அத்தியாயம் 17 – "காலத்தின் சாபமுற்ற கதவுகள்"
அவள் மெதுவாகச் சொன்னாள்:
“இந்த சாபம் ஒரு ஆரம்பம் மட்டுமே.உண்மையான ஆபத்து முன்னிலையில் காத்திருக்கிறது…காலத்தின் சாபமுற்ற கதவுகள்.”
🏛️ மறைவான சுரங்கம்
“காலத்தின் கதவுகளைத் திறப்பவர்தமது விதியையும் அழித்து விடுவார்.”
🔮 சாபத்தின் எதிரொலி
வித்யா நடுங்கினாள்:
“இதுதான் காலத்தின் சாபமுற்ற கதவு.இதைத் திறந்தவுடன் நேரம் இனி நம்முடைய விரோதியாக மாறும்.”
⏳ கதவின் சோதனை
அவர் கூறினார்:
“இந்தக் கதவு மூன்று சோதனைகளைக் கேட்கும்.அதை வெல்லும் ஒருவனேநிழலின் உண்மையான உருவத்தைக் கண்டுபிடிக்க முடியும்.ஆனால் தோற்றால்,உங்கள் ஆன்மா காலத்தின் சுழலில் சிக்கி விடும்.”
🌑 முதல் சோதனை – தன்னுடைய கடந்தகாலம்
அவர்களைத் தங்கள் குற்ற உணர்வுகள் சுரண்டின.
ஆனால் அனிருத்து கையை உயர்த்தி சொன்னான்:
“நாம் கடந்ததை மாற்ற முடியாது.ஆனால் அதிலிருந்து வலிமை பெறலாம்!”
🕯️ இரண்டாம் சோதனை – எதிர்காலத்தின் பயம்
அது ஒரு தாங்க முடியாத பயமாக இருந்தது.
ஆனால் வித்யா சொன்னாள்:
“எதிர்காலம் இன்னும் எழுதப்படவில்லை.நட்சத்திர மணல் நமக்கே உரியது.நாம் அதை மாற்ற முடியும்.”
பயம் மெதுவாக சிதைந்தது.
🔥 மூன்றாம் சோதனை – சாபத்தின் முகம்
“நான் தான் உங்கள் இறுதி சோதனை.நீங்கள் என்னைத் தடுக்க முடியாது.உங்களின் உள்ளுள்ள நிழலை நான் வலுப்படுத்துவேன்.”
🏁 அத்தியாய முடிவு
ஆனால் வித்யாவின் முகம் தீவிரமடைந்தது:
“கதவு திறந்து விட்டது…ஆனால் இப்போது தான் உண்மையான சாபம் ஆரம்பமாகிறது.”
அத்தியாயம் 18 – நேரச் சுழலின் சிக்கல்
காலத்தின் சாபமுற்ற கதவுகள் மெல்ல திறந்தன.
அதன் உள்ளே — ஒளி, இருள், நிழல், நட்சத்திர மணல் அனைத்தும் சுழன்று கொண்டிருந்தன.
அது ஒரு உலகம் அல்ல, ஒரு அழியாப் பாதை போலத் தோன்றியது.
வித்யா அதனைப் பார்த்து மெதுவாகச் சொன்னாள்:
“இதுதான் நேரச் சுழல்.
அதில் நுழைந்தவுடன், உண்மையும் மாயையும் வேறுபடாது.
எச்சரிக்கையாக இருங்கள்.”
🌀 முதல் அடியெடுத்து வைத்த போது
அவர்கள் சுழலுக்குள் நுழைந்தவுடன்,
நிலம் இல்லை, வானம் இல்லை.
அவர்கள் காலத்தின் அலைகளில் மிதந்து கொண்டிருந்தனர்.
ஒவ்வொரு கணத்திலும்,
அவர்கள் கடந்தகாலமும் எதிர்காலமும்
கண்ணுக்குப் புலப்பட்டன.
அனிருத்து தனது சிறுவயதின் தன்னை பார்த்தான்,
தன் தந்தையை காப்பாற்ற முடியாமல் அழுதுகொண்டிருப்பதை.
மற்றொரு பக்கம், எதிர்காலத்தில்
அவன் நிழலாக மாறி
உலகத்தை அழிக்கும் காட்சி தெரிந்தது.
அவன் தலையைக் குலுக்கினான்:
“இது உண்மை அல்ல.
இது சுழலின் சிக்கல்.”
⏳ பிரிக்கப்பட்ட பாதைகள்
சுழல் திடீரென பல வழிகளாகப் பிளந்தது.
ஒவ்வொரு பாதையும் வெவ்வேறு காலத்தை நோக்கி சென்றது.
