையின் ஒலி – நேரடி பதிவு:

"அவன் ஒரு பையன்.

நாய்களோடு விளையாடும் சிறு பையன்.

அவனுடைய கண்கள் கனலும் தீயைப் போலிருந்தாலும்,

அவன் நெஞ்சம் குழந்தையது.

ஆனால்... என் ஆசைதான் அவனை அழித்தது..."

"முனிவர்கள் அவனைத் தடுக்க விரும்பினார்கள்.

ஆனால் நான்... அவனிடம் ஒரு உணர்வை ஊட்டி விட்டேன்.

காதல் என்பது சூனியத்துக்கும் மேலான சக்தி.

அதனால் தான்... அவன் மாறினான்."

"நான் தவறு செய்தேன்.

ஆனால் ஒருநாள், அவனுடைய வாரிசு பிறந்து,

அவனை நிறுத்துவான் என்று சொன்னார்கள்.

அவன் பெயரில் இருக்கும் ஒரு 'அ' எழுத்து – அதுவே அடையாளம்."

அர்ஜுன் மெதுவாக சாய்னாவை பார்த்தான்.

அவனது பெயரின் முதல் எழுத்து ‘அ’.

அவனே ஆரவாணனை நிறுத்தக்கூடிய ஒரே வழி.

📘 ஓலைசுவட்டின் மறுபக்கம்

மடலின் மறுபுறம் ஒரு வரி இருந்தது:

“அவனிடம் போகாதே.

காதலால் வந்த மாயை வலிக்கலாம்.

ஆனால் சாபத்தால் வந்த சக்தி அழிக்கவே முடியாது.”

அர்ஜுனும் சாய்னாவும் ஒன்றாக அந்த அறையை விட்டு வெளியே சென்றனர்.

அவர்கள் இருவருக்கும் உள்ளே ஒரு மாற்றம் ஏற்பட்டது.

இப்போது அவர்களுக்கு மம்மியின் அடிப்படை வரலாறும், அவனை மனிதனாக மாற்றிய உண்மையும் தெரிந்துவிட்டது.

🧬 உண்மை வெளிவருகிறது…

அந்த குரலால் ஒன்று தெளிவாகிறது:

1. ஆரவாணன் கெட்டவன் அல்ல – அவனை மனித சிந்தனைகள் தான் கெடுத்தன.

2. மாதவையின் காதலால் தான் அவன் சூனிய வழிக்குள் நுழைந்தான்.

3. அவனுக்கு எதிரான தீர்வு – அவன் உண்மையை புரிந்து கொண்ட வாரிசு மட்டுமே.

☠️ மறுபுறம் – Karun-Chudhai குழுவினர்

அவர்கள் இப்போது மாமனிதர் ஆய்வகத்துக்குள் நுழைந்துள்ளனர்.

அங்கு அவர்கள் ‘மரண ஒலி கேட்பான்’ கருவியைக் கொண்டு மம்மியின் குரலைப் பதிவு செய்யத் தொடங்குகிறார்கள்.

ஆனால் அவர்கள் அறியாமல், அவர்களுள் ஒருவரை அந்த குரல் கட்டுப்படுத்துகிறது.

“நீ யாராக இருந்தாலும் பரவாயில்லை...

என் குரலுக்கு உடன்பாடு கொடு...

உனது விரல் என் ஆயுதமாக மாறட்டும்.”

தன்யா என்ற அந்த விஞ்ஞானி – மெல்ல நிழலின் கட்டுப்பாட்டுக்குள் செல்வதை உணராமல் தொடர்கிறாள்.

அர்ஜுனும் சாய்னாவும் கோட்டையின் இறுதி வாயிலுக்கு சென்றபோது,

அவர்களுக்கு ஒரு புதிய சுவடு காட்சியளிக்கிறது –

“மம்மியின் சுயரூபம்” –

அவன் கண்ணீருடன் சாய்ந்த ஓர் சிறுவனின் உருவம், நாய்கள் சுற்றிய மயக்கத்தில்.

அர்ஜுனின் விழிகளில் ஒரு துளி நீர்.

அவன் சொன்னான்:

"நான் அவனை அழிக்க மாட்டேன்...

அவனை மீட்டுத்தான் விடுவேன்."