சங்க கால சாகசம் – ஒரு காவலரின் நாட்கள் - 5

 உண்மையில்லா அறிக்கைகள்

பழநாச்சியம்மன் கோயிலின் அருகே கிடைத்த முத்திரையைப் பையில் வைத்துக் கொண்டு, அரியன் வேந்தன் வடக்கு மலைப்பகுதியிலுள்ள சிறிய கிராமத்தை அடைந்தார்.

அந்த கிராமம், மருதமலைத் தங்குமிடம் என்று அழைக்கப்பட்டது – வணிகர், யாத்திரிகர், வேளாண்மைக் கூலிகள், எல்லோரும் ஓய்வெடுக்கும் இடம்.

அங்கு நுழைந்தவுடன், அவர் ஒரு விசித்திரமான சூழலை உணர்ந்தார்:

சிலர் அவரைக் கண்டு சிரித்தபடி பேசினர், சிலர் கண் மாறி உடனே விலகினர்.

🗣️ மூன்று வாக்குமூல்கள்

அரியன் முதலில் சந்தித்தவர் வெள்ளியம்மாள் என்ற உணவகம் வைத்திருந்த முதிய பெண்.

“அரியனே, அந்த வெளிநாட்டு வணிகர் நேற்று இரவு இங்கே வந்து, கோயிலுக்கு அருகே ஓர் அயல்நாட்டு மனிதனைச் சந்திக்கப் போவதாகச் சொன்னார்,” — என்று கூறினாள்.

“அவர் கையில் ஒரு சிறிய மரப்பெட்டி இருந்தது.”

அடுத்ததாக, முருகன் என்ற குதிரை விற்பவர் கூறினார்:

“நான் அவரைக் கண்டதே இல்லை. இந்தப் பகுதியில் அந்நியர்கள் வந்தால் என் கண்களிலிருந்து தவறவே முடியாது. நீங்கள் தவறாகக் கேட்டிருக்கலாம்.”

மூன்றாவது, சீவகன் என்ற ஓலைச்சுவடி எழுத்தர், அரியனைப் பார்த்தவுடன் விரைந்து வந்து:

“நேற்று மாலையே அவர் துறைமுகம் நோக்கி சென்றார்.

உங்களுடைய தகவல் தவறாக இருக்கலாம், வேந்தனே. அவர் மதுரையை விட்டு வெளியேறிவிட்டார்.”

🤔 அரியனின் சந்தேகம்

மூன்று வாக்குமூலங்களும் ஒன்றுக்கொன்று முரண்பட்டன:

• முதல் சாட்சி: அவர் கோயிலுக்கு அருகே ஒருவர் சந்திக்கச் சென்றார்.

• இரண்டாவது சாட்சி: அவர் அந்த வணிகரைப் பார்த்ததே இல்லை.

• மூன்றாவது சாட்சி: அவர் துறைமுகம் நோக்கிச் சென்றார்.

அரியன் மனதில் நினைத்தார்: இவர்கள் மூவரில் குறைந்தது ஒருவன் பொய்யாகச் சொல்கிறான்.

ஆனால் யார்? ஏன்?

🔍 சிறிய சோதனை

அரியன் வேந்தன், வெள்ளியம்மாளிடம் கேட்டார்:

“அவர் வைத்திருந்த மரப்பெட்டி எப்படி இருந்தது?”

அவள் சொன்னாள்:

“மூடியில் சீன எழுத்து இருந்தது… பவ் யான் என எழுதப்பட்டிருந்தது போல.”

அவர் அதே கேள்வியை முருகனிடம் கேட்டார்.

முருகன் திணறி:

“எனக்கு தெரியாது, நான் அவரைக் கண்டதே இல்லை” — என்று சொன்னான், ஆனால் அவரது கண்ணோட்டத்தில் ஒரு அசாதாரண பதட்டம் தெரிந்தது.

🗝️ முரண்பாடு வெளிப்படுகிறது

சீவகன் கூறிய துறைமுகப் பயணக் கதையைப் பற்றி அரியன் கேட்டபோது, அவன் குறிப்பிட்ட கப்பல் பெயர், பாண்டியர் அனுமதித்த பட்டியலில் இல்லாதது என்று அரியனுக்கு நினைவில் இருந்தது.

அதாவது, சீவகனின் தகவல் பொய்யாக இருக்கலாம்.

⚠️ மறைந்த செய்தி

அரியன் அந்த மூவரையும் விட்டு வெளியேறும்போது, பக்கவாட்டில் ஒரு சிறுவன் ஓடி வந்து மெல்லக் கையை நீட்டினான்.

அதில் ஒரு ஓலைச்சுவடி இருந்தது:

“பொய் பேசுபவர் — உன்னுடைய கண்களுக்கு முன்பே — உண்மையை மறைக்கிறார்.

அவரின் காலடியில் உன்னைத் தேடும் பதில் உள்ளது.”

அரியன் உடனே அந்த மூவரின் காலடிகளைப் பார்த்தார்…

முருகனின் காலடியில் இரும்பு கூரைகள் பதிக்கப்பட்டிருந்தன.