குடும்ப அறிமுகம்
சிதம்பரத்தில் ஒரு பெரிய வீடு. அங்கே வசிப்பவர்கள்:
சோமசுந்தரம் ஐயர் – ஓய்வு பெற்ற பள்ளி தலைமை ஆசிரியர். எப்போதும் பாட்டு பாடிக்கொண்டு சுத்துவார். "வீட்டில harmony இருக்கணும்" என்பதையே மந்திரமாகக் கொண்டவர்.
அலமேலு அம்மாள் – அவருடைய மனைவி. வீட்டின் மாமியார். சமையலறை ராணி. சாம்பாருக்கு ஒரு கை, திண்டுக்கல் பக்கோடா மாதிரி குணம் – எப்போதும் கொஞ்சம் காரம்தான்.
முரளி – அவர்களின் மகன். Software job. எப்போதும் பிஸி. வீட்டில் நடந்த சண்டையைத் தவிர்க்கும் பழக்கம்.
வித்யா – முரளியின் மனைவி. நகரத்து modern touch கொண்டவர். YouTube பார்த்து புதிய ரெசிபி கற்றுக்கொள்வார். ஆனால் சமையல் எப்போதும் “அறிமுகம் – experiment – accident” மாதிரிதான்.
2. சண்டைக்கான விதை
ஒரு ஞாயிறு காலை.
வித்யா:
"அம்மா, இன்று நான் ஒரு special dish செய்வேன். YouTubeல பார்த்தேன் – ‘அரைத்த மிளகாய் சாறு’. எல்லாரும் சுவைச்சு கைதட்டுவீங்க!"
அலமேலு அம்மாள் (கண்களை சுருக்கி):
"அடடா, எங்க வீட்டு சாம்பாருக்கு உன் மிளகாய் சாறு போட்டியா போட்டி? நான்தான் 40 வருஷமா இவனை (சோமசுந்தரம்) சாம்பார்ல மகிழ வச்சிருக்கேன். இப்போ நீ YouTube பண்ணுவியா?"
சோமசுந்தரம் (சிரித்தபடி):
"அட, முயற்சி பண்ணட்டும். எப்பவுமே உங்க சாம்பார்தான் சாப்பிடுறோம். ஒருநாள் மாறாதா?"
முரளி (மெல்ல):
"அம்மா… please சண்டையில்லைங்க. என் வீடு சுகமான வார இறுதி ஆகணும்."
ஆனா யாரும் கேட்கவில்லை. அரைத்த மிளகாய் சாறு வீட்டில் வெடிகுண்டாக மாறப்போகிறது.
3. சமையலறை மேடை
வித்யா மிக்ஸியில் மிளகாய், மல்லி, சீரகம், தக்காளி எல்லாம் போட்டு அரைக்க ஆரம்பித்தாள்.
மிக்ஸி ஓசை “rrrRRRrrrr…” என்று முழங்க, வீட்டின் சுமூகமா இருந்த சூழல் அதிர்ந்தது.
அலமேலு அம்மாள் (மூக்கு பிடித்துக்கொண்டு):
"இது சாம்பாரா? இல்லேன்னா ஆயுதப் பரிசோதனை?"
சோமசுந்தரம் (நகைச்சுவையாய்):
"அட… ராணி, உங்க கைகளுக்கு ஓய்வு. இப்போ modern சுவை வரும் போல இருக்கு."
வித்யா உற்சாகமாய் சாம்பார் போடத் தொடங்கினாள்.
ஆனால் அவளால் மிளகாயின் அளவு தவறிவிட்டது. அரைத்த சாறு தீக்காய்க்கும் அளவுக்கு காரமாகி விட்டது.
4. முதல் சண்டை
முதல் சுவை பார்த்தது சோமசுந்தரம்.
அவர் ஒரு கரண்டி எடுத்து வாயில் போட்டதும்:
"அடப்பாவியே! 🔥🔥 இது சாம்பாரா இல்ல, பாம்பு விஷம்!"
அலமேலு அம்மாள் சிரித்தாள்:
"சொன்னேனே! YouTube-க்கு போய் படிச்சா சமைக்கத் தெரியுமா? நம்ம கையால வந்த சாம்பாரு தான் சுவை."
வித்யா முகம் சிவந்து:
"அம்மா, நான் முயற்சி பண்ணினேன்னு தானே சொன்னேன்? அதற்குத்தான் இப்படி சொல்லறீங்களா?"
