நிலவின் ஒளியில் உன் கண்கள்

 ஊரின் நிலவொளி

ஆவுடையார் கோவில் இருக்கும் அந்தச் சிறிய கிராமம். வயல்களில் பச்சை நிறம் பசுமையாக பரவியிருந்தது. இரவு நேரம். வானம் முழுவதும் பளபளக்கும் நட்சத்திரங்கள். ஆனால் அந்த இரவின் மையம் — நிலா.

நிலவின் ஒளி பரவியபோது, கிராமத்தின் வீடுகள், பனையமரங்கள், சாலைகள் அனைத்தும் வெள்ளை ஓவியமாகத் தெரிந்தன. அத்தனை அழகான வெளிச்சத்தில், வீட்டு மாடிப்படியில் உட்கார்ந்து கொண்டிருந்தாள் மாலதி. வெள்ளை அரைக்கையாடை, எளிமையான பாவாடை, தலைமுடியில் ஜாதி மலர். அவள் கண்கள் நிலவொளியில் ஒளிர்ந்தன.

அந்தக் கண்களில் ஏதோ தூரத்தை நோக்கும் ஆசை. ஏனெனில் அந்த நேரத்தில் அவள் நினைப்பது ஒரே ஒருவர் — கார்த்திக்.

முதல்பார்வை

கார்த்திக், ஊருக்கு புதிதாக வந்த இளைஞன். நகரத்தில் படிப்பு முடித்துவிட்டு, தனது தாத்தாவை பார்க்கவே வந்தான். உயரமானவன், தன்னம்பிக்கை கொண்டவன். மாலதி அவனை முதலில் கண்டது, கோவில் திருவிழாவில்.

மாலதி பானையுடன் தண்ணீர் எடுத்துக் கொண்டு வரும்போது, தவறி விழ almost ஆனாள். உடனே அவளைக் காப்பாற்றியவன் கார்த்திக்.

“கவனமா இருங்கோ, மழை வந்ததால் தரை வழுக்குது,” என்று அவன் சொன்னான்.

அந்த சின்ன சந்திப்பே அவளது மனதில் இடம் பிடித்தது.

நிலவின் சாட்சி

கிராமத்தில் மின் இல்லாத இரவு. வானம் முழுவதும் நிலவின் வெளிச்சம். மாலதி வீட்டின் வாசலில் அமர்ந்து கொண்டு பாடிக் கொண்டிருந்தாள். அவளது குரலில் மென்மை.

அந்த நேரம் பக்கத்தில் வந்து அமர்ந்தான் கார்த்திக்.

“அட… நீ பாடுறப்போ, நிலாவே கேட்க நின்ற மாதிரி இருக்கு,” என்றான்.

மாலதி சற்றுக் கூச்சத்துடன், “நீங்க கூட கிண்டல் பண்ணிடறீங்களா?” என்று கேட்டாள்.

“கிண்டல் இல்லை. உன் குரலும் உன் கண்களும் சேர்ந்து நிலாவை கூட வெட்கப்பட வைக்குது,” என்று அவன் சொன்னான்.

அவள் சிரித்தாள். ஆனால் அந்தச் சிரிப்பில் மறைந்திருந்தது — புதிதாக மலரும் காதல்.

காதல் உரையாடல்கள்

நாட்கள் நகர்ந்தன. நிலவொளி இரவுகள், சின்ன சின்ன சந்திப்புகள், பார்வைகளில் பதிந்த வார்த்தைகள்.

“உன் கண்கள்ல என்ன இருக்கோ தெரியல. நான் பார்த்தாலே மறுபடியும் பார்க்கணும்னு தோணுது,” என்று கார்த்திக் சொன்னான்.

மாலதி தலை குனிந்து, “நிலவோட ஒளி மாதிரி தான் அது. எப்போவும் உன்னை காத்திருக்கும் வெளிச்சம்,” என்றாள்.

அந்த இரவில், நிலா மேகங்களுக்கு பின்சென்று மறைந்தது. ஆனால் அவர்களின் மனதில் காதல் வெளிச்சம் பிறந்துவிட்டது.

