அயன் வீரன் – பகுதி 5

 பகுதி 5 : இருளின் பரவல்

ஆதவன் தனது நான்கு புனிதச் சோதனைகளையும் வென்று, உண்மையான அயன் வீரனாக மாறியிருந்தான்.

ஆனால் அவன் உள்நிலையில் மகிழ்ச்சி இருந்தாலும், வெளியுலகம் கருங்கோளின் இருளில் தத்தளித்துக் கொண்டிருந்தது.

கருங்கோளின் படைகள் வெளியேறுதல்

கருங்கோளின் கருப்பு அரண்மனையிலிருந்து கொடூரமான குரல்கள் எழுந்தன.

புகையால் ஆன மனித உருவங்கள்,

கருப்பு நெருப்பில் எரியும் பாறை மிருகங்கள்,

நச்சு காற்றை உடைய பிசாசுகள்,

கருப்பு நீரில் பcrawlும் பாம்புகள் –

இவை அனைத்தும் அவன் கட்டளைக்கு உட்பட்டன.

கருங்கோள் தனது சிங்காசனத்தில் அமர்ந்து சிரித்தான்.

“இந்த மண் எனது! இந்த மக்கள் எனது அடிமைகள்! யாரும் எனக்கு எதிராக நிற்க முடியாது!”

அவன் கையை உயர்த்தியவுடன், அந்த இருள் படைகள் நான்கு திசைகளிலும் பரவின.

தமிழகத்தின் துயரம்

மதுரை பழமையான கோயில்கள் கருப்பு புகையால் மூடப்பட்டன. ஆற்றுகள் வற்றின. மக்கள் பயத்தில் ஓடினார்கள்.

திருச்சி வயல்கள் நச்சு காற்றால் அழிந்தன. நிலம் பிளந்தது.

தஞ்சை கருங்கோளின் பிசாசுகள் அங்கிருந்த சிறுமிகளைக் கடத்திச் சென்றன. மக்கள் அழுதார்கள்.

சென்னை கடல் கருமையாக மாறி, கருப்பு அலைகள் கரையை அடித்தன. வீடுகள் இடிந்தன.

மக்கள் எங்கு பார்த்தாலும் இருளின் நிழல்.

அவர்கள் குரல் ஒன்றே – “அயன் வீரா, எங்களை காப்பாற்று!”

ஆதவனின் உள்ளக் குரல்

ஆதவன் மக்கள் துயரத்தை பார்த்தான். அவன் இதயம் நொந்தது.

“நான் இன்னும் போர் செய்யத் தயாரா? எனது சக்திகள் போதுமா?” என்ற கேள்வி எழுந்தது.

ஆசான் வேதசர்மா அருகே வந்து சொன்னார்:

“ஆதவா, உன் சந்தேகம் இன்னும் உன்னைத் தின்றுகொண்டிருக்கிறது. நினைவில் கொள் – நீ தனியாக இல்லை. உன் பின்னால் இந்த பூமியின் உயிர்கள் இருக்கின்றன. நீ போராடினால், இயற்கையே உனக்கு துணை நிற்கும்.”

ஆதவன் ஆழமாக மூச்செடுத்தான்.

“ஆமாம், நான் ஒருவனாக இல்லை. இந்த மண், இந்த நீர், இந்த காற்று, இந்த தீ – எல்லாம் என்னோடு இருக்கின்றன.”

முதல் மோதல் – மதுரையில்

ஆதவன் முதலில் மதுரைக்குச் சென்றான். அங்கு பிசாசுகள் மக்களைத் துரத்திக் கொண்டிருந்தன.

அவன் கையை உயர்த்தியவுடன், வானம் கரகரப்பாகக் குலுங்கியது. மழை பெய்து கருப்பு புகையை சுத்தப்படுத்தியது.

பிசாசுகள் சிரித்தன:

“உன் தண்ணீர் எங்களைத் தடுக்க முடியாது!”

ஆதவன் கண்களை மூடி, நிலத்தோடு ஒன்றானான். மண்ணிலிருந்து கொடியக் கொடிகள் பிசாசுகளைப் பிணைத்தன.

அவன் தீயை அழைத்தான். அவை அனைத்தும் சாம்பலானது.

மக்கள் ஆரவாரம் செய்தனர்:

“அயன் வீரா வாழ்க!”

ஆனால் ஆதவன் சிரிக்கவில்லை. அவன் அறிந்தான் – இது தொடக்கம் மட்டுமே.

