சங்க கால சாகசம் – ஒரு காவலரின் நாட்கள் - 12

 📜 பகுதி 19: கடலின் சாம்பல் சாட்சி

தீ மூழ்கிய இரவு முடிந்தது.

குனகிரி துறைமுகத்தின் புழுதியும் புகையும் இன்னும் வானத்தில் மிதந்துகொண்டிருந்தது.

எரிந்த கிடங்குகள் கருப்பு சாம்பலாக நின்றன; கடலில் பாதியாக எரிந்து மூழ்கிய கப்பல்கள் கருவிழியுடன் மிதந்தன.

அந்தக் காட்சியைப் பார்த்த மக்கள் அழுகையிலும் சோகத்திலும் மூழ்கினர்.

🌊 சாம்பல் மூடிய துறைமுகம்

அரியன், மாடன், பாவ் யான் மூவரும் எரிந்த துறைமுகத்தின் நடுவே நின்றனர்.

மண்ணில் சாம்பல் மட்டுமே; ஒருகாலத்தில் செல்வம், பெருமை, வணிகம் அனைத்தும் நடந்த இடம் இப்போது ஒரு மௌன கல்லறை போல இருந்தது.

மாடன் கத்தினார்:

“இந்த சதியாளர்களை எரியவிட்டால், நம் தேசம் கருகிவிடும்!”

🔍 மறைந்த சுவடு

அரியன் தனது கண்களை சாம்பலினுள் தேடினார்.

எரிந்த கிடங்கின் இடிபாடுகளின் அடியில் அவர் ஒரு பெரிய வெண்கலப் பெட்டியை கண்டார்.

அது பாதியாக எரிந்திருந்தாலும், உள்ளே இன்னும் ஏதோ பாதுகாப்பாக இருந்தது.

பாவ் யான் அதைத் திறந்து பார்த்தார்.

அதில் ஒரு உலோகத் தகடு — அதில் கடலின் வரைபடம் பொறிக்கப்பட்டிருந்தது.

முக்கியமாக, அந்த வரைபடத்தில் மீண்டும் சிவப்பு சந்திரச் சின்னம் பொறிக்கப்பட்டிருந்தது.

⚓ சந்தேகத்தின் நிழல்

அந்தத் தகடைக் கண்டு பாவ் யான் ஆழ்ந்த குரலில் சொன்னார்:

“இது ஒரு சாதாரண வரைபடம் அல்ல.

இது கடலில் மறைந்திருக்கும் ஒரு ரகசியக் கப்பல்படைப்பின் சின்னம்.

எரிந்து போன குனகிரி… வெறும் தொடக்கம் தான்.”

அரியன் மனதில் எரியும் கோபம்.

“சந்திரக் கூட்டமைப்பு கடலை தங்களின் ஆயுதமாக்கியிருக்கிறார்கள்” என்று உணர்ந்தார்.

🕯️ சாட்சியின் குரல்

குனகிரியின் மீனவர்கள் சிலர் அருகே வந்து கண்ணீருடன் சொன்னார்கள்:

“நாங்கள் எதையும் செய்ய முடியவில்லை.

ஆனால் சதி நடக்கும் முன், வெளிநாட்டு கப்பல்கள் அடிக்கடி வந்ததைப் பார்த்தோம்.

அவர்கள் இரவில் கருப்பு படகுகளை இங்கு இறக்கியார்கள்.

அதில் ஏதோ விசித்திரமான ஆயுதங்கள் இருந்தன.”

🔮 முன்னுரை

எரிந்து சாம்பலான துறைமுகம், ஆனால் அதன் கீழ் மறைந்திருக்கும் உண்மை இன்னும் கொடூரமானது.

அந்த உலோகத் தகடு, அந்த சிவப்பு சந்திரச் சின்னம் — அனைத்தும் அரியனுக்கு ஒரு சாட்சியாக இருந்தது.

கடலே இப்போது சதி செய்கிறது.

அடுத்த சண்டை கரை அல்ல, கடல் நடுவே காத்திருக்கிறது.

