பிணங்களின் எழுச்சி
கருங்கலையின் காவலனுடன் வீரமுத்துவின் மோதல் இரவு முழுவதும் வானத்தை நடுங்க வைத்தது. மின்னல்கள் பிளந்து, இடியொலி புயலாய் முழங்க, கிராமம் முழுவதும் பயமும் நம்பிக்கையும் கலந்து காத்திருந்தது.
வீரமுத்து தரையில் காயங்களால் சோர்ந்து விழுந்திருந்தான். அவனது இரத்தம் கருங்கலையின் இருளோடு கலந்து, தரையில் சிவப்பு பிரகாசமாக மாறியது. அந்த ஒளி வானத்தை நோக்கி பாய்ந்ததும், பண்டைய தீர்க்கதரிசனத்தின் மூன்றாம் பகுதி – சாமியாரின் மந்திரம் – தன் பாதையைத் தேட ஆரம்பித்தது.
அவர் பண்டைய மந்திரத்தைப் பாடத் தொடங்கியவுடன், மலைக்குள் புதைந்து கிடந்த சுடுகாடுகள் அதிர்ந்தன. அந்த மந்திரத்தின் அதிர்வுகள் காற்றில் பரவ, பிணங்களின் எலும்புகள் சங்கிலிகளை உடைத்து எழத் தொடங்கின.
ஆனால் இவை கருங்கலையின் அடிமைகளாக எழவில்லை. இவை சாமியாரின் மந்திரத்தில் உயிர்த்தெழுந்த பழைய வீரர்கள். இராச்சியத்தை ஒருகாலத்தில் காத்திருந்த வீரர்களின் ஆன்மாக்கள்.
கருங்கலையின் காவலன் பாய்ந்து வந்தான். அவன் இடிக்கும் ஒவ்வொரு அடியிலும், பூமி பிளந்து போனது. ஆனால் திடீரென கல்லறைகள் பிளந்து, வெண்மையான எலும்பு வீரர்கள் நூற்றுக்கணக்கில் எழுந்தனர்.
அவர்கள் அனைவரும் பிரகாசிக்கும் நீலக் கண்களுடன், கைகளில் பழைய வாள், ஈட்டி, கேடயங்களை பிடித்திருந்தனர். அவற்றின் மீது புனித மந்திரங்கள் ஒளிர்ந்தன.
எலும்பு வீரர்கள் ஒன்றிணைந்து, பிணப்படையை எதிர்கொண்டனர். கருங்கலையின் அடிமை பிணங்கள் கத்திக் கொண்டு பாய்ந்தன. ஆனால் சாமியாரின் மந்திரத்தில் உயிர்த்தெழுந்த வீரர்கள் ஒவ்வொருவரையும் முறியடித்தனர்.
இரவு முழுவதும் போர்க்களம் எலும்புகளின் சத்தத்தால் அதிர்ந்தது. வாள் எலும்பைச் சிதைத்தது, ஈட்டி இருளை பிளந்தது.
அவன் வாளை எடுத்துக்கொண்டு மீண்டும் போரில் பாய்ந்தான். அவனுடன் நூற்றுக்கணக்கான எலும்பு வீரர்கள் இணைந்தனர். அந்தக் காட்சி வானத்தில் சிவப்பு நிலவு ஒளிர, ஒரு புனித ஒளிக்கதிர் போல தெரிந்தது.
கருங்கலையின் காவலன் பத்துப் பிணவீரர்களை ஒரே அடி வாளால் சிதைத்தான். ஆனால் ஒவ்வொரு பிணமும் விழுந்தபோதும், இன்னும் இருபது வீரர்கள் எழுந்தனர். அது முடிவில்லாத எழுச்சியாகத் தோன்றியது.
அவன் இருளின் மையத்தை அழைத்தான். ஆனால் சாமியாரின் மந்திரம் அந்த இருளைத் தடுத்து நிறுத்தியது.
0 Comments