காலையில் ஒரு காபி

 முதல் காலை

"ரம்யா… எங்கே இருக்கே? இன்னும் காபி வரலையே!"

கணவன் விக்ரம் சோபாவில் அமர்ந்து செய்தித்தாளை திறந்து வைத்துக் கொண்டே சத்தம் போட்டான்.

சமையலறையில் பிஸியாக இருந்த ரம்யா சற்று சிரித்துக்கொண்டே,

"அடடா! எப்போவுமே காபி தான் முக்கியம் போலிருக்கே உங்களுக்கு. ஒரு பக்கம் பால் கொதிக்குது, இன்னொரு பக்கம் அடுப்பு பிஸியாக இருக்கு. கொஞ்சம் பொறுத்துக்க முடியாதா?" என்றாள்.

"எனக்கு, காலையில காபி கிடைக்கணும்னு மனசு அடிக்கடி சொல்லுது. இல்லேன்னா முழு நாள் சோம்பலா போயிரும்," என்று விக்ரம் குழந்தை மாதிரி மடிந்தான்.

சில நிமிடங்களில் ரம்யா, கையில ஒரு பித்தளை காப்பி டம்ப்ளர், தட்டில் வைத்து வந்தாள். சூடான நீராவி பறக்கும் பில்டர் காபி வாசனை வீட்டையே நிரப்பியது.

விக்ரம் டம்ப்ளரை உதடுகளுக்குக் கொண்டுபோய் மெதுவாக அருந்தினான். "ஆஹா! இதுதான் வாழ்க்கை. இப்படி தினமும் கிடைத்தா, நான் ராஜாவாகத்தான் இருப்பேன்," என்று சிரித்தான்.

ரம்யா கண்களில் சிறிய புன்னகை. அவள் மனதில்,

"இந்த ஒரு காபிக்காகத்தான் அவர் என்னை எவ்வளவு சிணுங்குவாரே!" என்று நினைத்துக் கொண்டாள்.

 பழைய நாட்களின் நினைவுகள்

காபி வாசனைக்குள் விக்ரமுக்கு திருமணத்திற்கு முந்தைய நாட்கள் நினைவுக்கு வந்தது.

அவன் முதல் முறையாக ரம்யாவைக் காபி ஹோட்டலில் பார்த்தது. ஒரு தங்க நிற கண்ணாடியில், பில்டர் காபி குடித்துக் கொண்டிருந்தாள். அவளது தலைமுடி சற்று நனைந்து, மல்லிகை பூவும் சேர்ந்து, முகத்தில் சிரிப்பு பரவியிருந்தது.

அந்த காட்சியிலிருந்தே விக்ரமுக்கு, "இவள்தான் என் வாழ்க்கை" என்று தோன்றியது.

திருமணம் ஆன பிறகு, காபியே இருவருக்கும் ஒரு இணைக்கும் பாலம் போல இருந்தது. காலையிலும், மாலையிலும், காபி குடிக்கும் தருணத்தில் தான் அவர்களது உரையாடல்கள், சிரிப்புகள், சில சமயம் சண்டைகளும் கூட ஆரம்பமாகும்.

 ஒரு சிறிய சண்டை

அன்று ஞாயிற்றுக்கிழமை. ரம்யா காபி கொண்டு வந்து வைக்க, விக்ரம் டிவி ரிமோட்டுடன் பிஸியாக இருந்தான்.

"ஏய்! ரிமோட் மட்டும் பார்த்துக்கொண்டே இருக்கிறீங்க. என் காபி சுவையைக் கூட கவனிக்க மாட்டீங்களா?" என்று அவள் சிணுங்கினாள்.

"ஓஹோ! படம் ஆரம்பிச்சுடுச்சு. காபி பிறகு சொல்றேன்," என்று அவன் கவனிக்காமல் சொன்னான்.

அவள் கோபமாக,

"எப்போ பார்த்தாலும் டிவிதான். நான் தான் வீடுல இருக்கேன்னு கூட தெரியாத மாதிரி…" என்று mutter செய்தாள்.

விக்ரம் சிரித்துக்கொண்டு, காபியை அருந்தி, "சரி சரி… சும்மா சொன்னேன். உன் காபி தான் சூப்பர்," என்று சமாதானப்படுத்தினான்.

