🌙 பகுதி 5 – விடியலின் நனைந்த வாக்குறுதி
இரவு முழுவதும் இருவரின் உடல் நெருக்கமும், காம தீயும் அவர்களை உலுக்கி வைத்தது.
பாயின் மேல், ஜன்னல் வழியே புகும் நிலவொளி படர்ந்துகொண்டே இருந்தது.
புதிதாய் மணந்த இளம் மனைவி முழுமையாகக் கரைந்து விட்டாள். அவளின் சுருட்டிய கருப்பு கூந்தலில் பனிக்காற்று நுழைந்து பறந்த ஜாதி பூவின் மணம் கூட, அவரின் நெஞ்சை எரிய வைத்தது.
அவளது உடல் ஏற்கெனவே வியர்வையால் நனைந்திருந்தது.
கணவனின் அரை திறந்த உதடுகள், அவளது மார்பின் மேல் தடவிய பிசகலின் வெப்பத்தோடு கலந்தபோது, அவள் தன்னையே மறந்து சலசலத்தாள்.
“இன்னும்…” என்று மெல்ல சொன்னாள் அவள்.
அந்த ஒரு சொல், அவரின் உடம்பை மின்னல் போலக் கிளப்பியது.
வெஷ்டி ஏற்கெனவே விலகி இருந்தது;
அவள் உடலின் ஒவ்வொரு வளைவையும், ஒவ்வொரு சுருக்கத்தையும் தன் கைகளால் தொடும் போதே,
அவன் உள்ளே அடங்கியிருந்த ஆசை எல்லையின்றி வெடித்தது.
அவள் பாயின் மேல் முழுதாய் விலகி கிடந்தாள்.
சரிகட்டிய சாடியின் இறுதி மடிப்புகள் கூட தரையில் விழுந்து போயிருந்தன.
அவளது உடல் முழுவதும் நிலவின் வெண்மையை குடித்துக் கொண்டபடி பிரகாசித்தது.
மார்பின் பெருக்கம், இடுப்பின் மென்மை, தொடையின் வெப்பம் — அனைத்தும் அவனை அழைத்துக் கொண்டிருந்தன.
அவன் தனது உதடுகளை அவளது உதடுகளில் பூட்டியபடி, விரல்கள் இடுப்பில் நெரித்து பிடித்தான்.
அவளது மெலிந்த உடல் பிசுங்கிப் போனது;
கால்கள் சுருண்டு அவனை இறுக்கிப் பிணைத்தன.
உள்ளிருந்து எழுந்த உச்சக் குமுறல்கள், அவர்களின் சுவாசத்தோடு கலந்தன.
விடியற்காலையின் பனிக்காற்று மெதுவாக ஜன்னல் வழியே புகுந்தது.
ஆனால் அந்த குடிசையின் உள்ளே மட்டும் தீப்பொறி போல வெப்பம் பரவியது.
மெழுகுவர்த்தியின் நெருப்பு பறந்துபோயினும்,
அவர்களின் உடல்கள் இன்னும் எரிந்துகொண்டிருந்தன.
“நீ என் உயிர்…” என்று அவள் சொன்னாள்.
“உன்னைத் தவிர வேறு எதுவும் வேண்டாம்…” என்று அவன் மெல்ல அவளது கன்னத்தில் சொன்னான்.
அந்த தருணத்தில் அவர்கள் உடல்கள் மட்டும் அல்ல, ஆன்மாக்களும் ஒன்றாய் கலந்து விட்டன.
விடியலின் முதல் வெளிச்சம் குடிசையின் கதவின் அடியில் நுழையும்போது,
அவர்கள் இருவரும் வியர்வை, கண்ணீர், முத்தம், வாக்குறுதி— அனைத்தையும் பகிர்ந்து கொண்டிருந்தார்கள்.
இது அவர்களின் முதல் இரவு மட்டும் அல்ல…
அவர்கள் வாழ்நாள் முழுவதும், ஆசையிலும், காதலிலும், தீயிலும் கரைந்து பிணைந்திருக்கும் என்கிற
நனைந்த வாக்குறுதி.
0 Comments