மழையை விட அதிகமாக எரிந்தது
மழை கொட்டிக் கொண்டிருந்தது. மாடிப்படியில் நின்றிருந்த மீரா, அரவிந்தின் மார்பில் சாய்ந்து கொண்டபடி, கண்களை மூடி அவன் சுவாசத்தை உணர்ந்து கொண்டாள். அந்த சுவாசம் அவளது காதோரம் தீக்குளிக்கும் காற்றைப் போலத் தாக்கியது.
அரவிந்தின் கை அவளது இடுப்பைத் தொட்டு மெதுவாகக் கசிந்தது. மீராவின் உடல் சற்றே நடுங்கியது. அவள் உதடுகள் சுவாசத்தில் நடுங்க, அவன் பார்வை அதிலே விழுந்தது.
மழை துளிகள் மாடிப்படியில் பட்டு சிணுங்கிய சத்தத்தில், அவர்கள் இருவரது இதயத் துடிப்பும் கலந்து ஒலித்தது. அரவிந்த் திடீரென அவளை தன் கைகளால் நெருக்கமாக இழுத்தான். மீரா உடனே அவனது மார்பில் முழுதும் உருகினாள். அவள் கைகள் அவன் தோள்களில் இறுகச் சிக்கின. அவனது சூடான சுவாசம் அவளது முகத்தில் பட்டு, மழைத்துளிகளை விட அதிகமான மின்சாரம் பரப்பியது.
அந்த வார்த்தைகள் கேட்டவுடன், மீராவின் முகத்தில் சற்றே வெட்கம், சற்றே சலனம் கலந்து மின்னியது. அவள் கைகளை அவன் கைகளின் மேல் வைத்து, மெதுவாகச் சொன்னாள்: “அடங்காதே அரவிந்த்… எனக்கும் இனி அடங்க முடியவில்லை…”
அந்த வார்த்தைகள் அவனை எரியூட்டியது. மழைத்துளிகளைப் போல அவன் உதடுகள் அவளது கன்னத்தில் விழுந்தன. மீரா கண்களை மூடி, அவன் சுவாசத்தில் மூழ்கினாள். அவன் மெதுவாக அவளது கழுத்தின் அருகே முத்தமிட்டான். மீராவின் உடல் தளர்ந்து அவனது கைகளில் உருகியது. “அரவிந்த்…” என்று அவள் துடிப்புடன் கூப்பிட்டாள்.
மழை இன்னும் கொட்டிக் கொண்டிருந்தது. ஆனால் அந்த இரவில், மாடிப்படியில், அவர்களின் உடல் சூடு அந்த மழையை விட அதிகமாக எரிந்தது. மீரா கைகளை அவனது முகத்தில் வைத்து, அவனது உதடுகளைத் தேடி சென்றாள். இருவரின் உதடுகளும் சந்தித்த அந்த தருணம்—காலமே நின்றது போல இருந்தது. சுடர்மின்னல் போல அந்த முத்தம் இருவரின் உள்ளத்தில் எரியும் காமத்தைப் பொங்க விட்டது.
0 Comments