அக முகனின் ரகசியம் - 14

 அத்தியாயம் 19 – ஒளி மற்றும் நிழலின் பிளவு

நேரச் சுழல் புயலாய் சுழன்றுகொண்டிருந்தது.

அதன் ஒளியில் சங்க காலத்தின் வீரர்களும், எதிர்காலத்தின் இயந்திரங்களும் ஒன்றாகக் கலந்திருந்தன.

அனைத்தையும் சூழ்ந்திருந்த அந்த குழப்பத்தில்,

ஒளியும் நிழலும் தனித்தனி உலகங்களாய் பிளந்து கொண்டிருந்தன.

🌑 நிழல் பெருகும் தருணம்

ஏறழகனின் கருப்பு உருவம் பெருகி,

அவன் குரல் சுழலைக் கிழித்தது:

“ஒளி எவ்வளவு பிரகாசமாக இருந்தாலும்,

அதற்குக் கீழே நிழல் வளர்ந்து கொண்டே இருக்கும்.

நான் அந்த நிழலின் அரசன்!”

அவன் கையிலிருந்த புகை வாளைத் தூக்கி

சுழலின் மையத்தில் அடித்தான்.

அந்த அடி ஒளியும் நிழலும் பிரியும் வண்ணம்

ஒரு அதிர்வலை ஏற்படுத்தியது.

☀️ ஒளியின் காப்பு

அருணா தன் கம்பத்தை உயர்த்தினாள்.

அது வெடித்த பின்,

மணிக்கணக்கான தங்கக் கதிர்கள்

நட்சத்திர மணலாய் சுழன்று பாய்ந்தன.

“ஒளியின்றி நிழல் இல்லை.

ஆனால் நிழலின்றி ஒளி அர்த்தமற்றது.

அந்த சமநிலையை மீட்க வேண்டியது நம்முடைய கடமை!”

அவளது குரல் நடுக்கமடைந்தது.

ஏனெனில், அந்தக் கதிர்கள்

அவளது உயிரை உண்ணிக்கொண்டிருந்தன.

⚔️ ரகுலின் போராட்டம்

ரகுல் ஒளி பக்கம் விழுந்து

வெவ்வேறு காலத்திலிருந்து வந்த வீரர்களை எதிர்கொண்டான்.

சங்கப் பாண்டிய சிப்பாய்களும்,

எதிர்கால இயந்திர படைவீரர்களும்

அவரின் முன் தோன்றினர்.

அவன் இரட்டை வாள்கள்

ஒளி மற்றும் நிழலைப் பிளந்தன.

ஒவ்வொரு அடியிலும்

வானில் தீப்பொறிகள் மழையாய் விழுந்தன.

அவன் சிரித்தான்:

“எந்தக் காலத்திலிருந்து வந்தாலும்,

வீரர்கள் எல்லாம் ஒன்றுதான்.

ஆனால் நான் —

ஒருபோதும் தோற்க மாட்டேன்!”

🔮 வித்யாவின் சோதனை

வித்யா சுழலின் மையத்தில் அமர்ந்தாள்.

அவள் கண்கள் மூடப்பட்டன.

அவளது சுவாசம் நட்சத்திர மணலை ஓடவைத்தது.

தமிழ் எழுத்துக்கள் வானில் வட்டமாய் தோன்றின.

“அ… ஆ… இ… ஈ…”

ஒவ்வொரு எழுத்தும் ஒரு சக்தியாகப் பரவியது.

அது ஒளியையும் நிழலையும் கட்டுப்படுத்தும்

பழம்பெரும் மந்திரத்தின் ஓசை.

ஆனால் அந்த மந்திரத்துக்குப் பதிலாக

ஏறழகன் நிழல் பாம்புகளை விடுத்தான்.

அவை வித்யாவின் உடலைச் சுற்றிக் கட்டின.

வித்யா துடித்தாள்.

ஆனால் அவளது குரல் உடையவில்லை.

“எழுத்தே உயிர்… உயிரே ஒளி!”

அந்த வார்த்தையோடு

பாம்புகள் சாம்பலாயின.

🌌 அனிருத்தின் உள்ளப் பிளவு

அனைத்தையும் பார்த்துக் கொண்டிருந்த அனிருத்தின் உள்ளே

ஒரு கடுமையான போராட்டம் நடந்துகொண்டிருந்தது.

