அம்பு விடும் அமிர்தா – அம்புத்தொழிலில் நிபுணை

 முன்னுரை

பழம்பெரும் தமிழ்நாட்டின் நதிகளாலும், மலைகளாலும் சூழப்பட்ட ஒரு அரசாட்சியில் வாழ்ந்தாள் அமிர்தா. அவள் சாதாரண பெண் அல்ல. பிறந்த நாளில் கூட, கிராமத்தின் சின்னக் குளம் அருகே ஒரு வித்தியாசமான சம்பவம் நடந்தது. குளத்தின் மேல் பறந்த பறவைகள் சுட்டுப் போனது போல தரையில் விழுந்தன. ஆனால் எவரும் சுடவில்லை. அந்தக் கணத்தில் பிறந்த குழந்தை – அமிர்தா.

சித்தர்கள் சொன்னார்கள்:

“இவள் அம்பின் சக்தியோடு பிறந்தவள். அவள் கண்கள் குறியிட்டால், அம்பு தவறாது.”

அத்தியாயம் 1 – அம்பின் தோழி

சிறு வயதில் இருந்தே அமிர்தா பிள்ளைகளுடன் விளையாடவில்லை. அவள் விருப்பம் வித்தியாசமானது. களிமண் கொண்டு வில்லையும் அம்பையும் உருவாக்குவாள். மரத்திலிருந்து விழும் இலைகளையும் குறி வைத்து சுடுவாள்.

அவளது தந்தை, ஒரு சிறந்த வேட்டைக்காரன். ஒருநாள் காடில் எடுத்துச் சென்று அவளுக்குப் பயிற்சி கொடுத்தார். ஆனால் அதிர்ச்சியாக, சிறு வயதில் இருந்தே அவள் தவறாமல் குறி அடிப்பதை கற்றுக்கொண்டிருந்தாள்.

அவளது நண்பர்கள் கிண்டல் செய்தனர்:

“பெண்ணே! அம்பு சுடுவதே உனக்கு வேண்டுமா? வீட்டுப் பணிகளைப் பார்.”

அமிர்தா சிரித்தாள்.

“பெண்ணின் கையில் அம்பும் வாளும் இருந்தால் தான் ஊர் பாதுகாப்பாக இருக்கும்.”

அத்தியாயம் 2 – அம்புத் தொழிலின் நிபுணை

அமிர்தா வளர்ந்தவுடன், அவள் அம்புத் தொழிலில் நிபுணையாகிவிட்டாள்.

அவள் அம்புகளை காற்றில் சுழற்றி பறக்கும் பறவையை விழச் செய்வாள்.

ஒரே நேரத்தில் மூன்று அம்புகளை விடுவாள் – மூன்றும் தங்கள் குறியை அடையும்.

இரவிலும், பனியிலும் கூட அவள் தவறாமல் சுடுவாள்.

அவள் திறமைக்காக மக்கள் அவளை “அம்பு விடும் அமிர்தா” என்று அழைக்கத் தொடங்கினர்.

அத்தியாயம் 3 – நாட்டின் அச்சுறுத்தல்

அமிர்தா வாழ்ந்த அரசாட்சியில் ஒரு நாள் பெரிய ஆபத்து வந்தது. வடக்கிலிருந்து “மாயவர்மன்” என்ற கொள்ளையரசன் படையுடன் வந்தான். அவனுடைய படை கொடூரம். அவர்கள் கிராமங்களை எரித்தார்கள், பெண்களையும் குழந்தைகளையும் கடத்தினர்.

அரசன் படைகள் போர் சென்றிருந்தாலும், பல ஊர்கள் பாதுகாப்பின்றி இருந்தன. அப்போது அமிர்தா தன் மனதில் உறுதி செய்தாள்:

“என் ஊரை நான் காப்பாற்றுவேன். அம்பின் சக்தியை காட்டுவேன்.”

அத்தியாயம் 4 – போருக்கான தயாரிப்பு

அமிர்தா தன் ஊரின் பெண்களையும் இளைஞர்களையும் ஒன்றுசேர்த்தாள்.

“நம்மை காப்பது நாமே தான். ஆண்கள் இல்லையென்று அழவேண்டாம். நாம் போராடுவோம்,” என்றாள்.

அவள் அனைவருக்கும் வில்லும் அம்பும் கற்றுக் கொடுத்தாள்.

சில நாட்களில், அந்தக் கிராமம் ஒரு சிறிய அம்புக்கோட்டையாக மாறியது.

