மூன்று நாயகர்கள் – 1947 காவல் ரகசியம் 1

 பகுதி 1 – சுதந்திரத்தின் நிழல்

1947 ஆகஸ்ட் மாதம் 15 ஆம் தேதி.

சென்னை நகரம் மகிழ்ச்சியால் நிரம்பியிருந்தது.

வீதியெங்கும் பந்தல்கள், கைத்தொழில் கொடிகள், சுதந்திரத்தின் நிறங்களை சுமக்கும் காற்றாட்டங்கள்.

ஆண்கள், பெண்கள், சிறார்கள் அனைவரும் முகத்தில் ஒரு புதிய நம்பிக்கையுடன் இருந்தனர்.

ஆயிரம் ஆண்டுகளின் கனவு நனவான நாளில், பழைய ஆட்சியின் சங்கிலிகளை உடைத்து சுதந்திரத்தின் சூரியன் உதித்திருந்தது.

ஆனால் அந்த சத்தம் நிறைந்த மகிழ்ச்சிக்குள் ஒரு மெல்லிய நிழல் பரவியிருந்தது.

பிரிட்டிஷ் விட்டு சென்றாலும், அவர்களின் தடங்கள், அவர்களின் சதி, அவர்களின் ஆதரவாளர்கள் நகரத்தின் அடித்தளங்களில் இன்னும் உயிருடன் இருந்தனர்.

அதை உணர்ந்தவர்கள் மிகக் குறைவு.

வீதி காட்சி

அந்த மாலை, பீச்சு சாலையில் மக்கள் கூட்டம் குவிந்திருந்தது.

சிறுவர்கள் “வந்தே மாதரம்!” என்று முழக்கமிட்டுக் கொண்டு ஓடினார்கள்.

மகளிர் வீட்டு வாசலில் நின்று கையாலே மலர் தூவி கொண்டாடினார்கள்.

ஒரு மூதாட்டி மகிழ்ச்சியில் கண்ணீர் விட, அருகே நின்றவர் கேட்டார்:

“என்னம்மா, எதுக்கு அழறீங்க?”

அவள் புன்னகையுடன் சொன்னாள்:

“நான் பிறந்தப்போதே இந்தத் தருணத்தை பார்க்க முடியாது என்று நினைத்தேன். ஆனா இப்போ என் கண்களால் பார்த்தாச்சு. இப்போ நான் அமைதியா போகலாம்.”

அந்தக் கணத்தில் பலரின் உள்ளங்களும் அப்படியே உருகின.

ஆனால் அந்தக் கூட்டத்தைக் கடந்துச் செல்லும் போது, சில கண்ணோட்டங்கள் வேறுவிதமாக இருந்தன.

அந்த மகிழ்ச்சிக்குள் அவர்கள் தேடியது குழப்பம்.

வீட்டின் ஓரம் நிழலில் நின்ற மூன்று பேர் மெதுவாக ஆங்கிலத்தில் பேசிக் கொண்டிருந்தனர்:

“People are distracted with freedom celebrations. Tonight is the right time.”

கதாநாயகர்களின் அறிமுகம்

அந்தச் சத்தம் நிறைந்த சூழலில், மூன்று இளைஞர்கள் வேறு உணர்வில் நடந்துகொண்டிருந்தனர்.

அருண் – பத்திரிகையாளர். கூர்மையான பார்வை, அச்சமில்லாத பேச்சு.

அவன் எப்போதும் உண்மையைத் தேடி உழைத்தவன்.

கண்ணன் – காவல் பயிற்சியில் இருக்கும் வீரன்.

தனக்குள் எரியும் தேசப்பற்று, ஒழுக்கம், கட்டுப்பாடு.

ரவி – சட்டக்கல்லூரி மாணவன்.

அவன் புத்திசாலித்தனம், சட்ட அறிவு, சமூக நீதிக்கான போராட்டம்.

மூவரும் நெருங்கிய நண்பர்கள்.

அவர்கள் அந்த நாளில் மக்களுடன் மகிழ்ந்தாலும், மனதில் ஒரு கேள்வி சுழன்றது –

“சுதந்திரம் நமக்கு வந்துவிட்டது. ஆனால் அதை பாதுகாக்க நாமே தயாரா?”

