அக முகனின் ரகசியம் - 3

புலிப்பாணியின் பழிவாங்கல்

மாயமலை – கி.மு. 4500

போகர் மறைந்துவிட்டார். மரணம் என்பது அவரைப் போலப் பல நிலைகளில் பயணிக்கும் ஆன்மாவுக்குத் தவிர்க்க முடியாத ஓரிருக்கும். அவருடைய உடல் அகம் முகன் சிலையுடன் ஒன்றாகப் புதைந்தது. புலிப்பாணி, தனது பணி முடிந்ததை உணர்ந்தார். ஆனால் ஒரு பக்கத்தில் அவர் மனது நிம்மதியில்லை.

அவர் கண்கள் இருண்ட உணர்வில் நனைந்திருந்தன.

"நான் போகரை பாதுகாக்க இயலவில்லை… ஆனால் அவனது சிந்தனையை யாரும் கைப்பற்ற முடியாதபடி மறைத்து விட்டேன்," என்றார்.

அந்த சமயத்தில், மாயமலையின் அடிவாரத்தில் ஒரு குழு கூடி இருந்தது. அவர்கள் அந்நியர்களாக இல்லை. அவர்கள் மூவாச்சி தண்ட நாட்டு அரசரின் இரகசியமாக செயல்படும் சித்தர்திறனை எந்திரமாக்கும் குழு – அவர்கள் சித்தர்களின் இயற்கை அறிவை பயன்படுத்தி சமர ஆயுதங்கள், உளவியல் கட்டுப்பாடுகள், மற்றும் சத்தியங்களை பயப்படச் செய்யும் "அறிவுத் தண்டனைகள்" உருவாக்க நினைத்தவர்கள்.

அவர்களின் தலைவர்: ஏறழகன் – ஓர் அபாயகரமான ஆள். முன்னொரு காலத்தில் புலிப்பாணியின் மாணவன். ஆனால் ஆழமான அறிவின் மீது பொறுமை இழந்து, பல்வேறு சித்த மருந்துகளை தவறாகப் பயன்படுத்தியவன். சித்த விதிகளை மீறியதால், புலிப்பாணியால் வெளியேற்றப்பட்டவன்.

அவனது சின்னம்: "தீயில் அரைக்கும் அறிவு"

அவனது நோக்கம்: **"அகம் முகன்" சிலையை கைப்பற்றி, அதைத் தன் கட்டுப்பாட்டுக்குள் கொண்டு வந்து, அறிவை அச்சுறுத்தலுக்குப் பயன்படுவது.

அவன் ஒரு தூதனை அனுப்பினான் – புலிப்பாணியை நெருங்கி, தக்க வசனத்தால் சின்னத்தைக் காட்டி கூற:

"போதும் தங்கள் ஒளி,

இப்போது நாங்கள் ஓர் இருட்டை வளர்க்கிறோம்…

அதை ஒளியால் மட்டும்தான் வெல்ல முடியும்."

புலிப்பாணி முதலில் அமைதியாக இருந்தார். ஆனால் அந்தக் கூற்றில் இருக்கும் வஞ்சகத்தை உணர்ந்ததும், தனது கண்களை மூடி, ஒரு புனித மந்திரம் உச்சரித்தார்.

"தீயை நோக்கி வான் சுமக்கும் சத்தம்,

விழுங்கும் முன் விழிக்கட்டும்.

நெருப்பு நெருக்கி வந்தால்,

நவசக்தி எழும் வழி மறைக்கட்டும்."

அந்த தூதனின் பார்வை மாறியது. சில நொடி பயங்கரக் கணக்கை நோக்கி, அவன் மயக்கம் அடைந்தான். உடல் ஊசி பாய்ந்தாற்போல சுழன்று கீழே விழுந்தது. புலிப்பாணி அவனை உயிருடன் விட்டுவைத்தார் – ஒரு முன்னறிவிப்பு.

"அகம் முகனை எவரும் கண்டுபிடிக்கக் கூடாது. அதற்காக நான் என்ன செய்வதற்கும் தயாராக இருக்கிறேன்," என்றார் அவர்.

நாட்கள் உருண்டன.

ஏறழகன் தனது குழுவுடன் மீண்டும் வருவதை புலிப்பாணி உணர்ந்தார். மாயமலையின் உள்ளே நுழையும் ஒரே வழி – நவபாஷைகள் கொண்ட துவாரம். அதைப் பாதுகாக்க ஐந்து மாயத் தாண்டவ யந்திரங்கள் உருவாக்கப்பட்டன. இது ஒரு வகையான சோதனைச் செயலிகள் – கேள்வி, உணர்வு, பயம், உண்மை, பொறுமை ஆகிய ஐந்து தருணங்களில் உண்மையை ஆராயும் உளவியல் சோதனைகள்.

இடையே… புலிப்பாணி ஒரு அற்புத தீர்மானம் எடுக்கிறார் – தான் மறைந்து போனால் கூட, அந்த வாரிசு ரகசியமாகத் தன்னை கண்டுபிடித்து பயணிக்க வேண்டும். அதன் அடிகட்டாக, மூன்று பாடல்களை பிரித்து மூன்று கற்களில் பதிக்கிறார் – ஒவ்வொன்றும்:

• முதல் பாடல்: மன அழுத்தத்தை சமாளிக்கும் வழி

• இரண்டாம் பாடல்: உண்மையின் உருவம் எப்படி?

• மூன்றாவது பாடல்: போகரின் கடைசி மொழி

இந்த மூன்றும் ஒன்றாக சேர்ந்தால் மட்டுமே, "அகம் முகன்" பதிந்திருக்கும் இடத்திற்கு செல்ல முடியும்.

புலிப்பாணியின் பழிவாங்கல் இப்போது ஆரம்பம் தான் –

அவரது பழிவாங்கல் என்பது எவரையும் கொலை செய்வதற்காக அல்ல,

அறம் மீள வேண்டிய நேரத்தில், அறிவை மீட்டெடுப்பதற்காக.

இதே நேரத்தில் – இன்றைய காலம் – பழனி

மாலையில் அனிருத் குழு அந்த சுனையை சுற்றி ஆய்வு செய்கிறது. நளினி குமாரி, குழுவில் உள்ளவர், சற்று தனித்துப் போகிறாள். ஒரு கட்டத்தில், அவர் தன்னுடைய கைபேசியில் ஒரு தகவலை அனுப்புகிறாள்:

"கட்டமைப்பு உறுதியாக உள்ளது. மையச் சுனை உண்மையில் இருக்கக்கூடும். அனிருத் அறியாமல், இரவு நேரத்தில் நுழைய திட்டம் தயாராகும்."

அவள் யாரோடு பேசுகிறாள்?

அவளும் ஏறழகனின் வழித்தோன்றலா?