ஆரம்பம்

சென்னை நகரின் நடுவில் உள்ள அண்ணா சாலையில் பெரிய பங்களா ஒன்று. அங்கு வசிப்பவர் செல்வந்த வணிகர் ராமநாதன். பல நிறுவனங்களின் உரிமையாளர்; அரசியல்வாதிகளுடனும், அதிகாரிகளுடனும் நெருக்கம் கொண்டவர். வெளிப்படையாக நல்லவர் போல தெரிந்தாலும், அவரை விரும்பாதவர்களின் எண்ணிக்கை குறையவில்லை.

அந்த பங்களாவில் ஒருநாள் காலை 5 மணிக்கு பெரும் கத்தல் ஒலி கேட்டது. வீட்டுப் பணிப்பெண் ஓடிவந்து பார்த்தபோது, மேல்தளத்தில் உள்ள ராமநாதனின் அறையில் அவர் இரத்தக் குளத்தில் படுத்திருந்தார். கழுத்தில் கூர்மையான ஆயுதம் குத்திய சுவடுகள் தெளிவாக இருந்தது.

உடனே போலீசுக்கு தகவல் சென்றது. சம்பவ இடத்துக்கு வந்தவர் இன்ஸ்பெக்டர் அரவிந்த், தனது கூரிய புத்திசாலித்தனத்துக்காக அறியப்பட்டவர்.

 தடயங்கள் தேடும் பணி

அரவிந்த் இடத்தை ஆராய்ந்தார்.

• படுக்கையின் அருகில் நொறுங்கிய கண்ணாடி குவளை.

• மேசையில் பாதி குடிக்கப்பட்ட விஸ்கி பாட்டில்.

• ஜன்னல் சிறிது திறந்திருந்தது.

• முக்கியமாக, படுக்கையின் மரத்தடியில் ஒரு ரத்தத்தில் மிதந்த கைரேகை தெளிவாகப் பசைந்திருந்தது.

அவரது துணை அதிகாரி ரேவதி கூறினாள்:

"சார், இந்த கைரேகை கொலைக்காரனுடையதாக இருக்கலாம். சடலம் அருகே தவிர வேறு இடங்களில் எந்த சுவடும் இல்லை."

அரவிந்த் அமைதியாகச் சிரித்தார்:

"ரேவதி, குற்றவாளி எவ்வளவு புத்திசாலி இருந்தாலும், அவன் ஒரு பிழை செய்வான். இங்கே அந்த பிழை கைரேகைதான்."

சந்தேக நபர்கள்

முதலில் விசாரணைக்கு அழைக்கப்பட்டவர்கள்:

1. மணிமேகலை – ராமநாதனின் மனைவி. பண்பட்ட பெண் என்றாலும், கணவரின் அநாகரிக பழக்கத்தால் துன்பப்பட்டவர்.

2. சுரேஷ் – ராமநாதனின் வியாபார கூட்டாளி. சமீபத்தில் வியாபாரம் குறித்து இருவருக்கும் பெரிய சண்டை ஏற்பட்டதாக வதந்தி.

3. அனிதா – வீட்டில் வேலை பார்க்கும் இளம் பணிப்பெண். சம்பவம் கண்டவர்.

4. கிரண் – ராமநாதனின் மகன். வெளிநாட்டில் படித்துவிட்டு சில மாதங்களுக்கு முன் திரும்பியவர்.

ஒவ்வொருவரிடமும் அரவிந்த் கேள்விகள் கேட்டார்.

மனைவி மணிமேகலை:

• "நேற்று இரவு 10 மணிக்கு அவருடன் பேசிக்கொண்டிருந்தேன். அவர் அதிகமாக குடித்து தூங்கிவிட்டார். காலை விழித்தபோது சத்தம் கேட்டது. கதவைத் திறந்தபோது அவர் இறந்துபோயிருந்தார்."

கூட்டாளி சுரேஷ்:

• "நான் நேற்று இரவு அங்கெல்லாம் போகவில்லை. நானும் அவரும் வியாபாரத்தில் சண்டை போட்டோம், ஆனாலும் கொலை செய்யும் அளவுக்கு என்னால் முடியாது."

மகன் கிரண்:

• "எனக்கு அப்பாவுடன் சரியாகப் பேச்சே இல்லை. அவர் எப்போதும் என்னை திட்டுவார். ஆனாலும் நான் நேற்று இரவு நண்பர்களுடன் வெளியே இருந்தேன்."