சுதந்திரத்தின் இருள்

அருண் கூட்டத்தில் நடந்துகொண்டிருந்தபோது, யாரோ அவன் கையில் ஒரு சிறிய காகிதத்தை திணித்துவிட்டு விரைவாக ஓடி மறைந்தார்.

அவன் திறந்து பார்த்தான். அதில் ஆங்கிலத்தில் எழுதப்பட்டிருந்தது:

“The British may have left, but their secrets remain in Chennai. Watch the shadows.”

அவனது புருவம் சுருங்கியது.

“இது யார் அனுப்பியது? என்ன ரகசியம்?”

அவன் அந்தக் கடிதத்தை ரவிக்கும் கண்ணனுக்கும் காட்டினான்.

கண்ணன் சற்று சிந்தித்துவிட்டு சொன்னான்:

“இது சும்மா விளையாட்டு போல இல்லை. நிழல்கள் பற்றி சொல்றது சதி இருக்கும் என்கிற சைகை.”

ரவி உடனே பதிலளித்தான்:

“அதுவும் 1947-ல்... பிரிட்டிஷ் விட்டுச் சென்ற ஆவணங்கள், ஆயுதங்கள், கூடவே உளவாளிகள்... ஏதாவது இருக்கலாம்.”

மாறும் காட்சிகள்

அந்த மாலையில் சுதந்திரக் கொண்டாட்டம் உச்சத்தை எட்டியது.

மக்கள் விளக்கேற்றி, பாடல்பாடி, வீதி முழுக்க ஆரவாரம் செய்தனர்.

ஆனால் நகரின் ஒரு புறம், பழைய ஆட்சியின் காவல் குடியிருப்பில் சில கதவுகள் இன்னும் திறந்து இருந்தன.

அங்கு மூடப்பட்ட கோப்புகள், பழைய ரகசிய பெட்டிகள் இன்னும் யாரோ காத்திருக்கிறார்கள் போல.

அந்த நிழல் மூவர் மனதில் ஆழமாகப் பதிந்தது.

அவர்களுக்கு உணர்ந்தது –

“சுதந்திரம் கிடைத்துவிட்டது, ஆனால் இன்னும் பாதுகாக்க வேண்டிய பணி ஆரம்பிக்கவில்லை.”

உள்ளுணர்வு

அந்த இரவில் அருண் தனது பத்திரிகை அலுவலகத்தில் அமர்ந்திருந்தான்.

சாளரத்திற்கு வெளியே கொண்டாட்டத்தின் சத்தம் வந்து கொண்டிருந்தது.

ஆனால் அவனது கண்களில் அந்தக் கடிதத்தின் வார்த்தைகள் மட்டும் மிதந்தன.

“நிழல்கள்… எந்த நிழல்கள்? யார் இதை எனக்கு கொடுத்தார்?

நான் பத்திரிகையாளர். எனக்கு உண்மையைத் தேட வேண்டிய கடமை இருக்கிறது.

இந்த சுதந்திரத்தின் பின்னால் இன்னும் எதோ மறைந்திருக்கிறது.”

அவன் உள்ளுக்குள் உறுதி கொண்டான்:

“நான் அந்த உண்மையை கண்டுபிடிக்காமல் நிம்மதியடைய மாட்டேன்.”

முடிவின் ஆரம்பம்

இவ்வாறு, சுதந்திரத்தின் மகிழ்ச்சி நிறைந்த அந்த மாலையில், ஒரு புதிய பயணத்தின் விதை விதைக்கப்பட்டது.

அருண், கண்ணன், ரவி – இந்த மூன்று இளைஞர்களின் வாழ்க்கையை மாற்றப்போகும் ஒரு ரகசியம் பிறந்தது.

சுதந்திரத்தின் வெளிச்சத்தில், இருளின் நிழல் நடமாடத் தொடங்கியது.

அந்த நிழல் தான் அவர்கள் விரைவில் எதிர்கொள்ளப் போகும் 1947 காவல் ரகசியம்.