காதல் எரியும் சுடர் - 4

 அவள் உடல், அவள் உயிர், அனைத்தும் அரவிந்துக்கே சொந்தம்

மீரா அந்த இரவு முழுவதும் தூங்க முடியவில்லை. அரவிந்த் அவளது வாழ்க்கையை மாற்றி விட்டான். அவன் தொடுதல், அவன் வார்த்தைகள், அவனது முத்தம்—அவளின் உள்ளத்தில் ஒரு நெருப்பு புயலை எழுப்பியிருந்தது.

காலையில் வீட்டில் அனைவரும் இயல்பாக இருந்தாலும், மீராவின் பார்வை அவனைத் தேடிக் கொண்டே இருந்தது. அரவிந்த் கூட அவளைப் பார்த்தாலே சிரிப்புடன் கண்களைப் பூட்டி விடுவான். அந்தச் சிரிப்பே மீராவை உருகச் செய்து விட்டது.

அந்த மாலை, மழை இல்லாமல் வெப்பமான காற்று வீசிக் கொண்டிருந்தது. அம்மா அப்பா இருவரும் அடுத்த வீடு சென்றிருந்தனர். மீரா தனியாக அறையில் இருந்தாள். அவள் சாளரத்தை மூடிக் கொண்டு, சற்றே அச்சத்துடன் கதவையும் பூட்டிக் கொண்டாள். உள்ளத்தில் பூரணமாக அரவிந்த்தான்.

சில நிமிடங்களில் அவன் உள்ளே வந்தான். கதவைக் காண்டதும் அவன் கண்களில் ஒரு பசிப்பு மின்னியது.

“மீரா… இனி உன்னைத் தாங்க முடியல,” என்று அவன் சொன்னான்.

மீரா சிவந்து சற்றே கீழே பார்த்தாள். ஆனால் உடனே அவன் கைகளால் அவள் இடுப்பை இறுக்கமாகத் தழுவிக் கொண்டான்.

“அரவிந்த்…” என்று அவள் சுவாசம் சிரமமாக மாறியது.

அவன் அவளது முகத்தை உயர்த்தி உதடுகளில் முத்தமிட்டான். அந்த முத்தம் மென்மையாய் தொடங்கியது. ஆனால் சில நொடிகளில் அது தீவிரமடைந்தது. மீரா தன்னையும் மறந்து அவனுள் மூழ்கினாள். அவள் கைகள் அவன் கழுத்தை இறுக்கமாகச் சுற்றிக் கொண்டன.

அறை முழுவதும் மின்சாரம் பரவியது போல உணர்ந்தனர். அவளது மெல்லிய சிரிப்பு, அவன் ஆழ்ந்த சுவாசம்—அனைத்தும் கலந்தது.

“மீரா, நீ இல்லாம என் வாழ்க்கை சாத்தியமே இல்லை,” என்று அவன் சொன்னான்.

அவள் கண்களில் நீர் வழிந்தது. “நானும் அதே தான் அரவிந்த்… ஆனா நம்ம ரகசியம் யாராவது தெரிஞ்சுக்கிட்டா?”

அவன் சற்றே சிரித்தான். “அந்த நாளை பற்றி இப்போ யோசிக்கவேண்டாம். இந்த நொடி நம்முடையது.”

அவள் அவன் மார்பில் சாய்ந்தாள். அவன் அவளது தலைமுடியைத் தடவி, அவளது கழுத்தில் முத்தமிட்டான். அவள் சுவாசம் துடித்து, உடல் முழுவதும் சூடாக மாறியது.

அந்த தருணத்தில், கதவின் வெளியே சத்தம் கேட்டது. இருவரும் உடனே நின்று கொண்டனர். மீரா பயந்து அவன் கைகளைப் பிடித்தாள்.

“யாராச்சும் வந்துட்டாங்களா?” என்று அவள் நடுங்கினாள்.

அரவிந்த் கதவின் அருகே சென்று கவனித்தான். அதிர்ஷ்டவசமாக யாரும் இல்லை. காற்றில் வீசிய இலைகள் தான் அந்த சத்தம்.

அவள் சற்றே மூச்சுவிட்டாள். ஆனால் இதயம் இன்னும் வேகமாகத் துடித்தது.

அந்த அச்சமே அவர்களின் காதலை இன்னும் தீவிரமாக்கியது. அவர்கள் ரகசியம் எப்போது வெடிக்கும் என்ற பயத்தோடு, அந்த ஒவ்வொரு தருணத்தையும் இன்னும் தீவிரமாக அனுபவிக்க வேண்டியது போல உணர்ந்தனர்.

அந்த இரவு, மீரா தனது வாழ்க்கை முழுவதும் ஒரு உண்மை உணர்ந்தாள்—

அவள் உடல், அவள் உயிர், அனைத்தும் அரவிந்துக்கே சொந்தம்.

அந்த சுடர் இனி அணையாது…