மண்ணில் பிறந்தவன் - 10

 பகுதி 17 – உலகை உலுக்கும் தமிழன்

அரசின் கனவு முதலில் ஒரு கிராமத்தில் தொடங்கியது.

மண்ணில் விழுந்த விதை போல அது வளர்ந்து,

மெல்லத் தழைத்து, உலகின் மேடையில் கனி கொடுக்கத் தொடங்கியது.

உலகின் கவனம்

அரசின் முயற்சிகள் தமிழ்நாட்டை மட்டும் மாற்றவில்லை.

புதிய முறைகள், இயற்கை விவசாயத்தின் மாதிரி,

உலக நாடுகளின் கவனத்தையும் ஈர்த்தது.

அமெரிக்கா, ஜப்பான், ஆப்ரிக்கா —

பல நாடுகள் அரசை அழைத்து,

“உங்கள் முறை எங்கள் விவசாயிகளுக்கும் கற்றுக்கொடுங்கள்” என்றன.

அரசு அங்கு சென்றான்.

அவன் கையில் விலை உயர்ந்த புத்தகங்கள் இல்லை.

மண் மணக்கும் விதைகள், இயற்கை உரம், தண்ணீர் சேமிப்பு திட்டங்கள் மட்டும் இருந்தன.

மண் மணம் உலக மேடையில்

ஒரு சர்வதேச மாநாட்டில், அரசின் உரை:

“விவசாயம் ஒரு தொழில் மட்டும் அல்ல.

அது மனித குலத்தின் மூச்சு.

நீர், மண், விதை — இவை இல்லாமல்

உலகமே வாழ முடியாது.

தமிழக மண்ணில் கற்ற பாடத்தை

உலகம் பின்பற்ற வேண்டும்.”

அந்த உரைக்குப் பிறகு உலகம் எழுந்து நின்று கைதட்டியது.

அவன் சொற்கள் மண்ணின் வாசனை போல்

மனிதர்களின் இதயத்தைத் தொட்டன.

தமிழனின் பசுமை தூதர்

அரசு “Global Green Ambassador” என்ற பட்டத்தைப் பெற்றான்.

அவன் பெயர் உலகின் முன்னணி இதழ்களில் இடம் பெற்றது.

“From a poor farmer to the man who changed agriculture worldwide” என்று எழுதினார்கள்.

ஆனால் அவனது இதயம் எளிமையாய் இருந்தது.

அவன் எப்போதும் கூறுவான்:

“நான் உலகை உலுக்கியவன் அல்ல.

என் மண்ணின் மணம் தான் உலகத்தை உலுக்கியது.”

கிராம மக்கள் பெருமை

அரசின் கிராம மக்கள் பெருமையுடன் சொன்னார்கள்:

“அவன் எங்கள் மண்ணில் பிறந்தவன்.

அவன் சாதனை எங்கள் உயிரின் சாதனை.”

மாணவர்கள் அவனைப் பார்த்து,

“நாமும் உலகம் அறிந்த தமிழனாக வேண்டும்” என்று கனவு கண்டனர்.

குடும்பத்தின் மகிழ்ச்சி

மீனா அமைதியாக அரசை நோக்கி சிரித்தாள்.

அவள் கண்களில் மகிழ்ச்சி கண்ணீர் மிளிர்ந்தது.

அவள் மெதுவாக சொன்னாள்:

“அரசு, நீ உலகை உலுக்கியிருக்கிறாய்.

ஆனால் என்னைக் கவர்ந்தது,

உன் மனம் இன்னும் அந்தச் சிறிய கிராமப் பையனாகவே இருப்பது தான்.”

அரசு மெதுவாகச் சிரித்தான்.

பகுதி 17 முடிவு – உலகம் அறிந்த தமிழன்

ஒரு சிறிய கிராமத்தில் பிறந்தவன்,

மண்ணில் உழுதவன்,

தோல்விகளைக் கண்டவன்,

இன்று உலகின் மேடையில்

தமிழனின் பெயரை எழுப்பினான்.

அவனது வாழ்க்கை பாடம்:

“உலகம் உன்னை கேட்கச் செய்வது,

நீ எவ்வளவு பேசுகிறாய் என்பதாலல்ல.

நீ எவ்வளவு உண்மையாய் வாழ்கிறாய் என்பதால்தான்.”