மரங்களின் மேல் மறைவுகள், கற்களால் செய்யப்பட்ட சுவர்கள், எல்லாம் தயாரானது.

அத்தியாயம் 5 – முதல் மோதல்

மாயவர்மனின் படை கிராமத்தை நோக்கி வந்தது. அவர்களுக்கு அது எளிதான வெற்றியாகத் தோன்றியது.

ஆனால், அவர்கள் ஊருக்குள் நுழைந்தவுடன், பாறைகளின் மேல் இருந்து அமிர்தாவின் பெண்கள் அம்புகளை விடத் தொடங்கினர்.

அம்புகள் பறவையைப் போல பாய்ந்து, எதிரிகளை வீழ்த்தின.

அமிர்தா முன்னிலையில் நின்றாள். அவள் கண்களில் தீப்பொறிகள்.

ஒரு அம்பை விட்டு, குதிரையில் வந்த எதிரியின் வீரனைத் தரையில் வீழ்த்தினாள்.

அவளது அம்புகள் ஒருபோதும் தவறவில்லை.

அத்தியாயம் 6 – அம்பின் அதிசயம்

போர் நீண்டது. ஆனால், எதிரிகள் எவ்வளவு வந்தாலும், அம்புகள் தடுக்கத் தொடங்கின.

அமிர்தா ஒரு விசித்திரமான திறனை வெளிப்படுத்தினாள் – அவள் காற்றில் அம்பை விட்டால், அது வளைந்து குறியினை அடையும்.

மக்கள் அதைக் கண்டு அதிசயித்தனர்.

“அவளது அம்புகள் உயிரோடு இருக்கிறது போல!” என்று அவர்கள் கூவினர்.

மாயவர்மன் தன் படையை ஊக்குவித்தான். ஆனால், ஒவ்வொரு தடவையும் அவளது அம்புகள் அவர்களை சிதைத்தன.

அத்தியாயம் 7 – உச்சக்கட்ட மோதல்

இறுதியில், மாயவர்மன் தானே களத்தில் வந்தான். அவன் உயரமானவன், இரும்புக் கவசம் அணிந்தவன்.

அவன் சிரித்தான்:

“ஒரு பெண்ணா என்னை நிறுத்தப் போகிறாளா?”

அமிர்தா சிரித்தாள்:

“பெண்ணின் அம்பு புயலாக வந்தால், அரசனும் விழுந்து போவான்.”

இருவரின் மோதல் தொடங்கியது.

மாயவர்மன் வாளால் தாக்கினான். அமிர்தா காற்றைப் போல பறந்து தவிர்த்தாள்.

அவள் அம்பை ஒன்றை விட்டாள் – அது அவனுடைய கவசத்தைத் துளைத்தது.

மற்றொரு அம்பு – அவனுடைய வாளை கீழே வீழ்த்தியது.

மூன்றாவது அம்பு – அவனின் தோளில் துளைத்தது.

மாயவர்மன் தரையில் விழுந்தான். அவன் படை பயந்தோடிவிட்டது.

அத்தியாயம் 8 – வெற்றி மற்றும் பெருமை

போரின் பின்னர், மக்கள் ஓடிவந்து அமிர்தாவைத் தழுவினர்.

“நீங்கள் நம்ம ஊரின் தெய்வம். உங்கள் அம்புகள் எங்களை காப்பாற்றின,” என்றனர்.

அரசன் கூட வந்தான். அவன் அவளது கையைப் பிடித்து:

“உன் பெயர் இனி வரலாற்றில் நிலைக்கும். நீ என் நாட்டின் வீராங்கனை.”

அந்த நாளிலிருந்து, அவள் “அம்பு விடும் அமிர்தா” என்று அழைக்கப்பட்டாள்.

அவளது அம்புகள் நாட்டை மட்டுமல்ல, மக்களின் இதயங்களையும் காப்பாற்றின.

முடிவுரை

அமிர்தா சாதாரண பெண் அல்ல.

அவள் அம்பின் கலைக்கு உயிரூட்டியவள்.

அவள் உறுதியும், தைரியமும், திறமையும் – அனைத்தும் ஒரு தேசத்தின் காவியமாக மாறின.

வரலாற்றில் பொற்குறியிடப்பட்டது:

“அம்பு விடும் அமிர்தா – அம்புத்தொழிலின் நிபுணை, மக்களின் காவல்தெய்வம்.”