கருங்கோளின் கோபம்

கருங்கோள் தனது அரண்மனையில் குமுறினான்.

“அவன் என்னுடைய படைகளை அழித்துவிட்டானா? அந்த சிறுவன் உண்மையிலேயே ஆபத்தானவன்!”

அவன் கண்கள் சிவந்து எரிந்தன.

“ஆனால் அவன் எவ்வளவு வீரன் ஆனாலும், எனது இருளை முழுமையாக வெல்ல முடியாது. நான் அவனது உள்ளத்தை உடைத்துவிடுவேன்!”

அவன் இன்னும் பெரும் படைகளை வெளியே அனுப்பினான்.

சென்னையில் இருள்

சென்னையில், கடல் கருப்பு கொந்தளிப்புடன் கரையை அடித்தது. மக்கள் வீடுகளை விட்டு ஓடினர்.

கருங்கோளின் கருப்பு அலைகள் நகரத்தை மூழ்கடிக்கத் தொடங்கின.

ஆதவன் அங்கு வந்து காற்றை அழைத்தான். புயலின் திசையை மாற்றினான்.

அவன் நீரை கட்டுப்படுத்தி அலைகளைத் தடுத்தான்.

ஆனால் அந்த நேரத்தில் கருங்கோளின் உருவம் வானில் தோன்றியது.

“சின்ன வீரா! நீ எவ்வளவு மக்களை காப்பாற்றினாலும், இறுதியில் உனது பலவீனம் உன்னை விழுங்கிவிடும்!”

ஆதவன் கோபமாகக் குரைத்தான்:

“நான் ஒருவனாக இருந்தாலும், நான் பின்வாங்க மாட்டேன்! இந்த நிலம் என் தாய். அதை நான் காப்பாற்றுவேன்!”

ஆசானின் பலி

ஒரு முறை கருங்கோளின் படைகள் வெண்மலைக்குடி கிராமத்தைத் தாக்கின.

ஆதவன் அங்கு சென்றபோது, அவன் ஆசான் வேதசர்மா பிசாசுகளால் சூழப்பட்டிருந்தார்.

வேதசர்மா கைகளை உயர்த்தி, தன்னுடைய மந்திர சக்தியால் கிராமத்தைப் பாதுகாத்தார். ஆனால் அவன் பலம் குறைந்து கொண்டிருந்தது.

“ஆதவா… என் காலம் முடிந்துவிட்டது. இப்போது நீயே மக்கள் நம்பிக்கையின் தீபம். நான் உன்னிடம் நம்பிக்கை வைக்கிறேன்.”

அவனது உடல் மண்ணோடு ஒன்றாயிற்று.

ஆதவன் கண்ணீர் சிந்தினான்.

“ஆசானே… உங்களுக்காகவும், இந்த பூமிக்காகவும், நான் கருங்கோளை அழிப்பேன்!”

இருளின் பரவல்

ஆதவன் போராடியபோதும், இருள் தமிழகம் முழுவதும் பரவிக் கொண்டே இருந்தது.

காடுகள் கருகின. ஆறுகள் வற்றின. மக்கள் பசியால் தவித்தனர்.

கருங்கோளின் நிழல் எங்கும் இருந்தது.

அவன் சிரித்தான்:

“உன் சக்தி எவ்வளவு இருந்தாலும், நான் எப்போதும் பரவுவேன். நீ ஒரு இடத்தை காப்பாற்றினால், மற்ற இடம் அழியும். இறுதியில், நீயே சோர்ந்து விழுவாய்.”

ஆதவனின் உறுதி

ஆதவன் வானத்தை நோக்கிப் பார்த்தான்.

அவன் குரல் இடியென ஒலித்தது:

“கருங்கோள்! நான் உன்னிடம் தோல்வியடைய மாட்டேன். நான் சோர்ந்தாலும், என் பூமி சோரமாட்டாது. நீ எவ்வளவு பரவினாலும், நான் உன்னை எதிர்கொள்வேன். உன் இருளின் முடிவு நெருங்கிவிட்டது!”

கருங்கோளின் இருள் தமிழகம் முழுவதும் பரவியது.

ஆசான் வேதசர்மா தன் உயிரை அர்ப்பணித்தார்.

ஆதவன் தனியாக போராடிக் கொண்டிருந்தான்.

ஆனால் அவன் உள்ளத்தில் இருந்த சந்தேகம் இப்போது வலிமையாய் மாறியது.

அவன் முழங்கினான்:

“நான் அயன் வீரன்!”

மாயக்காடு – ஒரு மர்மக் கதை