மரகத ரகசியம் – பகுதி 4

 மர்ம பெண்ணின் நிழல்



மதுரை இரவுக்குப் பின்…


அழகர் மலையில் நடந்த அந்த கடுமையான மோதலுக்குப் பின், மதிவாணன் சோர்வுடன் இருந்தாலும், அவன் மனம் ஓயாமல் சிந்தித்துக்கொண்டிருந்தது. பெண்ணின் சண்டையில் இருந்த தைரியம், அவளது கண்களில் ஒளிந்த வேதனை — இவை சாதாரணமாகத் தோன்றவில்லை.

அவள் வெறும் திருடி அல்ல; அவளது நிழல் ஒரு ஆழமான இரகசியத்தை மறைத்து வைத்திருப்பது மதிவாணனுக்கு தெளிவாகத் தோன்றியது.


பெண்ணின் தடம்


காவல்துறை அவளைப் பிடிக்க முடியவில்லை. இரவு போராட்டத்தின் பின் அவள் அடையாளமின்றி மறைந்துவிட்டாள். ஆனாலும், அவள் விட்டுச் சென்ற சில குறிப்பு பொருள்கள் இருந்தன:
சண்டையின்போது விழுந்த சிறிய வெள்ளி சங்கிலி.
அதில் பச்சை மரகத கற்கள் பொருத்தப்பட்டிருந்தன.
சங்கிலியின் உள்ளே சிறிய ஓவியம்: ஒருவன், ஒருத்தி சேர்ந்து நிற்கும் ஓவியம்.
மதிவாணன் அந்தச் சங்கிலியை எடுத்துப் பார்த்தபோது, “இது வெறும் நகை இல்லை… இது ஒரு பாசத்தின் சின்னம். அந்த பெண்ணுக்கு எங்கோ உள்ள ஆண் திருடனுடன் நெருங்கிய தொடர்பு இருக்கிறது,” என்றார்.


மதிவாணனின் சந்தேகம்




அவர் தன் குறிப்புப்புத்தகத்தில் எழுதினார்:

“பெண்ணின் சண்டை வெறியோடு இருந்தது. ஆனால் அவளது மனதில் கோபத்தை விட வேதனை அதிகம்.
அவள் ஒருவருக்காகவே உயிரை பணயம் வைத்திருக்கிறாள். அந்த ஒருவர் யார்?”


மர்மப் பெண்ணின் இரட்டை முகம்


அடுத்த சில நாட்களில், மதுரையின் பல பகுதிகளில் பெண் திருடியின் தடங்கள் கிடைத்தன.

சில சமயம் அவள் கோவிலின் பக்தராகச் சென்று பக்தர்களுடன் கலந்துவிடுவாள்.

சில சமயம் கருப்பு ஆடையணிந்து இரவிலேயே சுரங்கத்தில் மறைந்து செல்வாள்.

அவளைப் பார்த்தவர்கள் பலவிதமாகச் சொன்னார்கள்:
“அவள் சாதாரண பெண்ணில்லை. அவளது கண்களில் ஒரு கதையிருக்கு. யாரையோ காப்பாற்றுற மாதிரி நடக்கிறாள்.”


காவல்துறையினரின் ஆச்சரியம்



மதிவாணனின் துணை அதிகாரி ஆனந்த் கேட்டார்:
“சார், அவள் உண்மையிலேயே திருடியா? இல்லையா வேறொரு நோக்கமா?”

மதிவாணன் மெதுவாகக் கூறினார்:
“அவள் திருடி தான்… ஆனா அவள் இதற்காகவே பிறந்தவளாகத் தோன்றவில்லை. யாரோ அவளை இப்படி ஆக்கிட்டாங்க. அவளுக்கு அந்த ஆண் தான் முதன்மை. அவனை காப்பாற்றுறதுக்காகவே அவள் எல்லாவற்றையும் செய்கிறாள்.”


மர்மச் சின்னங்கள்


ஒரு இரவு, மதிவாணன் மீண்டும் அடுத்த க்ளூவைப் பெற்றார். ஒரு கோவிலின் சுவரில் கருப்பு சாம்பல் கொண்டு வரைந்திருந்த ஓவியம்:

ஒரு பெண்ணின் நிழல்.

அவளது அருகில் ஒரு சிங்கம், பல்லுடன் கர்ஜிக்கும் போல்.
கீழே எழுதப்பட்ட சொற்கள்: “சிங்கம் விழிக்கும் பொழுது, மரகதம் சிதறும்.”

மதிவாணன் அந்தச் சின்னத்தைப் பார்த்து சிந்தித்தார்:
“சிங்கம்… அது மதுரை மட்டுமல்ல, அடுத்த இலக்கு — திருச்சி ரங்கநாதர் கோவில் அருகிலுள்ள சுரங்கங்கள். அந்த இடத்தில்தான் அடுத்த வேட்டை நடக்கப் போகிறது.”


பெண்ணின் நிழல் நெருங்குகிறது



மதிவாணன் சிந்தித்துக்கொண்டிருக்கும்போது, ஒரு சிறிய செய்தி வந்தது.
“சார்… அந்த பெண் ராத்திரி தனியாக ஒரு பழைய சைவக் கோவிலில் காணப்பட்டிருக்கிறாள்.”

அவர் உடனே ஓடிச் சென்றார். அங்கே கல் தூண்களின் நடுவே ஒரு நிழல் நிற்கிறது. அது அவள்.

அவள் மெதுவாகச் சொன்னாள்:
“மதிவாணா… நீ என்னைப் பிடிக்க முடியாது. ஆனா ஒருநாள் நீ உண்மை தெரிந்துகொள்வாய்.”

அதன் பின் அவள் இருளுக்குள் மறைந்தாள்.


மதிவாணன் தன்னிடமே சொன்னார்:
“இந்தப் பெண் வெறும் திருடி இல்லை. அவளது நிழலில் புதைந்து கிடக்கிறது ஒரு இரகசியம். அதை நான் கண்டுபிடிக்காமல் விடமாட்டேன்.
ஆனா அவள் உயிர் பணயம் வைக்கும் அந்த மரகத லிங்கம் — அது தான் அவளது உண்மையான இலக்கு.
அந்த நாளுக்குத்தான் நான் காத்திருக்கிறேன்.”

Post a Comment

0 Comments

Ad code