ஒரு பாதை – சங்க காலம்.
மற்றொரு பாதை – சோழரின் அரண்மனை.
மற்றொன்று – இன்னும் பிறக்காத எதிர்காலம்.
ஒவ்வொருவரும் தங்கள் மனதை ஆட்கொள்ளும் பாதைகளில் சிக்கிக் கொண்டனர்.
அருணா தன் ஆசானை உயிரோடு கண்டாள்.
ரகுல் தன் உயிரை பறித்த தோழனை மீண்டும் சந்தித்தான்.
வித்யா தன் இளமையைப் பார்த்தாள்.
அவர்கள் அந்த மாயங்களில் மூழ்கிக் கொண்டிருந்தனர்.
🔮 அனிருத்தின் சோதனை
அனிருத்து தனியாக நின்றான்.
ஏறழகனின் குரல் அவன் காதுகளில் ஒலித்தது:
“நீ எதைத் தேர்ந்தெடுப்பாய், அனிருத்தா?
உன் தந்தையை மீட்கும் கடந்தகாலமா?
அல்லது சக்தி பெற்ற எதிர்காலமா?
நீ எதை எடுத்தாலும்,
நான் உன்னை அடிமைப்படுத்துவேன்.”
அனிருத்தின் நெஞ்சில் உள்ள நட்சத்திர மணல் பிரகாசித்தது.
அவன் மெதுவாகக் கையை உயர்த்தினான்:
“நான் எந்தப் பாதையையும் தேர்ந்தெடுக்க மாட்டேன்.
ஏனெனில் நேரம் என்னை அடிமைப்படுத்த முடியாது.
நான் தான் நேரத்தின் பாதையை உருவாக்குவேன்!”
அந்த வார்த்தையோடு
அவன் நட்சத்திர மணலைப் புழங்கினான்.
🌌 சுழலின் உலர்ச்சி
ஒளியின் வெடிப்பு சுழலைக் குலைத்தது.
அருணா, ரகுல், வித்யா – அனைவரும்
அவர்களின் மாயச் சிக்கலிலிருந்து விடுபட்டனர்.
ஆனால் சுழலின் மையத்தில்
ஏறழகன் உருவெடுத்தான்.
அவன் சிரித்தான்:
“நீங்கள் சுழலைக் கிழித்துவிட்டீர்கள்.
ஆனால் இதுவே எனக்கு வாய்ப்பைத் தருகிறது.
இப்போது நான் நேரத்தைத் தானே கட்டுப்படுத்துவேன்!”
அவன் கரத்தை உயர்த்தியதும்,
சுழல் ஒரு புயலாய் வெடித்தது.
⚔️ காலத்தின் புயல்
ஒவ்வொரு அலைவும் வேறு ஒரு காலத்தை காட்டியது.
சங்கம், சோழர், பாண்டியர், எதிர்கால நாகரிகங்கள் –
அனைத்தும் ஒரே இடத்தில் பிளந்து விழுந்தன.
அருணா தனது கம்பத்தை உயர்த்தினாள்.
அது சுழலை நிலைநிறுத்தத் தொடங்கியது.
ரகுல், புயலில் தோன்றிய காலத்துக்கு வெளிப்பட்ட
படை வீரர்களுடன் மோதினான்.
வித்யா, நட்சத்திர மணலை மையப்படுத்தி
புனித மந்திரங்களைச் சொன்னாள்.
அனிருத்து மட்டும்
ஏறழகனின் முன் நின்றான்.
🌒 நேரத்துடன் மோதல்
ஏறழகன் கருப்பு புகையால் ஆன வாளை எடுத்தான்.
அனிருத்து நட்சத்திர மணலின் ஒளியை
தனது கையால் ஆயுதமாக்கினான்.
இருவரும் நேரத்தின் நடுவே மோதினர்.
ஒவ்வொரு அடியும்,
காலத்தைப் பிளந்தது.
சண்டையின் சத்தம்
பழங்கால நகரங்களிலும்
எதிர்கால விண்வெளியிலும் ஒலித்தது.
🏁 அத்தியாய முடிவு
சுழல் இன்னும் பெருகிக் கொண்டிருந்தது.
ஏறழகனின் குரல் எதிரொலித்தது:
“நேரம் என் வசமாகும்.
நீங்கள் எவ்வளவு போராடினாலும்,
இறுதியில் சுழல் உங்களை விழுங்கிவிடும்!”
அனிருத்து தன் கண்ணில் தீவிரமாகப் பார்த்தான்:
“அப்படியானால்,
நான் நேரத்தையே அழித்து
புதிதாக எழுதுவேன்!”
ஒளி வெடித்தது.
சுழல் மேலும் குலுங்கியது.
0 Comments