புயலின் பிள்ளை – பவித்ரா

 இவள் புயலின் பிள்ளை

பழங்காலத்தில் கடற்கரை அரசாட்சிகள் இருந்தன. அவற்றின் வாழ்க்கை கடலோடு கலந்திருந்தது. அலைகள், புயல்கள், மழை – அனைத்துமே மக்களை உருவாக்கின. அந்தச் சாம்ராஜ்யத்தில் பிறந்தாள் ஒரு பெண் – பவித்ரா.

அவள் பிறந்த இரவில், கடல் கரையோரம் பேர்புயல் எழுந்தது. மீனவர்கள் படகுகள் உடைந்து, அலைகள் கரையை எரித்தன. ஆனால், அந்தக் குளிர்ந்த காற்றின் நடுவில், ஒரு சிறு குழந்தையின் அழுகை கேட்டது. “இவள் புயலின் பிள்ளை” என்று சித்தர்கள் அறிவித்தார்கள்.

அத்தியாயம் 1 – புயலில் பிறந்தவள்

பவித்ரா சிறு வயதில் இருந்து காற்றோடு விளையாடினாள். மற்றவர்கள் புயலைப் பார்த்து பயப்படுவார்கள். ஆனால் அவள் புயலை நோக்கி சிரித்தாள். அவள் ஓடும்போது, காற்று அவளோடு ஓடும். அவள் பாடும்போது, காற்றில் பறக்கும் இலைகள் தாளமிடும்.

அவளது தாய் ஒரு கைவினைப் பெண், தந்தை ஒரு மீனவர். அவர்கள் பெருமைப்படுவார்கள்:

“நம் மகள் சாதாரணவள் இல்லை. புயலோடு பிறந்தவள், புயலை வெல்லும் வலிமை அவளுக்கிருக்கும்.”

அத்தியாயம் 2 – பயிற்சி

பவித்ராவுக்கு போர்க்கலை மீது ஈர்ப்பு இருந்தது. ஆண்கள் களரியில் பயிற்சி பெறும்போது, அவள் பக்கத்தில் நின்று பார்த்தாள். முதலில் கிண்டல் செய்தார்கள்:

“பெண்ணுக்கு இது வேண்டுமா?”

ஆனால் அவள் விடவில்லை. இரவுகளில் தனியாக களரிக்குச் சென்று, வாள், வேல், வில்லு அனைத்தையும் பழகினாள்.

மெல்ல, அவளது உடல் காற்றைப் போல வேகமானது. வாள் அவளது கைகளில் பறக்கும் போலிருந்தது. வில்லில் அவள் விட்ட அம்புகள் புயல் சுழலில் பாய்ந்தன.

ஒரு முதிய சித்தர் அவளைப் பார்த்து சொன்னார்:

“பவித்ரா, உனது உடலிலும் மனத்திலும் புயலின் ஆவி இருக்கிறது. அதை அடக்க கற்றுக் கொண்டால், உன் சக்தி எல்லை மீறும்.”

அத்தியாயம் 3 – இருள் நிழல்கள்

அந்த அரசாட்சிக்கு ஒரு நாள் ஆபத்து வந்தது. கடலின் அப்பாற்பட்ட தீவிலிருந்து “வீராக்ஷன்” என்ற கொடூர அரசன் தனது படையுடன் படகுகளில் வந்தான். அவன் நோக்கம்: கடற்கரை ஊர்களை கைப்பற்றி அடிமையாக்குவது.

மக்கள் திகைத்தனர். மீனவர்கள் படகுகளை விட்டுத் தப்பிச் செல்ல நினைத்தனர்.

ஆனால் பவித்ரா மட்டும் நின்று சொன்னாள்:

“இது நம் நிலம். புயல் எப்படிச் சிதறினாலும், நம்மைத் தள்ள முடியாது. நான் முன்னின்று போராடுவேன்.”

அத்தியாயம் 4 – புயலின் ரகசியம்

போருக்கு முன்னேற்பாடு செய்ய, பவித்ரா கடற்கரைக் குகைக்கு சென்றாள். அங்கு சித்தர் ஒருவர் அவளை எதிர்பார்த்திருந்தார்.

அவர் கையில் புயல் சின்னங்கள் பொறிக்கப்பட்ட ஒரு யந்திரம் இருந்தது.

“பவித்ரா, நீ புயலின் பிள்ளை. உனக்குள் இருக்கும் காற்றின் சக்தியை வெளிப்படுத்தும் ரகசியம் இதுவே. ஆனால் நினைவில் கொள் – புயல் அடக்கப்படாவிட்டால் அது உன்னையும் விழுங்கும்.”