எதிர்ப்புகள்

ஆனால் காதலுக்கு சோதனைகள் எப்போதும் வரும். மாலதியின் அப்பா, ஊரில் நிலம், செல்வம் உடையவர். அவருக்கு மகளின் திருமணத்தை உறவினர்களில் ஒருவருக்கே கொடுக்க வேண்டும் என்ற பிடிவாதம்.

“அந்த நகரத்துப் பையன் உனக்கு பொருத்தமில்லை. மறந்து விடு,” என்று தந்தை கடுமையாகச் சொன்னார்.

மாலதி அழுதாள். கார்த்திக்கிடம் வந்து, “என் அப்பா ஒப்புக்கொள்ளவே மாட்டாராம். நான் என்ன செய்ய?” என்று கேட்க, அவன் அவளது கையைப் பிடித்து,

“நிலா மேகங்களுக்குப் பின்னால் மறைந்தாலும், மீண்டும் வெளிவந்து பிரகாசிக்கும். நம்ம காதலும் அப்படித்தான். நீ பயப்படாதே,” என்றான்.

 பிரிவு நெருங்கும் போது

கார்த்திக்கின் தாத்தா உடல் நிலை சரியில்லாமல் போனதால், அவன் சில மாதங்களுக்கு சென்னை செல்ல வேண்டிய சூழ்நிலை.

“நீ திரும்பி வருவாயா?” என்று மாலதி கேட்டாள்.

“நிலாவை நீ ஒவ்வொரு இரவும் பார்க்கிறாயா?”

“ஆம்…”

“அப்படித்தான் நான் திரும்பி உன்னை பார்க்க வருவேன்,” என்று அவன் உறுதியளித்தான்.

அது அவனது முதல் வாக்குறுதி.

காத்திருப்பு

மாதங்கள் நகர்ந்தன. மாலதி ஒவ்வொரு இரவும் மாடியில் அமர்ந்து நிலாவை பார்த்தாள். “நிலவின் ஒளியில் உன் கண்கள்…” என்று மெதுவாக பாடுவாள். அவளது மனம் நம்பிக்கையிலும், கண்ணீரிலும் வாழ்ந்தது.

திரும்பி வந்தவன்

ஒரு வருடத்திற்கு பின், திருவிழா இரவு. கோவிலில் விளக்குகள், ஊர் மக்கள் கூட்டம். அங்கே திடீரென அவள் பார்த்தாள் — கார்த்திக்.

அவன் புன்னகையுடன் அவளை நோக்கி வந்தான்.

“நான் சொன்னேனே, நிலா மறைந்தாலும் மீண்டும் வரும் என்று. அதுபோல தான் நான் வந்திருக்கிறேன்,” என்றான்.

மாலதி கண்ணீர் மல்க, “நான் ஒவ்வொரு இரவும் உன் கண்களை நிலவோட ஒளியில தேடியேன்,” என்றாள்.

நிறைவு

இருவரின் உறுதி, ஊர்மக்களின் ஆதரவு, தாத்தாவின் ஆசீர்வாதம் — இறுதியில் திருமணம் நடந்தது. திருமண இரவில், நிலா மீண்டும் பிரகாசித்தது.

மாலதி ஜன்னல் வாசலில் நின்றாள். கார்த்திக் அவளருகில் வந்து, “நிலவின் ஒளியில உன் கண்களை பார்த்ததுதான் என் வாழ்க்கையின் பெரிய பரிசு,” என்று சொன்னான்.

அவள் புன்னகையுடன், “இனி என் கண்களில் நீ மட்டும் தான் இருக்கும்,” என்றாள்.

அந்த இரவில், நிலவும் சிரித்தது.

முடிவு

“நிலவின் ஒளியில் உன் கண்கள்” – காதலின் நம்பிக்கையும், காத்திருப்பின் வலியும், மீண்டும் சேர்வின் ஆனந்தமும் கலந்து நிறைந்த கதை. நிலா எத்தனை இரவுகளையும் ஒளிரச் செய்ததோ, அதேபோல் காதலும் அவர்களின் வாழ்க்கையை ஒளிரச் செய்தது

பங்குச்சந்தை– ஒரு இளைஞனின் தொடக்கம்