பகுதி 18 – வேர்களை விட்டு செல்லாதவன்

அரசின் பெயர் உலகம் முழுவதும் ஒலித்துக் கொண்டிருந்தது.

சர்வதேச மேடைகள், பெரிய விருதுகள், புகழின் உச்சி —
எல்லாமே அவனை வந்தடைந்தன.
ஆனால் அவன் இதயம்,
அந்தச் சிறிய தமிழ்நாட்டு கிராமத்திலேயே உறைந்திருந்தது.

உலகப் பயணம், கிராம நினைவு

அமெரிக்கா, இங்கிலாந்து, ஜப்பான், ஆப்ரிக்கா —
எங்கு சென்றாலும்,
அரசு பெரும் மரியாதையோடு வரவேற்கப்பட்டான்.
பெரிய ஹோட்டல்களில் அவனை விருந்தினராக வைத்தனர்.
ஆனால் அங்கே அவன் சாப்பிட்ட உணவு,
அவனது மனதை நிறைக்கவில்லை.

அவன் நினைத்தான்:

“என் கிராமத்தில் மீனா சுட்ட சோற்றும்,
சாம்பாரும், மண்ணின் வாசனையுடன் இருக்கும்.
அதே தான் எனக்கு உண்மையான விருந்து.”

பெருமையோடு எளிமை

ஒருநாள், ஒரு பத்திரிகையாளர் கேட்டார்:

“அரசு, நீங்கள் இப்போது உலகின் முன்னணி
விவசாயத் தலைவர்களில் ஒருவர்.
உங்களுக்கு தனிப்பட்ட விமானம்,
பெரிய மாளிகைகள் வேண்டாமா?”

அரசு சிரித்தான்.
அவன் சொன்னான்:

“எனக்கு உலகமே தரும் பெருமை தேவையில்லை.
என் கிராமத்தில் விதைக்கப்படும் ஒரு விதை
முளைத்து பசுமை தருவதே
எனக்கு மிகப் பெரிய செல்வம்.”

கிராமத்திற்கு திரும்பிய நாள்

பெரும் விருதை பெற்று விமானத்தில் கிராமத்திற்கு வந்தபோது,
ஆயிரக்கணக்கான மக்கள் காத்திருந்தனர்.
அரசு விமானத்திலிருந்து இறங்கியவுடன்,
கிராமத்து குழந்தைகள் அவனைச் சுற்றி ஓடினார்கள்.
வயதானவர்கள் மலர் தூவினர்.
அவன் உடனே தனது செருப்பு கழற்றி,
மண்ணை தொட்டு தலையில் வைத்தான்.

அவன் சொன்னான்:

“இந்த மண்ணின் வாசனையால்தான்
நான் உலகின் உச்சியை அடைந்தேன்.
நான் எங்கே சென்றாலும்,
என் வேர்கள் இங்குதான்.”

மீனாவின் பெருமை

மீனா அமைதியாக அவனை நோக்கினாள்.
அவளது முகத்தில் பெருமையும்,
சாந்தமும் கலந்திருந்தது.
அவள் மெதுவாகச் சொன்னாள்:

“உலகம் உன்னை உயர்த்தியது,
ஆனால் உன் மனம் இன்னும் மண்ணோடு இணைந்திருக்கிறது.
அது தான் உன்னுடைய உண்மையான பெருமை.”

புதிய தலைமுறைக்கு பாடம்

அரசு மாணவர்களிடம் உரையாற்றினான்:

“வேர்களை மறந்த மரம் வளராது.
அதேபோல், வேர்களை மறந்த மனிதன்
உலகை வென்றாலும் வெற்றியாளன் அல்ல.
உங்கள் கனவுகள் எவ்வளவு பெரியதாக இருந்தாலும்,
உங்கள் வேர்களை நினைவில் வைத்துக் கொள்ளுங்கள்.”

அந்த வார்த்தைகள்,
இளைஞர்களின் இதயத்தில்
தீப்பொறி போல பரவின.

பகுதி 18 முடிவு – வேர்களோடு வாழ்ந்தவன்

அரசின் வாழ்க்கை உலகமே போற்றியது.
ஆனால் அவன் மனதில் எப்போதும் இருந்த உண்மை ஒன்று:

“வாழ்க்கையின் வேர்களை விட்டு செல்லாதவன் தான்
உண்மையான வெற்றியாளன்.”

அவன் மண்ணோடு, மக்களோடு,
வேர்களோடு வாழ்ந்து கொண்டிருந்தான்.