அவள் கண்களை மூடி மந்திரத்தைச் சொன்னாள். திடீரென காற்று அவளைச் சுற்றி சுழன்றது. அவளது உடலில் மின்னல் போல ஆற்றல் பாய்ந்தது. அவள் விழிகளைத் திறந்த போது, அவள் காற்றோடு ஒன்றானவள் போல இருந்தாள்.

அத்தியாயம் 5 – முதல் மோதல்

வீராக்ஷனின் படைகள் கரையில் இறங்கின. கத்திகள், கவசங்கள், தீக்குச்சிகள் – அனைத்தும் கொண்டு வந்தனர்.

பவித்ரா முன்னே வந்தாள். அவளது தலைமுடி காற்றில் பறந்தது.

அவள் குரல் முழங்கியது:

“இந்த நிலம் உங்களுடையது அல்ல. புயலின் பிள்ளை பவித்ரா உங்களை நிறுத்துவாள்!”

எதிரிகள் சிரித்தனர். ஆனால், அவள் வாளை உயர்த்தி பாய்ந்தவுடன், காற்றே அவளோடு பாய்ந்தது. ஒவ்வொரு அடியும் புயலின் அடி போல இருந்தது. எதிரிகள் தரையில் விழுந்தனர்.

அத்தியாயம் 6 – புயலின் கோபம்

போர் கடுமையானது. பவித்ரா வில்லில் அம்புகளை விட்டபோது, காற்று அவற்றை புயலாகத் தள்ளியது. பத்து எதிரிகள் ஒரே தடவையில் விழுந்தனர்.

வீராக்ஷன் அவளை நோக்கி வந்தான். அவன் உயரமானவன், இரும்புக் கவசத்தில் மூடப்பட்டவன். அவனது குரல் முழங்கியது:

“பெண்ணே! என்னை நிறுத்த உனக்குச் சக்தி போதாது!”

பவித்ரா சிரித்தாள்:

“புயலை நிறுத்த யாராலும் முடியாது.”

அவள் கைகளை உயர்த்தியவுடன், புயல் எழுந்தது. மணல், தூசி, அலை – அனைத்தும் ஒன்றாகக் கிளம்பி எதிரிகளை மூடியது. பவித்ராவின் வாள் அந்த புயலில் மின்னல் போல பாய்ந்தது.

அத்தியாயம் 7 – உச்சக்கட்டம்

வீராக்ஷனும் பவித்ராவும் நேருக்கு நேர் மோதினர்.

அவன் வாளால் தாக்கினான். அவள் காற்றைப் போலத் தப்பினாள்.

அவன் அம்புகளை விட்டான். அவள் காற்றின் சுழலில் அவற்றை உடைத்தாள்.

இறுதியில், பவித்ரா புயலின் சக்தியால் ஒரே அம்பை விட்டாள். அது காற்றில் மின்னல் போல பாய்ந்து, வீராக்ஷனின் கவசத்தைத் துளைத்தது.

அவன் தரையில் விழுந்தான்.

அவனது படை பயந்தோடிவிட்டது.

அத்தியாயம் 8 – வெற்றியின் ஒலி

மக்கள் கரையோரத்தில் கூவி அழுதனர்.

“புயலின் பிள்ளை பவித்ரா நம்மைக் காப்பாற்றினாள்!”

அவள் வாளை உயர்த்தினாள். காற்று அவளோடு ஒலித்தது.

மக்கள் அனைவரும் கைகளை உயர்த்தி அவளைத் தெய்வமாகப் பார்த்தனர்.

அரசன் அவளை அரண்மனைக்கு அழைத்தான்.

“உன் பெயர் வரலாற்றில் நிலைக்கும். நீ நம் காவல்தெய்வம்.”

அந்த நாளிலிருந்து, பவித்ரா “புயலின் பிள்ளை” என்று அழைக்கப்பட்டாள்.

பவித்ரா சாதாரண பெண் அல்ல. அவள் புயலில் பிறந்தவள்.

அவளது தைரியம், காற்றின் சக்தி, மக்களை காப்பாற்றிய அவளது துணிச்சல் – அனைத்தும் வரலாற்றில் பொற்குறியிடப்பட்டது.

“புயலின் பிள்ளை – பவித்ரா” என்ற பெயர் தலைமுறைகள் முழுவதும் பாடப்பட்டு வந்தது.