முரளி வாயடைத்து நின்றான். அவன் நினைச்சது:
"என் வாழ்க்கை, சாம்பார் போல சூடா? இல்ல காரமா?"
5. காரம் பரவியது
சண்டை இங்கேயே நின்றது இல்லை.
அலமேலு அம்மாள்: "என் மகனை உங்க சாம்பாரால பாழாக்குறீங்க."
வித்யா: "உங்க மகனும் எப்போவும் உங்க சாம்பாருக்குத்தான் அடிமையா இருக்க முடியாது!"சோமசுந்தரம்: "அடடா, இரண்டு பேரும் சண்டை போட்டா, எனக்கு தண்ணீர் குடிக்க கூட நேரமில்லையே!"
முரளி: "தயவுசெய்து… எல்லாரும் சும்மா இருக்க முடியாதா?"
சாம்பாரின் காரம் அனைவரின் கோபத்திலும் பிரதிபலித்தது.
6. அக்கம் பக்கத்து பாட்டி வருகை
அந்த நேரம் அக்கம்பக்கத்து சுந்தரி பாட்டி வீட்டுக்குள் வந்தாள்.
"என்னம்மா, சாம்பார் வாசனைக்கும் சண்டை சத்தத்துக்கும் போட்டியா?"
அவள் சுவைத்து:
"ஆஹா! காரமா இருக்கு… ஆனா நல்லா இருக்கு. கொஞ்சம் தயிர் சேர்த்தா perfect balance வரும்."
அந்த அறிவுரையை கேட்டதும், சோமசுந்தரம் கையை தட்டி:
"வாவ்! அதுதான் solution. வாழ்க்கையில சண்டை வந்தாலும், கொஞ்சம் தயிர் மாதிரி அமைதி சேர்த்தா balance வரும்."
7. முடிவு – சிரிப்பு
அந்த நாள் பிற்பகல், எல்லோரும் சேர்ந்து சாப்பிட்டார்கள்.
அலமேலு அம்மாள் தனது பாரம்பரிய சாம்பாரையும் வைத்தார்.
வித்யா தனது “அரைத்த மிளகாய் சாறு” வையும் வைத்தாள்.
முரளி சிரித்துக் கொண்டே சொன்னான்:
"சாம்பாரோ, மிளகாயோ… எல்லாம் secondary. முக்கியமா வீட்டு harmony தான்."
சோமசுந்தரம் (நகைச்சுவையாய்):
"ஆமாம்… ஆனா நீங்க harmony சொன்னா எனக்கு நினைவு வருது – வீட்டில் சண்டை பண்ணுறீங்க, சாப்பாடு பண்ணுறீங்க, அதெல்லாம் mix பண்ணினா தான் life tasty!"
அனைவரும் சிரித்தனர்.
அந்த சிரிப்பிலேயே கோபமும் கரைந்து போனது.
8. காமெடி கிளைமாக்ஸ்
அடுத்த வாரம், வித்யா மீண்டும் YouTube ரெசிபி பண்ணினாள் – “கேரட் ஹலுவா”.
அதை சாப்பிட்டதும் அலமேலு அம்மாள் கிண்டலாய்:
"இந்தமுறை காரமில்லை… ஆனா இனிப்பு அதிகம். உங்க recipesல எப்பவுமே அளவு சரியில்ல."
வித்யா சிரித்தாள்:
"அம்மா, வாழ்க்கையில்தான் எல்லாமே அளவாக இருக்க முடியுமா? சண்டைக்கும், சிரிப்புக்கும் கொஞ்சம் அதிகமா இருந்தால்தான் குடும்பம் சுவையாக இருக்கும்!"
அந்த வீட்டில் சிரிப்பு மீண்டும் முழங்கியது.
“அரைத்த மிளகாய் சாறு, அரைத்த கோபம்” – இதில் சண்டையும், காரமும், சிரிப்பும் கலந்து குடும்பம் இன்னும் நிறைவடைந்தது.
சண்டை எப்போதும் நித்தியம்தான்… ஆனா அதற்குப் பின் வரும் சிரிப்புதான் உண்மையான சுவை.
மம்மியின் மர்மம் – மதுரையை மீட்கும் போராட்டம் - 2





0 Comments