அவன் உடலில் ஒளியும் நிழலும் மோதின.

அவன் கண்களில் ஒன்று பொன்னாக பிரகாசித்தது,

மற்றொன்று சிவப்பாக எரிந்தது.

ஏறழகன் சிரித்தான்:

“பார், நீயே நிழல்!

எனது பிளவின் பிள்ளை நீ தான்!

என்னுடன் இணைந்தால்,

நீயே காலத்தின் அரசன்.”

அனிருத்து குரல் நடுங்கினாலும்,

அவன் கையில் இருந்த நட்சத்திர மணல்

அவனை நிலைநிறுத்தியது.

“இல்லை!

நான் ஒளியின் மகன் அல்ல,

நிழலின் அடிமையும் அல்ல.

நான் — இரண்டின் சமநிலையே!”

அந்த வார்த்தையோடு

அவனின் உடல் பிரகாசித்தது.

ஒளியும் நிழலும் பிளந்து,

அவனுள் ஒன்றின.

⚡ பெரும் பிளவு

சுழல் வெடித்தது.

ஒளி மற்றும் நிழல்

இரண்டு உலகங்களாகப் பிரிந்தன.

ஒரு பக்கம்,

தங்க ஒளியில் நிரம்பிய சாம்ராஜ்யம்.

மற்றொரு பக்கம்,

கருங்கடல் போல் நிழல் நிரம்பிய ராஜ்யம்.

அவைகள் ஒரே இடத்தில் இருந்தாலும்,

ஒவ்வொரு அடியுமே

வேறொரு உலகமாக இருந்தது.

அருணா மூச்சை விட்டாள்:

“நாம் ஒளியின் பக்கம் மட்டும் வாழ முடியாது.

நிழலையும் எதிர்கொள்ள வேண்டும்.

ஆனால்… இந்தப் பிளவு

காலத்தின் இயல்பையே குலைக்கிறது!”

🏁 அத்தியாய முடிவு

ஏறழகன் இரண்டு உலகங்களுக்குள் நின்றான்.

அவன் சிரித்தான்:

“நீங்கள் ஒளியையும் நிழலையும் பிளந்துவிட்டீர்கள்.

அதுவே எனது வெற்றி!

இப்போது நான் —

இரண்டு உலகங்களிலும் ராஜாவாகிறேன்!”

அனிருத்து அவனை நோக்கி முன்னேறினான்.

அவனது குரல் எதிரொலித்தது:

“நீ இரண்டு உலகங்களின் ராஜா ஆகமாட்டாய்.

ஆனால் நான் —

ஒளி மற்றும் நிழலின் காவலன் ஆகிறேன்!”

சுழல் மீண்டும் நடுங்கியது.

போர் இன்னும் தொடங்கியது.

அத்தியாயம் 20 – நட்சத்திரத் தீவின் தீர்ப்பு

நேரச் சுழல் தகர்ந்த பிறகு,
ஒளியும் நிழலும் பிளந்து இரு உலகங்களாகப் பிரிந்திருந்தன.
ஆனால் அந்தப் பிரிவின் மையத்தில்,
ஒரு புதிரான தீவு உருவானது —
நட்சத்திரத் தீவு.

🌌 நட்சத்திரத் தீவு

தீவு வானத்தில் மிதந்தது.
அதன் மணல் ஒவ்வொரு துகளும்
ஒரு சிறிய நட்சத்திரம் போல பிரகாசித்தது.
வானமே அதனைத் தாங்கியிருந்தது.
அங்கே ஒளியும் நிழலும்
மோதாமலேயே ஒன்றிணைந்து கிடந்தன.

வித்யா சொன்னாள்:

“இது தான் காலத்தின் மையம்…
இங்கே தான் அனைத்திற்கும் தீர்ப்பு உண்டு.”

⚖️ தீர்ப்பின் அழைப்பு

தீவின் நடுவில்
ஒரு பெரிய கல் வட்டம் இருந்தது.
அதில் தமிழ் எழுத்துக்கள் தீப்பொறியாய் எரிந்தன:

“ஒளி – நிழல் – சமநிலை
சமநிலை – வாழ்வு
பிளவு – அழிவு”

அனிருத்து அந்தக் கல் வட்டத்தை நோக்கி நடந்தான்.
அவன் உள்ளே நிழலும் ஒளியும் இன்னும் போராடிக்கொண்டிருந்தன.