பணிப்பெண் அனிதா:

• "நான் சமையலறையில்தான் இருந்தேன். திடீர்னு மேலிருந்து கத்தல் கேட்டது. ஓடிப் போய் பார்த்தேன்."

கைரேகையின் மர்மம்

அவள் அழுது கூறினாள்:

"சார்! நான் கொலை செய்யவே இல்லை. நான் சடலத்தை பார்த்தபோது அவரை தூக்கிப் பார்த்தேன், அப்போதுதான் என் கை இரத்தத்தில் படிந்திருக்கலாம். என்னை நம்புங்கள்."

அரவிந்த் அவளைக் கவனித்தார்.

"அவள் சொல்லும் வார்த்தைகளில் நம்பிக்கை இருக்கிறது. கைரேகை மட்டும் உண்மை சொன்னாலும், அதை எப்போது, எப்படி வந்தது என்பதுதான் முக்கியம்."

சிக்கலான சதி

விசாரணையில் பல புதிர்கள் வெளியானது:

• ராமநாதன், அரசியல்வாதிகளுடன் பெரிய அளவில் பண மோசடி செய்திருந்தார்.

• சுரேஷ், அதைப் பற்றி போலீசுக்கு தகவல் தரப்போவதாக மிரட்டியிருந்தார்.

• கிரண், தனது காதலியுடன் வெளிநாட்டுக்கு போக 50 லட்சம் கேட்டிருந்தார். தந்தை மறுத்துவிட்டார்.

• மணிமேகலை, கணவனின் கொடுமையைத் தாங்க முடியாமல் விவாகரத்து கேட்க நினைத்திருந்தார்.

ஒவ்வொருவருக்கும் காரணம் இருந்தது.

திருப்பம்

அவர் உடனே நினைத்தார்:

"இது சாதாரண கோபக் கொலை அல்ல. திட்டமிட்டு நடந்தது."

 உண்மைக்கான பாய்ச்சல்

"ஆம், நான் அப்பாவுடன் சண்டை போட்டேன். அவர் என்னை அடித்தார். நான் கோபத்தில் கத்தி எடுத்தேன். ஆனால்... ஆனால் நான் கொலை செய்யவில்லை! அப்போது அம்மா அறைக்குள் வந்துவிட்டார். அவர் தான் கத்தியை எடுத்தார்..."

அனைவரும் அதிர்ச்சியடைந்தனர்.

மணிமேகலை கண்ணீரோடு ஒப்புக்கொண்டாள்:

"ஆம் அரவிந்த் சார். நான் தான் செய்தேன். அவர் தினமும் குடித்து என்னை அடிப்பார். அந்த இரவு கிரணை அடிக்கும்போது தாங்க முடியவில்லை. என் மகனை காப்பாற்ற கத்தி எடுத்தேன். ஒருமுறை குத்தினேன். அவர் விழுந்தார். அடுத்த குத்து தவறி போய்விட்டது. பிறகு பயந்துபோய் ஓடியேன்."

கைரேகையின் உண்மை

அரவிந்த் அமைதியாகக் கூறினார்:

"இப்போது புரிகிறது. கொலை செய்தவர் மனைவியே. ஆனால் கைரேகைச் சுவடு? அது அனிதாவுடையது. ஏனெனில், சடலத்தை பார்த்ததும் அவள் கை வைத்ததால் இரத்தத்தில் பதிந்தது. அதுவே உண்மையை மறைக்கும் போலத் தோன்றியது."

இவ்வாறு கைரேகை உண்மையை வெளிப்படுத்தியதே தவிர, குற்றவாளி வேறு யாரோ என்பதை உறுதிப்படுத்த உதவியது.

மணிமேகலை கைது செய்யப்பட்டார். ஆனால் அவர் செய்தது தன்னை மற்றும் மகனை காப்பாற்றும் போராட்டம்தான் என்பதால், நீதிமன்றத்தில் தண்டனை குறைக்கப்பட்டது.

 முடிவு

அரவிந்த் தனது அறிக்கையில் எழுதினார்:

“ஒரு கைரேகை பல உண்மைகளைச் சொல்லும். ஆனால் அதை சரியாகப் புரிந்துகொள்ளும் போது மட்டுமே நீதிக்கு நாமும் செல்ல முடியும். கைரேகை பொய்யாது; ஆனால் அதன் பின்னால் இருக்கும் சூழ்நிலைதான் உண்மையை வெளிப்படுத்தும்.”