காதல் எரியும் சுடர் - 3

 அந்த மாலை—அவர்களின் ரகசிய காதலின் சாட்சி

அடுத்த நாள் காலை, மழை நின்றுவிட்டிருந்தது. ஆனால் மீராவின் உள்ளத்தில் அந்த இரவின் மழை இன்னும் கொட்டிக்கொண்டே இருந்தது. கண்ணாடியில் தன் முகத்தைப் பார்த்தபோது, சிவந்த கன்னங்களும் பிரகாசித்த கண்களும் அவளுக்கே புதிதாய் தோன்றின.

அவளது மனதில் ஒவ்வொரு நொடியும் அரவிந்த்தான். அவனது சுவாசம், அவன் தொடுதல், அந்த முத்தம்—எதுவும் மறக்க முடியவில்லை.

வீட்டுக்குள் அனைவரும் இயல்பாகவே இருந்தனர். ஆனால் மீரா, அரவிந்த் வந்தால் அவனைப் பார்க்காமல் இருக்க முடியவில்லை. அவனது பார்வையும், அவளின் பார்வையையும் தேடிக் கொண்டே இருந்தது.

அந்த மாலை, அம்மா, அப்பா இருவரும் கோவிலுக்கு சென்று விட்டனர். வீடு அமைதியாக இருந்தது. மீரா அறையின் ஜன்னலருகில் புத்தகம் படிப்பது போலக் காத்திருந்தாள். ஆனால் மனம் புத்தகத்தில் இல்லை.

அந்த நேரத்தில் அரவிந்த் உள்ளே வந்தான்.

“மீரா…” என்று அவன் அழைத்தான்.

அவள் இதயம் சத்தமாகத் துடித்தது. “ஹும்?” என்று அவள் சற்று நடுங்கிய குரலில் கேட்டாள்.

அவன் அருகே வந்து அவளது கையைப் பிடித்தான். “நேற்றிரவு மறக்க முடியலையே…” என்று சொன்னான்.

மீரா சிவந்து, அவன் கண்களில் பார்வை போட்டாள்.

“எனக்கும் முடியவில்லை, அரவிந்த்…” என்று மெதுவாகக் கூறினாள்.

அவன் கைகளை அவளது இடுப்பில் வைத்து நெருங்கினான். மீரா கண்களை மூடி அவனது அருகில் உருகினாள். அந்த தருணத்தில், வீட்டின் அமைதி கூட அவர்களின் சுவாசத்தில் கலந்தது போல இருந்தது.

அவள் அவனது மார்பில் முகத்தைச் சாய்த்தாள். அரவிந்த் அவளது தலைமுடியைத் தடவி, மெல்லிய முத்தங்களை அவளது நெற்றியில் வைத்தான். அவள் கண்களை மூடி அந்தத் தொடுதலை முழுமையாக உணர்ந்தாள்.

அவன் மெதுவாக அவளது முகத்தைத் தூக்கி, உதடுகளில் முத்தமிட்டான். மீரா எதிர்க்கவில்லை. அவளது கைகள் அவன் கழுத்தைச் சுற்றிக் கொண்டன. அந்த முத்தம் ஒரு தீப்பொறி போல பரவியது.

அவர்களின் உடல் சூடு அதிகரித்தது. அவளது சுவாசம் ஆழமடைந்து, அவள் தன்னையும் மறந்து அவனுள் மூழ்கினாள்.

“அரவிந்த்… யாராவது வந்தால்?” என்று அவள் சற்றே பயந்தாள்.

அவன் சிரித்தான். “யாரும் வரமாட்டாங்க… நாம இருவரும் தான்…”

அந்த வார்த்தைகள் அவளுக்கு நிம்மதி கொடுத்தன. ஆனால் அதே நேரத்தில், அவளது உள்ளம் முழுவதும் காமச் சுடரால் எரிந்தது.

அந்த அறை, அந்த சுவர்கள், அந்த மாலை—அவர்களின் ரகசிய காதலின் சாட்சியாக மாறின.

அந்த நாளிலிருந்து, ஒவ்வொரு மாலையும், ஒவ்வொரு அமைதியான தருணமும், மீரா–அரவிந்த் உறவை இன்னும் ஆழமாக்கியது.

அவர்கள் மறைந்து வாழ்ந்த அந்த காதல், ஒரு நாள் வெடித்து வெளியில் வந்தால் என்ன ஆகும் என்ற அச்சம் இருந்தாலும், அந்த நொடியின் காமக் குளிர்ச்சியை அனுபவிக்காமல் இருக்க முடியவில்லை.

மீரா உணர்ந்தாள்—அவளது வாழ்க்கை இனி பழையது போல இருக்கப் போவதில்லை.

அவளுள் காதல் எரியும் சுடர், நாளுக்கு நாள் இன்னும் கொழுந்து விட்டுக் கொண்டே இருந்தது…