காதலோடு கலந்த காமத்தின் வாசனை - 2

 வாசனையின் வழி சென்ற விரல்கள்

பகுதி 2: “வாசனையின் வழி சென்ற விரல்கள்”

நந்தினி வீட்டின் கதவை மூடியவுடனே,

வெளியில் மழை ஒலி மெதுவாகக் குறைந்தது.

உள்ளே, மெழுகுவர்த்தியின் ஒளி சுவற்றில் நடனமாடியது.

மழையால் ஈரமாகிய அவளது புடவை,

தோள்களிலும் இடுப்பிலும் மென்மையாக ஒட்டிக்கொண்டிருந்தது.

அரவிந்த் அந்தக் காட்சியில் மயங்கிக் கொண்டிருந்தான்.

அவள் சமையலறைக்கு சென்று,

"காப்பி வேக வைக்கிறேன்…" என்றாள்.

அவளது பாதத்தின் மெதுவான சத்தம்,

அவனை நெருங்கி அழைக்கும் ஓசை போல இருந்தது.

அவன் சோஃபாவில் அமர்ந்திருந்தான்.

நந்தினி காப்பி குவளைகளை எடுத்துக் கொண்டு வந்தாள்.

அவள் அருகில் அமர்ந்தபோது,

அவளது மூச்சில் அந்த இனிப்பு வாசனை மீண்டும் பரவியது.

அரவிந்த் குவளை எடுத்துக்கொள்ளும்போது,

அவளது விரல்கள் அவனது விரல்களைக் கனிவாகத் தொட்டன.

அந்த தொடுதலில் அவன் விரல்கள் பின்வாங்காமல்,

சற்று நீண்ட நேரம் அவளது விரல்களைத் தழுவின.

நந்தினி ஒரு நொடிக்கு அவனைப் பார்த்தாள் —

அந்தப் பார்வையில் வெட்கமும்,

மறைந்திருக்கும் விருப்பமும் கலந்திருந்தது.

 

“உங்க கைகள் ரொம்ப சூடா இருக்கு…” – அவள் மெதுவாகச் சொன்னாள்.

“உங்க கைகள் தான் எனக்கு வெப்பம் தருது…” – அவன் பதிலளித்தான்.

அந்த உரையாடலோடு,

அவர்களின் விரல்கள் இன்னும் விலகவில்லை.

அவளது மென்மையான விரல்களின் மேல்,

அவன் விரல்கள் மெதுவாகச் சுற்றத் தொடங்கின.

மெழுகுவர்த்தி ஒளியில்,

நந்தினியின் தோளின் மீது ஒட்டியிருந்த புடவையின் நுனி சற்றே வழுந்தது.

அரவிந்தின் கண்கள் அந்த இடத்தில் நின்றுவிட்டது.

அவன் மெதுவாக அவளது தோளின் அருகே விரல்களை எடுத்துச் சென்றான்.

அவளது சருமத்தின் வெப்பம்,

அவனது உள்ளத்தில் ஒரு அலை போல பாய்ந்தது.

நந்தினி ஒரு சிறிய மூச்சை இழுத்தாள்.

அவளது பார்வை அவனை விட்டுப் போகவில்லை.

அவள் மெதுவாகக் குவளையை மேசையில் வைத்தாள்.

இப்போது, அவர்களுக்கு இடையில் எந்த வார்த்தைகளும் இல்லை…

மட்டும் மூச்சின் ஒலி மற்றும் வாசனையின் மயக்கம்.

அரவிந்த் அவளது கையைப் பிடித்து,

அந்த விரல்களை தன் உதடுகளுக்கு அருகே கொண்டு வந்தான்.

அவளது விரல்களின் ஈரத்தையும், வெப்பத்தையும் உணர்ந்தான்.

நந்தினியின் கண்ணில் மின்னியது —

இப்போது காதலும் காமமும் பிரிய முடியாத ஒன்று.

அந்த இரவு,

வாசனையின் வழி சென்ற விரல்கள்,

அவர்களின் உள்ளத்தின் எல்லைகளையும் கடந்தன.