சங்க கால சாகசம்: ஒரு காவலரின் நாட்கள் -1

 பட்டண காவலரின் பணி

மதுரை நகரம் – சங்க கால தமிழரின் செல்வச் சின்னம். தூய நீரின் வையாற்று ஆட்பட்ட இடத்தில் அமைந்திருந்த அது, அந்த நாளில் பசுமையும் பரப்பும் நிறைந்த நகரமாக இருந்தது. நாடு முழுவதும் இருந்து வந்த வாணிகர்கள், கவிஞர்கள், ஆட்சியாளர்கள், யானை பவனிகள், சின்னச் சிற்பங்கள், வண்ணமயமான கொடிகளால் அழகுபடுத்தப்பட்ட வீதிகள்... அனைத்தும் ஒரு உயிரோட்டமாகச் சுழன்றுகொண்டிருந்தது.

அதன் மையமாக இருந்தது அரியன் வேந்தன் – மதுரை நகர காவல்துறைத் தலைவர்.

விசிறி சுழற்றும் உதவியுடன், தன் பளபளப்பான ஆடை மீதான தூசியைத் துடைத்து கொண்டு, காலை பொழுது காவல் மையத்தில் அடைந்து கொண்டிருந்தார். கையில் ஒரு நெகிழ்ச்சி மடல் – கிழக்குத் தெருவில் காணப்படும் ஒருவன், பகல் முழுக்க நின்று ஒதுங்கிய முறையில் வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். மற்றவர்களால் அறிய முடியாத விழிப்புடன் அவனை கவனித்தவன், அந்த முகத்தையும், நடையும் மனதில் பதித்து வைத்திருந்தான்.

அந்த முகம், நேற்று காணாமல் போன சீன வணிகரின் கடை அருகே வலம் வந்ததாக ஒரு சிறுவன் கூறியிருந்தான்.

"அவருக்கு கண்ணில் திடுக்கிடும் நிறம் இல்லை. ஆனால் நிறைந்த உள்பார்வை இருக்கிறது…"

—அரியன் பற்றி மதுரைவாசிகள் சொல்வது.

பொதுவாக காவலனின் வேலை பாதுகாப்பாக இருக்க வேண்டும் என்றாலும், சங்க காலத்தில் அது போர்க்கள நிலையாகவே இருந்தது. பட்டணத்தில் காணப்படும் ஒவ்வொரு எடையிலும் பொதுமக்களின் பாதுகாப்பும், அரச ஆணைக்குக் கீழ்பட்ட குற்ற விசாரணைகளும், தரகர் சண்டைகளும், ஈர்த்துக் கொண்டுபோன கொள்ளைகள்... அனைத்தும் அரியனின் கவனத்தில் வந்தே தீரும்.

இன்று காலை மட்டும், அவர் துப்பறியும் பத்திரிக்கையில் எழுதியிருப்பது:

• “கிழக்குத் தெரு – சந்தைப்படுத்தும் இடத்தில் ஆ suspicious presence reported.”

• “விழா வாரம் தொடங்கும் நாளை – பாதுகாப்பு சூழல் தீவிரமாக்க வேண்டும்.”

• “பழநாச்சியம்மன் கோயில் அருகே கல்வெட்டின் சிறிய பகுதி உடைந்துள்ளது. மரபணு சான்று அல்லது சதி?”

அவன் உதவியாளரான மாடன், மதுரை வாசியில் இருந்து வந்த நுட்பமான அறிவாளி. அவன் கவனிக்கின்ற விஷயங்கள் நுட்பமானவை – ஒரு முற்றத்தில் துளசி மரத்தின் சாயல், குடில் வாசலில் காணப்படும் அறிகுறிகள், பூண்டுப் பழங்கள் வாரக் கடைகளில் இருக்கும்போது விலை உயர்வு பற்றி கூறும் பஞ்சாங்க கணிப்புகள்.

மதுரையின் வடபகுதியில் மாறுபட்ட நடப்புகள்... கோடைக்காலத் தினங்கள் இருந்தபோதிலும் நகரம் பரபரப்பாக இயங்கிக் கொண்டிருக்கிறது.

"வேந்தனே, கிழக்கு வாசலில் ஒரு யானையின் பாதத்தில் இருந்த குருதி விழுந்திருப்பதாக அறிக்கை வந்துள்ளது,”

—என்றான் மாடன்.

அரியன் வேந்தன் கண்ணை மூடி, ஒரே ஒரு மூச்சில் சுவாசித்து, எழுந்தார்.

"யானை காயமடைந்ததா அல்லது யாரோ ஒருவன் தன் மறைவிற்காக யானையின் பாதத்தை பயன்படுத்தினானா?" —என்ற கேள்வி தன் உள்ளத்தில் எழுந்தது.

இதுதான் அரியன் வேந்தனின் பணி. ஒவ்வொரு குறும்பார்வையும், ஒவ்வொரு தொலைக்குரலும், ஒவ்வொரு கோபத்துடனான நடையைப் பார்க்கும் திறன்.

அரசியலும், வணிகமும், வரலாறும் சுழலும் இந்த சங்க நகரத்தில், காவலனின் கண்கள் மட்டுமே உண்மையை அறிய வழி வகுக்கும்.