அப்போது வானம் குலுங்கியது.
ஏறழகன் கருப்பு புகை மேகமாக
தீவின் மீது இறங்கினான்.

“தீர்ப்பு எனது கையில்!
நான் தான் நிழலின் சக்தியும்,
இந்தப் பிளவின் அரசனும்!”

⚔️ இறுதி மோதல்

அருணா தன் கம்பத்தை உயர்த்தினாள்.
அது தங்கப் பிரகாசத்தை சுழற்றியது.
ஆனால் அவளது உடல் தாங்காமல் நடுங்கியது.

ரகுல் இரட்டை வாள்களை எரியவைத்து,
ஏறழகனை நோக்கி பாய்ந்தான்.
ஒவ்வொரு அடியும் தீவின் மணலை விண்மீன்களாகத் தூக்கியது.

வித்யா மந்திர ஓசை எழுப்பினாள்.
தமிழ் எழுத்துக்கள் வானத்தில் வளையங்களாய் தோன்றி,
நிழல் பாம்புகளை கட்டின.

ஆனால் ஏறழகன் சிரித்தான்:

“உங்கள் ஒளி எனை எரிக்கலாம்.
ஆனால் நிழல் எப்போதும் உங்களுள் வாழ்கிறது!”

🌠 அனிருத்தின் தேர்வு

அந்த தருணத்தில்,
அனிருத்து கல் வட்டத்தின் மையத்தில் நின்றான்.
அவனது கையில் நட்சத்திர மணல் பிரகாசித்தது.
அவன் சொன்னான்:

“ஒளி மட்டும் உலகை காப்பாற்ற முடியாது.
நிழல் மட்டும் அதை அழிக்க முடியாது.
இரண்டும் ஒன்றாக இருக்கும் போது தான்
வாழ்க்கை முழுமை அடையும்!”

அவனது உடல் ஒளி-நிழல் கலவையாக மாறியது.
ஒரு கண் பொன்னாய் பிரகாசித்தது.
மற்றொரு கண் சிவப்பாய் எரிந்தது.

அவன் கையை உயர்த்தியவுடன்,
தீவு முழுவதும் பிரகாசித்தது.

⚡ தீர்ப்பு நிகழ்கிறது

ஒளி மற்றும் நிழல் ஒன்றிணைந்து
ஒரு பெரும் நட்சத்திர வெடிப்பாக மாறின.
அதன் ஒளி வானத்தை நிரப்பியது.
அதன் நிழல் கடலாய் விரிந்தது.

ஏறழகன் கத்தினான்.
அவனது உருவம் அந்த ஒளி-நிழல் கலவையில் கரைந்தது.

அவனது குரல் எதிரொலித்தது:

“நீங்கள் என்னை அழிக்கவில்லை…
உங்கள் உள்ளத்தில் நான் என்றும் வாழ்வேன்!”

அவன் புகைபோல் மறைந்தான்.

🌅 புதிய சமநிலை

புயல் அடங்கியது.
நட்சத்திரத் தீவு அமைதியாக பிரகாசித்தது.
ஒளியும் நிழலும் மீண்டும் ஒன்றிணைந்து
ஒரு புதிய உலகை உருவாக்கின.

அருணா சிரித்தாள்,
ஆனால் அவளது உடல் சோர்வால் நடுங்கியது.
ரகுல் வாள்களை தரையில் புதைத்தான்.
வித்யா மூச்சை விட,
மந்திர ஓசை மெதுவாக அடங்கியது.

அனிருத்து சொன்னான்:

“தீர்ப்பு முடிந்தது.
இப்போது நாம் ஒளியோ நிழலோ அல்ல…
இரண்டின் காவலர்களாக வாழ வேண்டும்.”

🏁 முடிவு

நட்சத்திரத் தீவு வானத்தில் மிதந்து கொண்டிருந்தது.
அது இனி ஒரு புதையல் அல்ல.
அது சமநிலையின் சின்னம்.

காலம் மீண்டும் தனது இயல்பை அடைந்தது.
ஆனால் அந்த நாளில் தீர்க்கப்பட்டது —
ஒளியும் நிழலும் பிளவல்ல,
ஒன்றிணைந்த வாழ்க்கை என்பதை.