ஆனால் ரம்யா சிரிக்காமல் முகம் சுளித்துக் கொண்டே அறைக்குள் போனாள்.

விக்ரம் அப்போது உணர்ந்தான் –

"இந்த காபி சுவை மட்டும் போதாது, அதை தயாரிச்சவளின் மனசையும் பூர்த்தி செய்யணும்."

காதலின் இனிய தருணங்கள்

அடுத்த நாள், விக்ரம் வேலை முடிந்து வீடு திரும்பும்போது, வழியில் கோவில்பட்டி பில்டர் காபி பவுடர் வாங்கி வந்தான்.

ரம்யா சமையலறையில் காபி தயாரிக்கும்போது, விக்ரம் வந்து,

"இன்று நான் உனக்காக காபி செய்யப்போறேன்," என்றான்.

"அப்பாடா! நீங்க காபி வேக வைக்கற மாதிரி இருக்கே!" என்று அவள் சிரித்தாள்.

ஆனால் விக்ரம் முழு கவனத்துடன் பால், டிகாஷன் கலந்து, கையில் சுடச்சுடக் காபி தட்டில் வைத்து, அவளிடம் கொடுத்தான்.

ரம்யா காபி சுவைத்ததும், "சரியாகவே இருக்கு… ஆனா, என்ன மாதிரி மனசோடு சுவை சேர்க்கலையே," என்று அவள் சின்ன சிரிப்புடன் கிண்டல் செய்தாள்.

விக்ரம் அவளது தோளில் கை வைத்துக் கொண்டு,

"அது உண்மைதான். உன் கையில காபி மட்டும் இல்ல… பாசமும் கலந்திருக்கும்," என்றான்.

அந்த நொடி இருவருக்கும் ஒரு அமைதியான காதல் தருணம் ஆனது.

 வாழ்க்கையின் சவால்கள்

சில மாதங்களுக்கு பிறகு, விக்ரமின் அலுவலகத்தில் அதிக வேலை அழுத்தம். தினமும் காலையில் வேகமாக கிளம்பி, இரவு தாமதமாக திரும்புவான்.

ரம்யாவுக்கு,

"நான் தயாரிக்கும் காபியை அவர் சுவைக்கிறாரா? அதே சுவையோடு குடிக்கிறாரா?" என்ற கவலை.

ஒரு நாள் இரவு, விக்ரம் சோர்வாக வந்தான். ரம்யா புது பில்டர் காபி செய்து வைத்திருந்தாள்.

அவன் முதல் சொன்னதே:

"ஆஹா! இந்த காபி குடிச்சதும் சோர்வு போயிடுச்சு. என்னோட battery recharge ஆகிற மாதிரி இருக்குது."

அந்த சொற்கள், ரம்யாவின் மனதை மகிழ்ச்சியில் ஆழ்த்தியது. அவளுக்கு உணர்ந்தது –

"வாழ்க்கையில் எவ்வளவு சவால்கள் வந்தாலும், ஒரு காபியும், கொஞ்சம் பாசமும் போதுமே!"

முடிவு – காபியின் அர்த்தம்

ஆண்டுகள் கடந்து சென்றன. வீடு, குழந்தைகள், வேலை, சின்ன சண்டைகள் – எல்லாமே இருந்தாலும், ஒவ்வொரு காலையிலும் அந்த ஒரு காபி தான் இருவரையும் மீண்டும் மீண்டும் ஒன்றிணைத்தது.

காபி அருந்தும் தருணத்தில், அவர்கள் கண்கள் சந்திக்கும்போது, திருமணத்தின் முதல் நாளில் இருந்த பாசம் மீண்டும் உயிர் பெற்றது.

விக்ரம் எப்போதும் சொல்வான்:

"இந்த உலகத்துல எனக்கு மிகப்பெரிய ஆடம்பரம் வேண்டாம். ஒரு சிறிய வீட்டில், உன் கையில் தயாராகும் ஒரு காபி இருந்தால் போதும்."

ரம்யா சிரித்துக்கொண்டு அவன் கையில் டம்ப்ளரை கொடுப்பாள்.

அந்த சிரிப்பே விக்ரமுக்கு வாழ்க்கையின் இனிமையான காலை ஆகிவிடும்.