நிலவொளி குடிசையில் தொடங்கிய மௌனம் - 2

 பகுதி 2 – “வெட்கம் கரைந்த தருணம்”

நிலவொளி இன்னும் குடிசையின் ஜன்னல் வழியே பாயின் மீது சிந்திக் கொண்டிருந்தது. வெளியில் காற்று சலசலப்புடன் ஓடி, பனைமரத்தின் நிழல் சுவற்றில் ஆடிக் கொண்டிருந்தது. ஆனால் அந்த பாய் மீது நடந்துகொண்டிருந்த கதை – எந்த இயற்கையையும் மிஞ்சியது.

அருணின் கை, காவ்யாவின் இடையைச் சுற்றி இறுகப் பிடித்தது. அவள் உடலில் இருந்த வெட்கம், மெதுவாக அவளது மூச்சின் சூட்டில் கரைந்து போகத் தொடங்கியது. அவன் உதடுகள் அவளது உதடுகளைத் தொட்டவுடன், அவளது மனமும் உடலும் முழுவதும் தீப்பிடித்தது போல உணர்ந்தாள்.

அவள் அவனைத் தள்ளவில்லை. மாறாக, அவனது மார்பில் தன் நெஞ்சை சாய்த்து, இரு கைகளாலும் அவனது முதுகை இறுக்கிப் பற்றிக் கொண்டாள். “இது தான் நான் காத்திருந்த தருணமா?” என்று அவள் உள்ளுக்குள் சொன்னாள்.

அவள் புடவையின் கட்டு சிதறியபோது, அவளது இடையின் பளபளப்பு நிலவின் ஒளியில் மின்னியது. அருணின் பார்வை அந்த வளைவை விட்டு விலகவில்லை. அவன் கை அங்கே நழுவியபோது, காவ்யாவின் முழு உடலும் நடுங்கியது.

அவள் நாணத்துடன் புன்னகைத்தாள்.

“அருண்… தயங்காமல்…” என்று மெதுவாக கிசுகிசுத்தாள்.

அந்த குரல் அவன் உள்ளத்தில் அடங்கிக் கொண்டிருந்த ஆவலுக்கு தீயை ஊட்டியது. அவன் கை மெதுவாக மேலே சென்று, அவளது மார்பின் அருகே சென்றது. அவள் மூச்சு துடிப்புடன் கூடி, கண்களை மூடிக் கொண்டாள்.

நிலவின் ஒளியில் அவளது தோல் மினுமினுத்தது. அவளது உடலில் ஒவ்வொரு நொடியும் புதிய சலனம். அவன் உதடுகள் அவளது கழுத்தைத் தொட்டு மெல்லிய முத்தமிட்டபோது, அவள் மெதுவாகக் குமுறினாள். அந்த குரல் குடிசையின் சுவர்களையே அதிர வைத்தது போல இருந்தது.

அவளது blouse சாய்ந்து கீழே விழ, அவளது மார்பின் வளைவு முழுவதும் நிலவின் வெளிச்சத்தில் தெரிந்தது. அருணின் மூச்சு சூடு அந்த வளைவுகளின் மீது பட, அவள் பாயின் மேல் சுருண்டாள்.

“நான் உன்னுடையவள்…” என்று அவள் மீண்டும் சொன்னாள்.

அந்த வார்த்தைகள் அவனை தன்னைக் கட்டுப்படுத்த முடியாமல் செய்தன.

அவன் கை மெதுவாக அவளது புடவையின் கீழ் நழுவியது. அவள் உடலின் சலசலப்பு அதிகரித்தது. அவளது விரல்கள் பாயைத் துடைத்தபடி அவனை இன்னும் நெருக்கமாக இழுத்தன.

இருவரின் மூச்சும் சூடாக கலந்து, பாய் முழுவதும் அந்த சூட்டால் நிரம்பியது. அந்த தருணத்தில் வெளியில் இருந்த நிலவொளியும், காற்றின் சத்தமும் – எல்லாம் மறைந்து போனது. இருந்தது அவர்களின் உடல்களின் சலசலப்பும், ஆசையின் தீயும் மட்டுமே.

அவன் அவளை மெதுவாக பாயின் மீது படுக்கச் செய்தான். அவள் தன்னையும் முழுமையாக அவனுக்கு ஒப்படைத்தாள். அவளது உடலில் இருந்த வெட்கம் இப்போது முழுவதும் கரைந்து போய், அவள் ஆசையிலேயே மிதந்து கொண்டிருந்தாள்.

அவள் கண்களைத் திறந்து அவனைப் பார்த்தாள். அவனது கண்களில் இருந்த பசி, அவளது உள்ளத்தையும் உருகச் செய்தது.

“என்ன செய்ய வேண்டும் என்று நினைத்தாயோ… செய்…” என்றபடி அவள் பார்வை சொன்னது.

அந்த நொடியில், அவர்கள் இருவரின் உடலும் உள்ளமும் ஒரே பாயில், ஒரே மூச்சில், ஒரே தீயில் கரைந்து போனது.