கிணற்றங்கரையில் அவளின் நாணம்

உன்னோட கைகளில் தான் நான்

நிலவொளி அந்த இரவில் கிணற்றங்கரையை முழுவதும் வெண்மையால் மூடி வைத்தது.

செந்தமிழின் முகத்தில் நாணமும், கண்களில் ஆசையும், உடலில் நடுக்கமும் கலந்திருந்தது.

முருகனின் கை அவளை விடாமல் இறுக்கமாகப் பற்றிக் கொண்டிருந்தது.

“செந்தமிழே… இனிமேலாவது என்னை விலக்க மாட்டீங்களே?” என்று முருகன் மெதுவாகக் கேட்டான்.

அவள் கண்களை மூடி, தலையசைத்தாள்.

“விலக்க முடியல… உன்னோட கைகளில் தான் நான் உண்மையிலே உயிரோட இருக்கிற மாதிரி இருக்கு…” என்றாள் மெதுவாக.

அவள் சேலை சற்றே தள்ளி வழுக்க, முருகனின் கைகள் அந்த வெற்றிடங்களைத் தொட்டன.

அவள் உடம்பில் மின்சாரம் பாய்ந்தது. கன்னங்கள் தீப்பொறி போல சிவந்தன.

“முருகா…” என்று மெலிதான குரலில் அவள் அவனை அழைத்தாள்.

அந்த அழைப்பில் எதிர்ப்பு இல்லை. அழைப்பு மட்டும்.

முருகன் அவளது உதடுகளை மீண்டும் தன் உதடுகளோடு இணைத்தான். இம்முறை அது நீண்டதும், ஆழமுமானதும்.

அவள் கைகள் அவனது முதுகில் சுற்றி, அவனை முழுமையாக அணைத்துக் கொண்டன.

இருவரின் உடலும் ஒன்றாகச் சுருண்டு, நிலவொளியில் ஒரு உருவமாகி நின்றது.

அவள் சற்றே பின்னால் சாய, முருகன் அவளை கிணற்றங்கரையின் கல்லில் அமர வைத்தான்.

சேலை இன்னும் வழுக்கி, அவளது மார்பின் வளைவு முழுவதுமாக வெளிப்பட்டது.

முருகனின் கண்களில் காமம் மட்டுமல்ல, காதலும் கலந்திருந்தது.

“நீங்க என் வாழ்க்கையிலே வந்ததும், நான் முழுமையாயிட்டேன்…” என்று அவன் கிசுகிசுத்தான்.

செந்தமிழ் அவனை அணைத்துக் கொண்டு,

“நானும் உன்னோட கைகளில் தான் உயிரோட இருக்கிறேன்…” என்று மெதுவாகச் சொன்னாள்.

அவளது வார்த்தைகள் அவனுக்கு அனுமதியாக இருந்தது.

அவன் அவளை இறுக்கமாகத் தழுவிக் கொண்டு, அவளது உடலை முழுவதுமாக ஆராய்ந்தான்.

அவள் உடல் நாணம் விட்டுப் பூரணமாக அவனை ஏற்றுக் கொண்டது.

முருகனின் கை அவளது சேலையை மேலும் தள்ள, அவள் கண்களை மூடி அவனது மார்பில் சாய்ந்தாள்.

அவளது மூச்சு சிதற, உதடுகள் நடுங்கின.

அந்த தருணத்தில் இருவரும் முழுமையாக ஒன்றானார்கள்.

காதல் மற்றும் காமம் கலந்த அலை அவர்கள் இருவரையும் ஆட்கொண்டது.

நிலா மட்டும் அந்த இரவின் சாட்சியாக இருந்தது.

கிணற்றின் நீர் ஒவ்வொரு அலைக்கும் ஒளி வீசி, அந்த இணைவைக் காப்பாற்றியது போல.

செந்தமிழின் கைகள் முருகனின் தோளில் இறுக்கமாகப் பற்றியிருந்தன.

முருகனின் கை அவளது முதுகை நிமிர்த்தியவாறு, அவளை முழுமையாகக் கசக்கியது.

முடிவில்லா முத்தங்களிலும், கைகளை விடாத தழுவலிலும், இருவரின் உடல்களும், உள்ளங்களும் ஒன்றோடொன்று கலந்தன.

அந்த இரவு — காதலின் உச்சமும், காமத்தின் பரிசும் — இருவரின் வாழ்க்கையை என்றும் மாற்றியது.

அவர்கள் இனி ஒருவரை விட்டு ஒருவர் பிரிய முடியாதவர்கள் ஆனார்கள்.

செந்தமிழின் நாணம் இப்போது ஆசையில் உருகி,

முருகனின் ஆண்மை இப்போது அவளது அன்பில் அடங்கி,

இருவரும் ஒரு உயிராகக் கலந்து விட்டார்கள்.

கிணற்றங்கரையில் அந்த நிலவொளி இரவு, அவர்கள் இருவருக்கும் என்றென்றும் மறக்க முடியாத நினைவாகி விட்டது.