📜 பகுதி 20: கருங்கடல் புயல்

குனகிரியின் சாம்பலிலிருந்து கண்டெடுக்கப்பட்ட உலோகத் தகடு, அரியனுக்கும் அவரது தோழர்களுக்கும் ஒரு புதிய பாதையை வெளிப்படுத்தியது.
அதில் பொறிக்கப்பட்டிருந்த கடல் வரைபடம், ஒரு மறைந்த கடற்படை முகாமை சுட்டிக்காட்டியது — பாண்டியக் கரையின் வெளியே, கருங்கடலின் நடுவே.

🌊 புயலின் முன்சிகரம்

அரியன், மாடன், பாவ் யான் மூவரும் பாண்டிய மன்னரிடம் அறிக்கை சமர்ப்பித்தனர்.
மன்னர், கோபத்துடன் சொன்னார்:

“சந்திரக் கூட்டமைப்பு எங்கள் கடலைத் தங்களின் ஆயுதமாக்க நினைக்கிறது.
நம் நாட்டின் உயிர் கடலில்தான் இருக்கிறது.
ஆகவே, அவர்களை அங்கேயே முறியடிக்க வேண்டும்.”

மன்னரின் உத்தரவால் பாண்டியர்களின் படகுகள் ஆயத்தமானது.
போருக்குத் தயாரான கடற்படை கருங்கடலின் வழி புறப்பட்டது.

⚔️ இருட்டில் மறைந்த படை

புயல் அடிக்கத் தொடங்கியது.
கருங்கடலின் அலைகள் வானத்தையே விழுங்கும் கருங்கோபமாகக் கர்ஜித்தன.
அந்த அலைகளின் நடுவே திடீரென இருள் கிழித்து வெளிப்பட்டது —
சந்திரக் கூட்டமைப்பின் கருப்பு படகுகள்!
அவை யாவும் நிழல் போல நகர்ந்தன, மங்கலான சந்திரஒளியில் அவர்களின் வெள்ளி சந்திரச் சின்னம் மட்டும் மின்னியது.

🌩️ புயலின் நடுவே போர்

பாண்டியப் படகுகள் புயலின் சுழலில் சிக்கிக் கொண்டிருந்தாலும், அரியன் தனது படகின் முனையில் நின்று வீரர்களை உற்சாகப்படுத்தினார்:

“இந்த கடலே நம்மை வாழவைத்தது.
இன்று இந்த கடலுக்காகவே நம்மை அர்ப்பணிக்க வேண்டிய தருணம்!”

அலைகளைக் கிழித்து இரு படைகளும் மோதின.
வாள்கள் மின்னின, ஈட்டிகள் சுழன்றன, அலைகளில் இரத்தம் கலந்தது.

🌀 வெற்றிக்கான சிகரம்

பாவ் யான் தந்திரக் கூர்மையால் எதிரிகளின் மறைவு படகுகளின் பாதையை வெளிப்படுத்தினார்.
மாடன் தனது உயிரையே பணயம் வைத்து எதிரியின் படகைத் தாக்கி அதன் தளபதியை வீழ்த்தினார்.
அரியன், சந்திரக் கூட்டமைப்பின் முதன்மைத் தலைவனுடன் புயலின் நடுவே மோதினார்.

புயலின் சுழலில் வாள் மின்னியது, இடியும் மின்னலும் கலந்தது.
இறுதியில் அரியனின் ஈட்டி எதிரியின் இதயத்தை கிழித்தது.
சந்திரக் கூட்டமைப்பின் இருள் புயலில் மூழ்கியது.

🌅 புதிய விடியல்

புயல் அடங்கியதும், கருங்கடலின் அலைகள் அமைதியாகின.
பாண்டியக் கப்பல்கள் சிதைந்திருந்தாலும், வெற்றி அவர்களுடையது.
அரியன், மாடன், பாவ் யான் — மூவரும் கருங்கடலின் மேல் எழுந்த சூரியனை நோக்கி நின்றனர்.

அரியன் மனத்தில் ஓர் உறுதி பிறந்தது:

“நாட்டை அழிக்கும் சதிகள் எப்போதும் இருக்கும்.
ஆனால் அவற்றைக் காப்பாற்றும் காவலர்களின் இரத்தம் உலராது இருக்கும்.”

✨ இறுதி