மறைந்த மணவாட்டியின் நிழல்

 1. மண்டபத்தின் இருள்

கோயம்புத்தூரைச் சேர்ந்த ரமணன் மற்றும் வித்யா.

அவர்கள் ஒரு பெரிய திருமண மண்டபம் – “சுந்தரம்ஹால்” – புக்கிங் செய்திருந்தனர்.

அந்த மண்டபம் பழைய கட்டிடம், ஆனால் மிக அழகான சித்திரங்கள், மர தூண்கள், சிவப்பு கம்பளம், பெரிய விளக்குகள்.

அனைவரும் அதை “luck hall” என்று சொல்வார்கள்.

ஆனால் சிலர் அதை “curse hall” என்றும் சொல்வார்கள்.

ஏனெனில் அந்த மண்டபத்தில் பத்து வருடங்களுக்கு முன் நடந்த ஒரு திருமணம் திடீரென நிறுத்தப்பட்டது.

மணவாட்டி, மாலா என்ற பெண், திருமண நாளிலேயே காணாமல் போனாள்.

அந்த நாளிலிருந்து, அந்த மண்டபத்தில் சில விபரீதங்கள் நடந்ததாகக் கூறப்படுகிறது.

2. திருமண நாள் தொடக்கம்

வித்யா அழகான சிவப்பு புடவையில், மலர் மாலையுடன் மணமகள் அறையில் தயாராகிக் கொண்டிருந்தாள்.

அவள் சிரித்துக் கொண்டே:

வித்யா:

“இன்று என் வாழ்க்கையின் அழகான நாள்.”

ரமணன் நண்பர்களுடன் வெளியில் விருந்தினர்களை வரவேற்றுக் கொண்டிருந்தான்.

அனைவரும் சந்தோஷமாக இருந்தனர்.

ஆனால்… இரவு 9 மணிக்கு திடீரென்று மின் போனது.

முழு மண்டபமும் இருட்டில் மூழ்கியது.

3. முதல் அசம்பாவிதம்

அந்த நேரத்தில், மணமகள் அறையிலிருந்து ஒரு கத்தல் சத்தம் கேட்டது.

அனைவரும் ஓடிச் சென்றனர்.

அங்கே, வித்யா மயக்கத்தில் கிடந்தாள்.

அவள் கைகளைப் பிடித்துக் கொண்டு குலுங்கிக் கொண்டிருந்தாள்.

வித்யா:

“யாரோ இங்கே இருந்தாங்க… மணவாட்டி மாதிரி தோற்றம்… என்னை அழைக்கிறாள்…”

அவள் சொல்லியதும் எல்லோரும் அதிர்ந்தனர்.

ஏனெனில்… பத்து வருடங்களுக்கு முன் காணாமல் போன மாலா – அவளும் அதே மாதிரி சிவப்பு புடவையுடன் இருந்தாள்.

4. நிழல் தோன்றும் தருணம்

மின் திரும்பியவுடன், அனைவரும் அமைதியாகினார்கள்.

ஆனால் மணமகள் அறையின் கண்ணாடியில் – ஒரு பெண் நிழல் தெளிவாகத் தெரிந்தது.

அந்த நிழல், மணமகள் புடவையுடன், நீண்ட முடியுடன், முகம் இருண்டதாக.

அவள் சிரித்துக் கொண்டே கண்ணாடியில் இருந்து மறைந்தாள்.

வித்யா:

“அது மாலா தான்னு தோணுது…”

5. பாட்டியின் ரகசியம்

அந்த மண்டபத்தில் வேலை பார்த்து வந்த ஒரு வயதான பாட்டி இருந்தாள்.

அவள் மெதுவாக வந்து சொன்னாள்:

பாட்டி:

“மாலாவை நினைவு படுத்தாதீங்க பிள்ளைகளே.

அவளுக்கு திருமண நாளிலேயே மோசடி நடந்துச்சு.

அவள் காதலன் வேறொரு பெண்ணோட ஓடிச்சிட்டான்.

மாலா அவமானத்தில் அந்த அறையிலேயே தற்கொலை செய்துகிட்டாள்.

அவளின் உடலை யாரும் கண்டுபிடிக்கல.

அதனால்தான் அவள் இன்னும் இங்கே நிழலாக உலவுறாள்.”

அவர்கள் எல்லோரும் அதிர்ச்சி அடைந்தனர்.

6. திகில் பெருகுகிறது

திருமண நிகழ்ச்சி தொடர்ந்தது.

ஆனால், மேடையில் ரமணன் வித்யாவுக்கு மாலை அணிவிக்க முயன்றபோது –

திடீரென்று மணவாட்டியின் மாலை தரையில் விழுந்தது.

அந்த மாலையை யாரோ தெரியாத கை பிடித்து இழுத்தது போல இருந்தது.

முழு மண்டபமும் கலங்கிப் போனது.

வித்யா மீண்டும் மயங்கினாள்.

அவள் வாயிலிருந்து வேறு குரல் வந்தது:

“இது என் திருமணம்… நீங்க யாரும் இதை நடத்த முடியாது…”

7. மறைந்த மணவாட்டியின் நிழல்

அந்த நேரத்தில் – மேடையின் மேல் மாலா தெளிவாகத் தோன்றினாள்.

அவள் சிவப்பு புடவையில், இரத்தக் கண்ணீருடன்.

மாலா (ஆவி):

“என் திருமணம் முடியாமல் போனது.

எனக்கு நீதி கிடைக்கவில்லை.

நான் இங்கே இருக்கிறேன்.

எல்லா திருமணங்களும் என் கண்ணீரில் மூழ்கவேண்டும்!”

அவள் சிரித்துக் கொண்டு மேடையின் நடுவே நின்றாள்.

அவளை யாரும் தொட முடியவில்லை.

8. தீர்வு தேடும் முயற்சி

ரமணன் தைரியமாக முன்வந்து சொன்னான்:

ரமணன்:

“மாலா… உங்க வாழ்க்கை துரோகம் ஆனது. ஆனா எங்களை விட்டுவிடுங்க.

உங்களுக்காக நாங்கள் பிரார்த்தனை செய்வோம். உங்களுக்கு நியாயம் செய்ய முயற்சிப்போம்.”

அந்த நேரத்தில் பாட்டி ஒரு புனித தீபம் கொண்டு வந்து, மாலா முன்னால் வைத்தாள்.

அந்த ஒளியில் மாலா வலியோடு கத்தினாள்.

அவளின் நிழல் மெதுவாக கரைய ஆரம்பித்தது.

ஆனால் அவள் கடைசியாகச் சொன்ன வார்த்தை:

“நான் மறைவதில்லை… ஒவ்வொரு மணவாட்டியிலும் என் நிழல் இருக்கும்…”

வித்யா உயிர் பிழைத்தாள்.

திருமணமும் நடந்தது.

ஆனால் அந்த மண்டபத்தில் எப்போதும் குளிர்ந்த காற்று வீசிக்கொண்டே இருக்கும்.

சில நேரங்களில், திருமண புகைப்படங்களில் –

வித்யாவின் பக்கத்தில் இன்னொரு மணவாட்டி நிழல் தெளிவாகத் தெரிந்தது.